Yorgun düşmeden gelmez uyku
Uyku gelene kadar gitmez düşünce
Düşünce son bulana kadar düşmem yorgun
Düşünce biter ve yorgun düşüp basar uyku
Yorgunluk geçene dek sürer
Ve yorgunluğum dinince kesilir uyku
Uyku bölündü mü başlar düşünce
Düşünce başlayınca edilir dualar
Yorgun düşüp uyumayı dilerim
Yorgun düşene dek sürer düşünce
Düşünce son bulmadan uğramaz uyku
Gecenin yalnızlığı seninkiyle baş edemez
Ve çığlıkların ortasında selamlar uyku
Kurtuldum sanılır düşüncelerden
Arındım dediğin an rüyana bulaşır düşünce
Uyku bile saklayamaz oldu seni
Düşünceler seni en gizli kuytuda buldu
Sen, sen değilsin
Hüzün toplanmış bedenine
Ne yaparsan yap gitmez senden düşünce
Sığınamazsın artık uykuya
Geçmişindeki derin çukura düşünce
