Güzelliğin yalan olduğu bu dönemde ;
insanların kalbi ,karakterine sanki ayna .daha tanımadığın onca insanın bakışlarından ,her birini çok iyi tanımak , gözlerimdeki perde düşmüşte hepsinin içindeki çıplaklıkla görmüş gibiyim .sürekli içimdeki tıkırtı:" kim gitti gene batın" diyor .yanında tek gerçek kalan ailen bile seni kırıyorsa kime güveneceksin. kalbinin en ıssız denizinde , gökyüzündeki uçan vicdan elleriyle sıkı sıkı sıkıya saran inanç gibi, hergünde kendime bakıp gülümserken içindeki burukluk, sanki hiç geçmeyecek gibi hissettirmesi ;her güvendiğin insanda bir kesik açılır sanki. derine o insan uzaklaştıkça; büyür, büyür, büyür kan durmaksızın akar .kandan bir gölet içinde eğlenen sadece seni üzenler; bu kez keskin kalem değersiz insanlar demeliyim, verdiğim değer kadar değerli olamayacak kişiler sürekli olur. daha 16 yaşındayım ama 16 kere hayatın uçurumundan atlamış gibiyim ,16 kere ölmüş ,binlerce kez dirilmiş gibiyim .tipim öylesine büyük duruyorki ,çocukluğu bile yaşayamamışım savaş içindeyim burada silahlı olan bana karşı çıkan duygular her gün güçlü gibi yere bastığım ayak olsada sanki geceleri ayaklarım yokmuş gibi yastıklarım sırılsıklam ellerim bir çift yumruk gene ben olduğum yerdeyim iyi geceler . :)
