V.Bölüm
Sanki bulutların üstünde uzanıyordum bedenimin temas ettiği bir zemin yoktu havada gibiydim baygın değildim ayıkta değildim ve tam bu anda yanıma gelen birini hissettim onu göremiyordum bile okadar kudretliydiki tarif edilemez bir hali vardı bana dokundu ve onda gözlerimi kapadım kalbim büyük bir heyecanla çarpmıştı ölmek gibiydi veya yeniden doğmaktı belkide gözümün önünden bütün hayatım doğduğum günden itibaren herşey film şeridi gibi akıyordu ve sonra ölümüm inanamıyordum ben ölmüştüm hemde bir yangının ortasında kendi evimde yanarak ölmenin acısını tenimde hissettim tekrardan hiç birşey hatırlamıyordum büyük bir acıyla derimin sıyrıldığını hissediyordum ani bir şoka girip oracıkta istifra etmeye çalıştım ama midemde birşey yoktu kendime gelemiyordum o anda kudretli cisim bütün vücudumu sardı ve beni sıkıyordu sarmaşık gibi hissettiriyordu kendimi serbest bıraktım ve daha sonra gözümün önüme gelen arafta kalış hikayemi gördüm yangında öldüğüm için büyük bir acı enerjisi ile ruhum bedenimden ayrılmıstı gözümden gözyaşı akamıyordu bile ve daha sonra ruhum başı boş sahipsiz arafta kalmış yaşayan sadece bedenim sanıyordum ama bende hayalden ibaretmişim dünyada bile değilmişim burası neresi ise herşey döngünün içindeki sonsuzlukmuş sürekli tekrar eden durmadan aynı şeyleri yaşatan bir döngü gözlerimi açmak için kalbimde yanan mum ışığını izledim ve şimdi arafta olan ruhum döngüden sıyrılıyordu ve tamamen öleceğimide biliyordum kudretli ışık üstüme parladı ve gözlerim kamaştı daha önce öyle bir parlamaya şahit olmamıştım bir yıldırımdan bin kat daha ışık çıkaran bir ışıktı.....
