2. Bölüm

25 3 1
                                    

Uzun bir yolculuktan sonra evimize oldukça uzak olan yetimhaneye gelmiştik. Gelir gelmez hemen müdürün odasına götürdüler bizi.

Müdür Hiroshi akrabalarımızın numarasını veya adresini bilip bilmediğimizi sordu.

Bütün akrabalarımız ile aramız bozuku.Onlar bizi kabuş etmeyecek bunu biliyorum...

Nerden biliyon acep? Ya kabul ederlerse cınım?

Abilerim; teyzem,büyükannem,amcam ve büyük kuzenimin numarasını ve adresini bildirlerini söylediler.Müdürümüz Bay Hiroshi hemen görevlileri gönderdi...

2 GÜN SONRA

Beni ve abilerimi geçici olarak bir odaya almışlardı.

Görevliler bu 2 gün boyunca  akrabalarımızın bizi alması için çok uğraşmışlardı.Ama onlar bizi kabul etmemişlerdi. 2 gün güçlü durup ağlamamaya çalıştım ama artık dayanamıyordum...

Içi mahalledeki bana verilen yatağa oturmuştum, başımı dizlerime koydum. Yaşadıklarım artık ağır gelmeye başlamıştı.

Evimizde ölü bulmuşlardı. babam annemi öldürmüştü.En önemlisi ise üzerimde bir lanet vardı.Üstüne üstlük sinir krizinde vardı...

   Gözlerim dolmuştu ve artık taşıyamayacağımın farkına vardığımda ağlamaya başladım. Zaten abilerimle beni ayrılmışlardı.

  size biraz yetimhaneyei anlatayım;büyük ve enlemesine oldukça geniş bir yer ama içerisi hiç de dışından gözüktüğü gibi değil. her yerde küf var. havasını solumak bile istemezsiniz bile. çok kötü kokuyor.Tek iyi yönü kızlar ve erkekler ayrı kalıyor.

  Buraya ilk geldiğimde temizlikçiler hakkında çok kötü dedikodular duymuştum. Her neyse ağlayıp iyice içimi boşalttıktan sonra kalkıp lavaboya yüzümü yıkamaya gittim.

O sırada içeri bir kız girdi.

- demek burada yenisin. burada yenilere ne yaparız biliyor musun?

- Hayır neden ki?

- o zaman göstereyim.

Kız arkamdan hızlıca bana doğru yürüyüp saçımı çekmişti. Şirifsiz ve kendisine iyice yaklaşıp kulağına fısıldamıştı;

- burada bana bulaşmak istemezsin. Seni şimdiden uyarayım dedim.dedi

  O zaman gerçekten çok sinirlenmiştim zaten yaşadığım şeyler psikolojimi bozmuştu ve şimdi daha geleli 2 gün olan bir yerde zorbalığa uğramak iyice sinirimi bozdu.Kızdan kurtulmak için çırpınırken içeri koridorun görevlisi {tahminen} geldi ve bizi ayırdı.

Görevli Kızgın bir şekilde:

- burada neler oluyor?!

Diye sordu ama benim saçımı çeken kız Hemen bana iftira attı.

- Bay Makoto,bu yeni gelen kız beni lavaboya sokup dövdü. lütfen Ona cezasını verin.

- yalan söylüy-

- İkinize müdür odasına,hemen!

MÜDÜTÜN ODASINDA

- Bay Makoto,sorun nedir?

- Bay Hiroshi,bu ikisini lavaboda kavga ederken bul-

- SHİZU HEMEN CEZA ODASINA!!

- Ama be-

- DEFOL!

   o an çok sinirlenmiştim. damarlarımda kan yerine öfke akıyordu.Koşa koşa lavaboya gittim ellerine fayansa yasladım.Nefesimi kontrol etmeye çalıştım,ama işe yaramıyordu.Birden sinirimi kontrol edemeyip aynaya yumruk attım.

Ayna parçaları her Yes açılmıştı ve Ellerim kan içinde Kalmıştı.Bir süre orada öyle bekledim.Daha sonra kendime geldiğimde acı ile bağırmaya başladım.Bir kız sesimi duymuş olacak koşarak lavaboya girdi.

- Aman Tanrım Sana ne oldu?!

Başım dönüyordu Gözlerim kapanıyordu Neden ben de kendimi sürekli söylüyorum ama yapacak başka hiçbir şeyim yoktu en iyisi artık buna son vermek.Artık karanlığın içindeydim,yapacak hiçbir şeyim yoktu.

HALLO!
Gomen ne gomen ne çok geciktim.Bu aralar telefona bakamıyorum.gomen ne...

436 kelime


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 16, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LANETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin