blocked.

097

friday, 6:56 pm

"lisa, para kang gago," nabubwisit na sambit nito habang nakadikit ang kanyang phone sa tenga. muli nitong inikot ang kanyang paningin sa buong field upang hanapin ang mga kaibigan ngunit walang nakita ni isa. "hindi ako nakikipagbiruan, ang daming tao dito! asan ba kasi kayo?"

"hoy tanga, hawakan mo tong bulaklak- jimin tangina dun ka nga, bunganga naman neto!"

"hoy! anong bulaklak?! asan ba kasi kayo, susunod ako!"

"ha, di kita marinig, teka ang ingay kasi-"

"sasabihin ko kay jungkook na kinuha mo kay taehyung yung video niya na sumasayaw at ilang beses mo ng pinanuod-"

"tangina mo!" that was the last thing she heard then lisa ended the call. muli itong napairap at nagikot na lamang habang hindi pa naguumpisa ang pagtugtog ng mga banda.

she kept calling any of her friends but none of them even answered it. patuloy lamang itong naglalakad paharap hanggang sa unti unting dumilim ang paligid at ang mga makukulay na liwanag sa stage ay nagsipatayan.

"brown out?" dinig ni jisoo ang mga babae sa paligid.

"hindi gaga, pag bukas ng mga ilaw tignan mo patay na lahat ng tao tas may magsasalita, may limang minuto ka nalang para makatakas!"

"gaga, open field to."

the chatterings stopped when they heard something at the stage. tunog ng isang grupong mukhang nagbabangayan at ang ingay mula sa mic na nakakarindi sa mga tenga.

"ahem," someone cleared their throat right infront of the mic. "mic check, mic test, 1 2, mic- jungkook tangina mamaya pa tutugtog yan!"

jisoo, being observant she was, instantly recognized the owner of the voice and even the people that surrounds him, telling him things to do. wala itong gaanong maaninag ngunit dinig padin ang mga bulungan nila mula sa stage.

jisoo dialed lisa's phone and there she saw something at the stage, a phone lightning up. doon niya nakumpirma na mga kaibigan niya nga ang nasa stage at kung ano man ang ginagawa.

"anong kalokohan to?"

"ah.." taehyung breathed out. "kim jisoo," nanginginig pa ang boses nito, marahil sa sobrang kaba o sadyang malalim lang talaga ang kanyang baritono.

"i repeat, kim jisoo, kung nandito ka man, pakigalaw yung baso. de biro lang.."

"a-ano, uhm," he once again stuttered. "hindi ko alam kung naririnig mo to, o tinatakpan mo na tenga mo ngayon, pero sana yung una kasi kung yung pangalawa, kakalbuhin ko si lisa dahil siya nakaisip neto," agad ding nakadinig si jisoo ng paghampas ng kung ano man sa balat ng tao.

syempre, lalisa manoban, sadista.

"aray!" daing ni taehyung. "anyway, tapos na sana ako ngayon, dami ko kasing daldal. o tignan mo nagdadaldal nanaman ako."

jisoo couldn't help but to laugh. she missed him joking around, gaya ng dati.

"jisoo, sana naman dito, wag mo na kong i-block. gusto ko lang makinig ka sa sasabihin ko kasi tingin ko huling beses ko na tong masasabi, kung mapapakinggan mo man ako. ayaw kitang guluhin kung aayaw ka na, kaya sana, kahit huli na to, pakinggan mo."

agad bumilis ang tibok ng puso nito ng nakarinig ng tugtog. she never expected him to do efforts like this. mas lalo itong lumapit sa stage ng mag umpisa ng mag dim ang entablado at unti unting nakita si taehyung na nasa gitna habang ang kanyang mga kaibigan ay tumakbo na sa gilid.

'di ko maintindihan
ang nilalaman ng puso
tuwing magkahawak ang ating kamay

"KIM JISOO, AKO TO SI NATOY!" naghiyawan ang mga tao sa kanyang paligid at ang mga nakakakilala sakanya ay itinutulak na siya palapit sa harapan.

pinapanalangin lagi tayong magkasama

"NA MAHAL NA MAHAL KA!" she bursed out laughing. God, how she misses him so much.

hinihiling bawat oras kapiling ka

"students, kung hindi man sapat yung boses ko para marinig ng mahal ko, pwede niyo ba kong tulungan?" he paused and chuckled a little. girls screamed their lungs out while the boys nodded while jumping in excitement.

"sabayan niyo ko?" he winked. "3..2..1.."

sa lahat ng aking ginagawa
ikaw lamang ang nasa isip ko, sinta
sana'y 'di na tayo magkahiwalay
kahit kailan pa man

students raised their hands in the air, jumping like crazy and enjoying the music just like how her heart was doing. patuloy ang lahat sa pakikisabay sa pagkanta, hindi niya namalayang tinutulak na talaga siya paakyat sa entablado.

ikaw lamang ang aking minamahal
ikaw lamang ang tangi kong inaasam
makapiling ka habambuhay
ikaw lamang, sinta

taehyung reached for her hand as he waited for her in the middle. eyes never leaving her, smile plastered on his face.

wala na 'kong hihingin pa,
wala na..

when the music finally stopped, students were still cheering for them. nahihiya ng tumungo si jisoo habang natatawang niyakap ito ni taehyung.

"are we good now?"

"i love you," jisoo whispers and bit her lower lip to stop herself from squealing. blood came rushing towards her face as she flushed red while taehyung's mouth wss left in awe.

"holy fuck," he exclaimed. "say it again?"

"i love you," tawa ni jisoo bago ito muling niyakap.

"i love you too," he finally replies and hugged her tighter, not minding the other students.

"hoy tanga, awat na, may mga magpeperform pa!" pangbabasag trip ni jin sakanila at hinatak na ang dalawa paalis.