Bir hafta önce Faith'i gördüğümde hissettiklerimi çocuklara anlatmıştım.
Mike "Adı neymiş , neden ordaymış?" diyince istemesem de güldüm.
"Adı Faith.Orada olma nedeniyse hafıza kayıpları." dediğimde Luke bakışlarını bana sabitlemişti.
"Hafıza kaybı geçirenleri oraya kapatmazlar Ash. Sadece tedavi ederler ve evlerinde yaşamalarına izin verirler."
"Ama..." dedim. "Bilmiyorum. Bana sadece bu kadar anlattı."
"Tamam. O zaman git ve nedenini öğren." dedi Calum.
"Şimdi gidemem. Yorgunum ve uykum var."
~~
Sabah kalktığımda çocuklar uyuyordu. Sessizce evden çıktım.Hızlı adımlarla yürüyordum.
Hastanenin bahçesine girdiğimde Faith yine aynı bankta oturuyordu.
Yanına oturup "Selam Faith" dedim.
Yüzüme bakıp gülümsedi.
"Selam.." deyip bana fark ettirmemeye çalışıp avucuna baktı. "Selam Ashton" dedi.
Adımı eline yazmıştı. Bu gülümsememe neden olmuştu. Unutmamak için yazdığını düşündüm.
"Ihm. Nasılsın Ash?"
"İyiyim. Sen?"
"Bende iyiyim"
"Bişey sorabilir miyim?"
"Elbette Ash."
"Neden burdasın? Yani asıl sebebi ne?"
Acı bir şekilde güldü.
"Ben evde otururken babam eve gelmişti. Saat gece bir civarlarındaydı. Kapıyı açtığında onu tanıyamadım. Tamamıyla yabancı biri eve girmişti sanki. Bende onu.."
"Ne yaptın öldürdün mü?"
"Hayır,hayır" diyip güldü "Onu dövdüm" dediğin de bende güldüm.
"Daha sonra milyon defa kafayı yediğimi tekrar ederek beni buraya getirdi. Artık burada ölmeye mahkumum." diyip gözünün önüne düşen mavi saçını kulağının arkasına sıkıştırdı.
"Ne zamandır burdasın?"
"Bir yılı geçti. Tam olarak bilmiyorum."
"Tamam." hızlıca nefes alıp devam ettim. "Hadi bu cehennemden kurtulalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAITH // ashton irwin
Fanfiction"İmkansız diye birşey yoktur Faith" "Beni avutmaya çalışma. Ben alıştım. İmkansızımla yaşayabiliyorum artık." "Faith. Eğer bu imkansızsa biz imkansızı başaracağız. Birlikte."
