Chapter 4 ♥

18 1 0
                                    

C H A P T E R  4

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

C H A P T E R  4

°Chelle°

Mabuti na lamang at may extra akong oras dahil sa mahabang pila. Hiningi sa akin ang I.D ko at ang mga documents for the representative to check me in. May mga kung ano-ano pa akong pin-fill out-an na form for screening about my health history kailangan daw iyon ng cruise line to avoid covid virus and illnesses spread out. May kumuha din sa aking picture for security purposes at para ma issue-han ako ng cruise card.

Nakahinga ako ng maluwag ng matapos ang lahat.

Pinagmasdan kong mabuti ang iniabot nila sa akin. Isang all in one electronic card use as my boarding card, isang cabin key and onboard credit card. As in napa wow ako.

Ganito ba lagi ang buhay ng mga pasahero dito?

Binigyan nila ako ng schedule ng mga events at isang handy map ng ship.

Huminga ako ng malalim habang binabagtas ko ang barkong sasakyan ko papuntang Italy.

Sabi ni Sir Gino.Perks daw iyong mag-o-on board ako sa Cruieship kaya naman kahit first time ever kong sumakay hindi na ako nakatanggi pa.

Gusto kung kumalma. Hindi pa naman ako maalam sa ganitong mga pasikot sikot. Nakakalito. Mabuti na lamang at may isang taong tumulong sa akin. Mahina pa naman ang tiyan ko sa mga nakakalulang byahe baka hindi ko kayanin at masuka ako.

Nakahiya clumsy pa naman ako. Argh.


Ngayon ko tuloy na isip na punong puno ng perks kapag leading agent ka. Meaning lahat ng privilege ng companya naibibigay saiyo dahil top employee ka, well hindi pa naman ina-announce ni Sir Gino na top employee ako dahil bago pa lamang ako at hindi pa ako naka isang taon pero parang ganoon na nga. At subrang thankful ako doon. Sabi ng iba kong ka-agent ginalingan ko na daw dahil sila 2 years bago sila nabigyan ng perks at ilang beses pa lamang nila na hit ang target sales nila pagdating daw sa akin ay nagawa ko lamang daw sa ilang weeks.

Ngayon ay shoulder bag na lamang ang bitbit ko dahil sabi nila ay ihahatid na lamang ng crew ang mga gamit ko.

Habang nag lalakad ako ay nagpalingon lingon ako.

Nasa may hallway pa lamang ako. Hindi ko pa hustong natutunton ang cabin ko. Habang naglalakad ako ay patanaw tanaw ako sa karagatan.

Ang ganda ng dagat. Kulay navy blue at lubhang napaka lalim. Nakaramdam ako ng siklod ng kaba. Animo ay sinipa ako at hindi ako makahinga.

Naglakad lakad pa ako at tinunton ang mapa.

“Wow, I cant believe na ganito ka garbo ang sasakyan ko papuntang Italy. Hindi ako makapaniwala!”

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 11, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Beautiful MateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon