Ölüm Çiçeği

-üniversite-

Carlos Henry'nin Anlatımıyla

1 yıl sonra - Üniversite Hayatı

Yine aynı arkadaşlarım vardı bu sınıfta. Kimse değişmemişti. Herkes aynıydı. Ama eklenenler vardı. Sanırım sınıfa 3 kişi daha gelicekti.

Neyse işte sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aynada gördüğüm uykusuzluktan kıpkırmızı gözlerimi görünce irkildim. Kırmızıdan mora doğru yola çıkmış gözlerimle aynaya bakmaya devam ederken kapı çaldı.

-bay Henry okula geç kalıcaksınız diye bir ses duydum. Bu Nanci idi.
-tamam Nanci geliyorum dedim ve kapıyı açıp odama geçtim. Kıyafetlerimi giyinip dışarı çıktım ve arabaya binip okula gittim...

Cecili Vincent'in Anlatımıyla

Oli öldükten sonra bana değiştiğimi söylüyorlar. Daha tatlı bir kız olmuşum. Eskisi gibi dış görünüşüme önüm vermiyormuşum ve insanları kırmıyormuşum.

Bu gün sınıfımıza yeni birisinin geleceğini duydum. Sanırım 2'si kız ve diğeri de erkekmiş.

Biri Leon, biri  Bonni,diğeri de Azura Lavinia'ydı. Son isim çok hoşuma gitmişti. Azura gök mavisi, Lavinia ise ölüm çiçeği idi.

Bonni ismi şirin anlamına geliyor. Umarım adı gibi şirin bir kızdır.

Söylenenlere göre Azura Lavinia adlı kişinin ailesi ölmüş, akrabaları onu reddetmiş, şu anda ise ünlü bir tasarım şirketinin baş tasarımcısıymış. Bir yandan da okumaya çalışıyormuş işte zavallı kız.

Azura Lavinia Nicolas'ın Anlatımıyla

Çok heyecanlıyım. Acaba sınıfındaki kişilerle anlaşabilecek miyim?

Umarım anlayışlı insanlardır. Sabah kahvaltımı yapıp dışarı çıktım. Kapıyı çekip anahtarı cebime attım. Araba anahtarını çıkarıp arabaya bindim. Okula doğru giderken müzik açıp şarkıyı bağıra bağıra söylemeye başladım. (Yukarıdaki şarkı)

Oh ma douce sauffrance,
Pourquoi s'acharner,n
Tu r'commences,
Je ne suis qu'un etre sans importance,
Sans lui je,
Suis un peu "paro" je deambule seule dans le metro.

Une derniere danse,
Pour oublier ma peine immense,
Je veux m'enfuir que tout r'commence.
Oh ma dounce souffrance!

     {...}

Okula uzak-yakın arası bir yere arabayı park edip yürümeye başladım.

Pembe kulaklıklarım aniden havalandı. Birisi kulaklığımı almıştı!

-yağğğğğ diyerek arkamı döndüm ve dönmemle şaşkına dönmem bir oldu.
-kuzen! Siz beni almamıştınız yanınıza. Nerden çıktınız şimdi ya! Dedim büyük bir sevinçle. İşaret parmağını dudağıma dayadı.
-şşşşşt. Sessiz ol evden kaçtım. Şimdi beni arıyorlar. Her yerde olabilirler.

Elini tuttum ve okula sürükledim onu. Bir duvarın yanına gidip sarıldık.
-ayyy kız anlat bakalım maceranı.
-işte okula gidecektim. Ama onlar beni getirmeden evden kaçtım.
-kızım deli misin? Okula gitmen gerekmiyor muydu?
-geldim işte okula.
-burada mı okuyacaksın?
-evet.
-yağğ gerçekten mi? Ben de burada okuyorum! Derken sevinçle zıplıyordum.
-kız Bonni sen bağayı değişmişsin ya.
-gerçekten mi?
-evet. Pembe Şeker olmuşsun.
Gülümsedi
-ee hangi sınıftasın? Teneffüslerde seni ziyarete geleyim.

Elimden tutup yukarı çıkardı. Elindeki kağıtta yazan numaraya geldiğimizde durdu ve elini uzatıp
-işte burası! Dedi.
-sen ciddi misin?
-evet dedi biraz korkmuşsa benziyordu.
Kocaman gülümsedim ve
-aynı sınıftayız! Diye bağırdım ve yine sevinçle sarıldım.