Nefesimdeki İnsan

Giriş

Eveeeeeet. Merhabalar bu benim ilk kitap denemem umarım beklediğim bir sonuç alırım Elimden geldiğince güzel ve uzun yazmaya çalışıyorum. Ama sizin bana olan destekleriniz de çok önemli. Umarım beğeneceğiniz bir iş çıkarırım. İyi okumalarr.

"Derin nerde kaldınnn?"

"Geliyorum geliyorum"

İşte o güne gelmişti 18 yıldır yaşadığımm şehirden gitme zamanı. Babamın işleri nedeniyle İstanbul'a gidiyorduk. İlk adım attığım , ilk ağladığım , ilk güldüğüm ve daha bir çok ilklerin olduğu o şehirden. Aslında hazırdım ama şuan sadece ranza ve gardırop olan odamdan ayrılamıyordum. Eminim burayı çok özleyeceğim o kadar anıyı bırakıp gitmek gerçekten çok zor.

Derrrriiiiinn!

Annemi daha fazla deli etmemek için içeriye son bir bakış atıp odadan çıktım. Gözümden bir damla yaş geldiği an elimin tersiyle sildim. Ağlamak yoktu asla.

"Nerdesin kızımm ya seni bekliyoruz ne zamandır. Ver şu valizini"

Babam elimden valizlerimi alıp arabaya yerleştirirken bende arka koltuktaki yerime geçtim.Babam arabaya binip arabayı çalıştırdı ve gidiyorduk işte. Eve öylece bakakalmıştım sanki biz evden değil de o bizden uzaklaklaşır gibiydi.

Daha fazla arkama bakmamam gerekiğini anladım telefondan Batuhan Kordel- Sıcak Şarap! şarkısını açtım. O kadar huzur veriyordu ki sesi kafamı arkaya yaslayıp etrafı izlemeye başladım.

Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı. Hala yoldaydık.

"Baba ne kadar kaldı?"

"15 dk kaldı kızım şimdi orada oluruz"

Derin bir nefes alıp arkama yaslandım ve pencereyi açtım. Yağmur yağıyordu ve toprak kokusu çok güzeldi.

"Siz bir başlangıç bile değilken

Sizi yazdım kotardım

Bir başucu kitabı olmanızı istedim

Tek tek iri o yabanıl kelimeler

Onlar işte renkli zarlarının içinde

Olukların çinkosunda yuvarlanan

Siz daha bir başlangıç bile değilken

Yağmur başlamıştı

Ama ne ben ne bahçe ne yaz

Hiçbirimiz."

Derin bir nefes daha çektim içime sanki bu şehri içime sığdırmaak istermiş gibi,içime sığdırıp saklayayım ki eski şehrime geri dönebileyim.

__________________________________________

Alarmın çalmasıyla uyanmıştım saat 07.30 du.

Evet dün gece eve gelmiştik ve hemen uyumuştuk eşyalar önceden geldiği için fazlasıyla şanslıydık.

Ayaklandım ve istemeye istemeye yüzümü yıkamaya gittim. Üzerime bir siyah bir kazak giydim altına da siyah dar bir kot giyip.Saçlarımı gelişi güzel tarayıp çantamı alıp aşağıya indim.

"Gel kızım kahvaltı yapalım"

"Anne hiçbir şey yemek istemiyorum yaa"

Annem terliğini almak için eğilmişti ki