Olivier i Magiczne Światy

Rozdział 1- Lodowisko.

Oto opowieść o niezwykłym chłopcu. Chłopiec ten ma gęste włosy o barwie czerni i dosyć duże, błękitne oczy oraz zadarty nos. Ma na imię Olivier, ma 11lat i jest uczciwy, uczuciowy...i szczerze mówiąc czasem niegrzeczny. Zawsze dba o swoje rzeczy, i ma niewielu, choć bardzo pomocnych przyjaciół ze szkoły. Zapraszam do czytania- :)

-Olivier!- wykrzyknęła matka chłopca, mieszając łychą w garnku.- Jest obiad!Idź po brata, bo prawdopodobnie nie zejdzie. [...] Ach, tak jak zawsze! Znów się polałam!

Chłopiec posłuchał mamy i poczłapał do pokoju starszego brata.

-Peter, nie zaczytaj się. Obiad.

-Co?Tak wcześnie? No dobra, lecę.- rzekł ironicznym tonem.

Zeszli po schodach i usiedli . Olivier poczuł się niedobrze, gdy od razu spojrzał

na miksturę przelewającą się w naczyniu. Była to jego znienawidzona zupa- pomidorowa.

Mama chłopaków, spojrzywszy na minę Oliviera, od razu poklepała go po ramieniu i

zlękła się, mówiąc: Oj, Oli, przecież to jest niebo w gębie! Ale skoro ty tak nie uważasz, to cóż ,więcej dla nas!

Chłopiec, słysząc słowa kobiety, od razu zrozumiał, że ma to zjeść. Przypomniał sobie, jak kilka tygodni temu, upierał się, aby nie zjadł zupy, i tak, skończywszy zamknięty w pokoju, czuł się jak w celi bez pożywienia. Więc zjadł, z trudem i odruchami wymiotowania, lecz udało się.

Po uczcie, Peter wraz z jego młodszym o 2 lata bratem, wyszli na lodowisko.

Spotkali koleżankę, która, jak widać, jeździła, robiąc piruety, i zauważywszy przyglądającym się

jej chłopcom, zaczęła się popisywać. Skakała, jeździła z zapałem,itd.

Olivier wszedł na lodowisko, chwiejąc się, ponieważ był to jego pierwszy raz na lodzie.

Peter był już doświadczony, bo od małego uczył się jeździć. Bardzo lubił Monikę, czyli tą

koleżankę. Miał zamiar, ją poderwać [...] (Był bezmyślny i młody, nie rozumiał że w takim wieku nie może się ożenić, ale chciał to zrobić).

                                                    C.     D.      N.