KARANLIK SIR

Yüzleşme

Alarmın sesini duyar daymaz gözlerimi açtım. Yüzümü ellerimin arasından geçirip yataktan doğrulup oturduktan sonra saçlarımı ellerinin arasından geçirirken gözüm sandalyenın üstündeki ütülenmiş formalarıma takılı kaldı birkaç dakika kalbim deli gibi atıyordu tamı tamına 3 aydır görmüyordum merak ediyordum onu  düşünmeyi bırakıp yataktan kalkıp formları alıp banyoya girdim kısa bir duşun ardından saçlarımı kurutup fön çektikten sonra formaları giyinip odama geçerek çantamı hazırlamaya başladıktan sonra mesaj sesi ile  irkildim
Komidinin üstünde şarjda olan telefonu alarak mesaja baktım Canım acayip fatma teyze gözlemesi çekti kavaltı yapmada birlikte okula gitmeden önce birkaç tane gözleme gömelim 10 dk sonra marketin orda buluşalım Mesaja cevap verdikten sonra hafif makyaj yaptıktan sonra çantamı alarak odadan çıktım merdivenlerden inerken gülme seslerini daha net gelmeye başladı. Sandalyeye Çantamı bırakıp babamın yanağına öpücük bırakıp yanında oturan anneme sarıldım umarım bu neşeniz ben evden gidiyorum diye değildir dedim gülerek. Annem gülerek ev biraz sakin ve temiz kalıcak ben mutlu olmayayımda kim olsun temmuz  dediğinde gülerek  o zaman ben gidiyorum dediğimde annem kahvaltı küçük hanım önce dediğinde masadan sigara böreğini ağzıma attım babam çayından son yudumu aldıktan sonra ayağa kaltı o zaman birlikte çıkalım dediğinde gizemle birlikte gözleme yemeğe gideceğimiz söyleyip beni beklediğini söyleyerek evden çıktım. Gizem marketin önünde otururmuş telefonuyla uğraşıyordu beni görünce 10 dk sonra buluşalım dedim 20 değil diyerek ayağa kalktı gizeme sarılıp gülerek sanada günaydın gizem bende seni özledim diyerek kol kola girerek yürümeye başladık gizem tatilini anlata anlata fatma teyzenin yerine gelip gözlemelerimizi sipariş ettik buraya en onunla gelmiştim 6 ay önce her sabah burda kahvaltı yapardık bunları düşünürken gizem koluma dokunarak temmuz ,düşünmeyi bırak gözlemeni ye yoksa biraz daha orda durursa yazık olucak canım gözlemeye diyerek siparişlerin geldiğini fark ettim o çoktan ikincisine başlamış beş on dakika sonra fatma teyzeye veda edip okulun yolunu tuttuk her adımımızda kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu Gizem kimseyi takmıyoruz hele onu hic duydun mu temmuz dediğinde gülümseyerek takmıyoruz dedim okulun kapısının önüne geldiğimizde durup derin bir nefes alıp içeri girdik bahçede herkes birbiriyle sarılıp özlem gideriyordu etrafa bakınırken onu gördüm arkadaşlarıyla bankta oturmuş keyifli bir şekilde gülüyordu onu öyle görünce birden gözlerim dolmuştu gözlerimiz göze geldiğinde yüzündeki Gülümseme yerine çatık kaşlara dönüşüp kafasını çevirdi gizemin koluma vurmasıyla ona döndüm o senin sevgini değil nefretini hak ediyor bırak artık şu manyağı
Dediğinde tebessüm ederek ona karşı ne nefret nede başka bir duygu hissediyorum değmez dediğimde gizem sarılarak işte benim kankam dediğinde mudurun sesiyle sıralara geçip 15dk konuşması dinledikten sonra sınıflara geçtik.

Herkese merhaba bu benim ilk hikayem yani anlıyacağınız üzere acemiyim :) Hataların varsa özür dilerim ve uygun bir dille bildirirseniz yada eksik bulduğunuz bir yeri elimden geldiğince düzeltmeye calışırım okuduğunuz ve oy verdiğiniz için teşekkürler şimdiden ;)
Oy verirseniz çok minnettar olurum
Sizce devam etmeli miyim yorumlara yazarsanız güzel olur begenmezseniz bile emek sonuçta bir yıldıza dokunun 1 saniyecik ::)))