Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 7.

Haar broer Hadi...
Laila bleef verstijfd op de grond liggen en hapte naar adem..
Hadi had zijn been opgetild en trapte in op het orstkas van Laila's tengere lichaam.
Hij bleef maar duwen en duwen..
Laila bleef maar naar adem happen totdat ze vrije loop had op haar borstkas.Laila haalde aan 1 stuk door een diepe hap van het lucht wat er resteerde in haar kamer en het voelde rot.Laila hoestte het uit en kwam overeind.

Laila greep naar haar keel en streek er langzaam overheen.Laila trok haar knieeen naar zich toe en omarmde haar knieschijven. Ze kroop in mekaar en zag hoe dun en wel ze wel was.
Hadi bleef daar staan terwijl Mohamed en Jamel hem in een handgreep hadden.
Ze bleven met open mond Laila aankijken zagen hoe diep ze in elkaar dook.
Hadi boog zijn gezicht en voelde de kilte in de kamer rondom zijn lichaam heen. Mohamed keek angstig om zich heen en zag niks dan een lege kamer waar Laila nog een week in moest slapen.
De jongens verlieten de kamer en Laila wiegelde zichzelf in een rustgevende wending.

Maar het lukte niet. De zuurstof die zich mengde met haar adem was te merken dat het zich afstootte van haar longen. Laila wou hier niet zijn .Laila wou hier weg.
Laila voelde hoe de nacht aanbrak.Ze keek even omhoog en bekeek door het raam een aantal sterren die helder te zien waren.
Er viel 1 ster...
Laila besefte dat ze nu een wens kon doen...
Maar wat deed zij...

Moge alle mensen hun puur geluk beproeven en u plezieren met goede daden Allah swt.
Geen wens voor haarzelf en niet voor haar geliefden.Zemoest eindelijk dan eens nadenken wie haar geliefden waren.
Maar dat ging niet 1,2,3...
Laila verplaatste zich naar de badkamer,,sloop het in en deed het licht aan. Ze bekeek de spiegelranden aandachtig en legde haar vingertoppen er tegenaan.
Streek er langzaam langs en durfde de lijnen naar boven en opzij niet te bedrijven want dan zou ze de inhoud van spiegel moeten bekijken.

Het was nu zo lang geleden dat Laila in een spiegel keek. Ze verachtte het,, het geeft vrij hoe je omgeving zich aan je verplaatst en je hebben geraakt.
Elk puntje waar ze klappen heeft opgevangen kon Laila zo aanwijzen.
aar dat deed ze nu niet. Ze liet haar kleren van haar gevormde lichaam afglijden en bekeek haar bruine getinte lichaam.

Ze streek langs haar buik en langs haar heupen. Het voelde zo zacht aan..
Zo moet het blijven. Anders stuurt mijn toekomstige mij terug omdat mijn lichaam is aangetast.
Laila liet de douchekop draaien en stapte onder de waterstralen die langzaam maar snel langs haar rondingen gleden.
Ze voelde hoe elke druppel zich een wegbaande op haar zachte gevoelige getinte huid.vZe volgde hun mee met de gedachte dat zij de druppel was.
In haar gedachten verdronk ze mee en voelde hoe de waterstralen zich omtoverde tot haar tranen.