Guilty Beauty Love (Short story)

Chapter 3: I love Philippines...especially you?

MINCHIE'S POV

Kanikanina lang after my encounter with her pinark ko ang car malapit sa address ng coffee shop nila Tyson.

I am a little, just a little, not familiar with the place. Kanina pa ako palakad-lakad, hindi ko pa rin makita ang shop.

Okay, I am lost. Urgh! I cannot seem to focus. My mind is still on that mysterious girl.

Nabigla ako nang may humawak sa dalawang kamay ko. "Ahem. Miss cutie, bago ka dito ah? Nawawala ka ba? Gusto mo ihatid ka nalang namin?hehehe," sabi nong lalaki. "Yon nga lang ay sa ibang lugar ka namin ihahatid. At sigurado kaming mag-eenjoy ka don," dugtong nong isa na nakangising ewan. "Stop this nonsense-" Parang di ako maiintindihan ng mga ito pag nag-English ako, "-ehem. Mga manong, tigil-tigilan nyo ako't baka di ako makapagpigil at pagsisihan niyong naging lalaki kayo!"

At talagang ayaw nilang maniwala ah. Porke't maliit ako, maliban sa cute & napakaganda, matalino't magaling ako. Miss Perfect ika nga nila. :3 So I show them what I can do. HA! Kala nila, buti nalang I am so smart at alam kong napakaganda at napakacute ko kaya di maiiwasan ang mga ganitong bagay. Kaya I always bring a pepper spray. Teehee~

I am surprised when the mysterious girl walks up to me and hinila niya ako! Oh, my opo't kalabasa! Hindi ako makapagreact. I do not know what to do, I do not even know what to say. I am supposed to be smart, right? Why gulay? I cannot seem to think of anything. I just...just want to look at her beautiful face and feel this moment~ *.*

She is dragging me to she-knows-where, duh. 'Kahit saan mo pa ako dalhin. Kahit sa dulo ng bangin at maisipan mong itulak ako, ayos lang basta ikaw.' ^_^ Wait, familiar to ah? I read the sign: TK Coffee Shop.

She is about to tell me something when I see a familiar face behind her. Malalim ata ang iniisip, and to get his attention I shout, "Tyson!" I am too excited that I run to him and hug him tightly. "Minchie," bitin niya. Parang di siya makapaniwala sa nakikita.

"I missed you!" Namiss ko talaga ang kumag na to.

"I missed you more," he sincerely says.

Naghaharutan pa kami ng may tumikhim. "Ehem." Oh, the girl. Natawa nalang kami ni Tyson. Pinakilala na kami ni Tyson sa isa't isa.

"Minchie, this is Summer. My best friend that I've been talking to you about over the Skype. And Summer, this is Minchie," tumigil siya saglit at nagsmile, "the girl I love." Nakatingin lang ako kay Tyson at alangang nagsmile. "Hoo! Grabe naman. Nakakapagod palang mag-ingles!hahaha!" Natawa nalang din ako sa kanya. Kahit kailan tong kumag na to uo.

"Di mo naman kailangang mag-ingles, eh. Alam mo namang fluent pa rin akong magtagalog. Parati naman tayong nag-uusap sa skype."

"Eh, ang ganda kasi ng dating nong mga nag-iingles. Malay mo mas gumwapo pa ako."

Nanlaki ang mga mata ni Summer, hmm nice name, at nagsalita na rin sa wakas. "Marunong kang magtagalog? Bakit di mo sinabi? Hindi ko kasi mawari kung foreigner ka ba o sadyang napakaganda mo lan-" Napatigil siya ng marealize niya ang sinabi niya at tila namumula pa siya. Maganda daw ako? Alam ko naman yon pero Summer naman, eh. Pinapakilig mo ako :3 "-Na-nahirapan tuloy ako kanina sa pag-iisip kung ano sasabihin ko sayo. Haist," she continues.

"Di ka naman nagtanong, diba? And yeah, I love Philippines and I want to know more about you. I-I mean, about you, you know, the people of the Philippines and its culture." Muntik na yon! Ano ba tong pinagsasabi ko. Baka akalain niyang weird ako. Kunsabagay, masaya na ako na isipin niyang weird ako. At least, iniisip niya ako! :D Ano ba to, naweweirduhan na rin ako sa sarili ko. xD

~~~

Comment, vote and/or share. :] Thank you!