Memories

Chapter 4

Nasa bahay ako that time ng bigla kung maisip yung pinagsasabi sakin ni Claire bakit ko nga ba talaga pinili ang maging Flight Attendant. Sabi ko sa sarili ko. Eh, basta bahala na saka ito naman talaga ang gusto ko eh.

Joy? Pagtawag sakin ni Mama.

Ma,Bakit po. Sambit ko kay Mama.

Hali kana dito kakain na tayo. Sabi sakin ni Mama.

Sige po kakain nalang po ako mauna na po kayo may ginagawa pa po kasi ako na kailangan ko pong tapusin ngayon. Tugon ko kay Mama.

Sige dalian muna dyan huh wag kang magpapalipas gutom dahil lang dyan sa ginagawa mo huh. Sabi sakin ni Mama.

Opo Ma. Sabi ko

Pagkatapos ko nga sa aking ginagawa ay agad na akong lumabas sa aking kwarto.

Oh, kumain kana dyan nakahanda na ang pagkain mo sa Mesa tapos na kami ikaw nalang ang di pa kumakain. Sabi sakin ni Mama.

Kumusta na pala ang pag-aaral mo Joy huh? Tugon sakin ni Mama habang naka-upo.

Ahmm. Ayos naman po Ma. Sabi ko.

Ah buti naman kung ganun.

Kasama ko naman si Claire yung kaibigan ko po nung Elementary. Sabi ko.

Ah okay pareho ba kayong course? Tanong sakin ni Mama.

Opo Ma, di ko nga po akalain na sa ganuong paraan ay muli kaming magkikita at pareho pa talaga kaming course.

Buti nayon at least may kasama ka. Sambit sakin Mama.

Kaya nga po Ma.

Gabi na nun at pagkatapos kung kumain ay agad ko ng hinugasan yung pinagkainan ko ako nalang kasi yung mag-isang kumain nauna na kasi sila Mama. So pagkatapos ko ngang hugasan yung pinagkainan ko ay agad na akong bumalik sa kwarto ko kinuha ko yung Cellphone ko at agad kung binuksan ng magulat ako ng makita kung may tatlong missed call I'm sure si Claire na naman to. Sabi ko sa aking sarili.

Nilibang ko muna yung sarili ko sa pagbasa sa Wattpad story nagbasa nalang ako that time ng story ni OwwSic na ang title ay "The Ten-year Gap" dun ko muna tinuon yung atensyon at oras ko minsan sumagi sa isip ko, meron din kayang ganito in real life yung magkakagusto yung Babae or yung Lalake 10 years ang agwat sa isa't-isa.

Subra akong nalungkot sa binabasa ko nayon kasi ayaw kasi nila malayo sa isa't-isa hyst naisip kuna naman tuloy si Carl. Pero nakatuon parin ang aking atensyon sa pagbasa grabe talaga kung magmahalan sina Paolo at Cruzette yung tipong sila na talaga yung para sa isa't-isa hanggang dulo nakaka-amaze naman si Cruzette dahil sa murang edad ay naranasan niya ng mag-mahal ng ganun yung Collab ang feelings nila sa isa't-isa kinilig ako sa part na handa daw maghintay si Paolo ng ilang taon hanggang sa pwede na talaga si Cruzette at saka daw sila magpapakasal.

Naol talaga nakaka-paghintay.

Pero kahit sino naman talagang lalake handang maghintay para sa kanyang minamahal.

At yun ang pinatunayan ni Paolo kay Cruzette dahil dun mas lalong napamahal kay Paolo.

Pero ang buong akala ko that time ay magsasama nga sila hanggang dulo pero bakit dumating sa point na di ko maiwasang mapa-isip tinuloy-tuloy ko lang yung pagbasa hanggang sa nangyari na ang hindi dapat inaasahan na mangyari nasa school that time si Cruzette at may pupuntahan pa daw sila ni Paolo that time nang mangyari ang masamang trahedya di talaga yun inaasahan ni Cruzette .Napaluha akong bahagya at agad ko itong pinunasan at nagpatuloy parin ako sa pagbabasa kahit na nga lumuluha na akess.

Susunduin na sana ni Paolo si Cruzette ng mga oras nayon nag-text si Paolo na papunta na daw siya kaya hindi mapawi ang sayang nadara ni Cruzette kasi may pupuntahan pa daw sila na mas lalong kinasaya ni Cruzette.

Pero nagulat siya kasi ilang minuto na ang nakalipas wala parin si Paolo wala naman daw traffic nun.

Naka-upo si Cruzette that time habang hinihintay niya si Paolo ng biglang may tumawag sa kanya.

Cruzette. Rinig nya na boses ng isang lalaki at agad nyang nasilayan si Paolo papalapit sa kanya.May kabang di ko maipaliwanag.

Bakit ang tagal mo. Sabi ni Cruzette.

Ngunit walang sagot si Paolo ngeti lang ang pinakita nya kay Cruzette.

May ibang ibig sabihin ang mga ngeting iyon.

Agad ng nagsalita si Paolo.

Hanggang dito nalang ako Cruzette. Sabi nya.

Naguguluhang tugon ni Cruzette. Ano ba ang ibig mong sabihin.

Cruzette tandaan muna mahal na mahal kita. Wag mong kalimutan na may nagmahal sayo na nagngangalang Paolo.

Huhuhu. Di ko maiwasan ang mapaluha subrang nakaka-relate ang story na Ito.

Hanggang sa tuluyan na ngang umalis si Paolo.

Oy saan ka pupunta. Sambit ni Cruzette. Paolo hintayin mo ako.

Kahit lingunin man lang ni Paolo si Cruzette ay di na nito nagawa.

Hinabol nya si Paolo pero mabilis itong nawala nakita niya ito na nasa kabilang kalsada na. Di agad makatawid si Cruzette kasi madaming dumadaan na mga sasakyan.

Hanggang sa may tumawag sa Cellphone niya.

Hi, Dad? Pag-uumpisa nya.

Cruzette I'm so sorry.

Dad. Ano bang sinasabi mo. Sambit nya.

Wala na si Paolo. Malungkot na saad ng Daddy niya.

Dad. Di yan totoo nagsisinungaling kalang naman eh. Nakita ko palang si Paolo nandito sya bigla lang syang nawala.

Cruzette wala na siya nadesgrasya si Paolo nabunggo siya ng track habang nagmamaniho diniklarang Dead on arrival agad si Paolo. Dagdag na saad ng Daddy niya.

At doon na napahagulhol ng pag-iyak si Cruzette. Dad hindi yan totoo nagsisinungaling kalang. Umiiyak na saad ni Cruzette.

Pupunta ako diyan susunduin kita. Sabi sa kanya ng Daddy niya.

Ilang minuto pa ang lumipas ay agad na ngang dumating ang Daddy niya Cruzette. Tawag sa kanya ng Daddy niya.

Dad huhuhu umiiyak. Di naman yun totoo Dad diba nagsisinungaling kalang diva. Sambit ni Cruzette.

Cruzette I'm so sorry.

Umiyak ng umiyak si Cruzette that time.

Pati ako na nagbabasa lang ay di ko talaga maiwasan ang mapaluha, ang buong akala ko kasi may happy ending sila eh. Hystt akala ko lang pala. By the way mapanakit ka talaga OwwSic huh. Babawi din ako sayo. Choss.

Tinigil kuna ang pagbasa sa mga oras nayon napaluha talaga ako. Huhuhu.

At agad kuna ngang nilagay yung Cellphone ko sa drawer at agad na akong natulog.