Ateşin Son Varisi

"Yeni Okul"

 Keyifli okumalar

Yarım saat süren bir yolculuktan sonra araba durdu arabadan okula bakarak indim " vay canına " dedim çünki okula mı geldim saraya mı geldim gerçekten bilemiyorum bu okul mükemmel . Saraya benzer görüntüsüyle içeri girdik. Müdürün odasına gidene kadar ağzım açık okulu izliyordum.

Dışı gibi içinde muhteşemdi, Okulda herkes derste onu için kimse dışarda yoktu.Annem müdürün kapısına gelince bana dönerek "sen burada bekle birazdan gelirim sakın burdan ayrılma" dedi ben onaylar gibi kafa sallayınca içeri girdi.

Ben de valizimle duvara yaslanmış annemi bekliyodum.
Sonra içimden dedimki neden okulu gezmiyorum ki biraz tereddüt etsemde sonunda valizi duvara yasliyarak okulu gezmeye başladım. Burası muhteşemdi herşey son teknoloji yepyeni düşündümki neden ben neden burdayım kim beni burda istesin ki dedim.

Yürürken asansörü gördüm ve üst katı çok merak ediyordum asansöre bindim.
En üst kata yani 5. kata basarak bekledim asansör durunca okulu yine gezmeye başladım camlar kocamandı bahçeyi gösteriyodu. ilerledikçe camlar çoğalmaya ve renkler almaya başladı en son camın önüne geldiğimde çok güzel gözüküyordu kırmızı en görkemli ve büyük olanının yanına geldim fark ettim ki aslında sınıfda kimse yoktu hep sınıflar boştu ama
neden bilmiyorum içimden bir ses burda garip bir seyler döndüğünü söylüyordu.

Kırmızı camın yanına geldim incelemeye başladım sarı boyalarla süslenmiş yıldızlı ve değişikli desenler vardı. Camı açtım ve yanına iyice yaklaştım bahçe çok güzel gözüküyordu.

Annem geldi aklima onu unutmuşum kesin beni bulamayınca deliye dönmüştür arkamı döndüm giderken Ayağım kaydı ve camdan düşmem bir oldu. Düşünce kesin ölücektim daha yeni okula gelmiştim bir sürü hayalim vardı.
Gözlerim kapadım ve annemi düşündüm ben ölünce ona ne olucak diye düşündüm sonra bir şeyin üstüne düştüm ondan ses geliyordu bu ne ya dedim gözümü açtığımda birinin üzerine düşmüştüm.
Gözlerimi hemen açıp üzerinden kalıtım o da kalktı çocuk çok yakışıklıydı sarı saçlı orta boylu ela gözlü ve yapılı biriydi.
Birden sesli düşündüm ve çocuğa dönerek

" ölmedim mi daha " dedim

sonra etrafı inceledim burası çok güzel bir bahçeydi bir sürü ağaç ve renkli çiçekler vardı ama okulun bahçesi böyle değildi

" nerdeyim ben burası da neresi "

sonra düşüncelere dalarak okula yürüdüm arkadan bana seslendi

" hey nereye "

dedi ben arkama bile bakmadım çünki o kadar yüksekten düştüm bana bir şey olmadı ama nasıl dalgın bir halde okulun içine girdim annem aklıma gelince hızlanarak yolu bulmaya çalıştım annem beni burada görürse bu sefer güzel bir ceza yerdim.

Koridor boyunca yürüdüm aşağıya inen bir merdiven gördüm merdivenden indim koridor koridor biraz karanlıktı arkama bakarak ilerlerken birine çarpmamla yere düştüm.

"Sen de kimsin burda ne arıyosun? "

dediğimde hızlı hareket ederek üzerime eğildi ve ağzımı kapattı ellerimi sıkı tutarak kulağıma eğildi

" şimdi ben buradan gidiceğim sen de sesini çıkarmayacaksın ve beni gördüğünü kimseye söylemiyeceksin anladın mı? " başımı sallayınca

" güzel anlamışsın cehenneme hoş geldin ateşin son varisi fakat sana kötü haber , ben de karanlığın varisiyim "
sözüne devam ederek

"unutma ateş elbet söner ama karanlık asla bitmez" dedi ve beni bırakarak rahatça gitti.

O kimdi benden ne istiyordu bana neden ateşin son varisi dedi.
Saçma iyiki de bir okula geldik okula başlayalı bir gün olmadı başıma gelmeyen kalmadı. Dönemin başı böyleyse sonu kalsın istemez.
Kendime gelerek merdivenlerden geri yukarı çıktım koridorda demin ki sarı çocuğu gördüm.
Bana doğru geliyordu.Beynim o kadar doluyduki. Yanıma geldi koluma dokunarak