All Of You | Taekook (Düzenleniyor)

2: Dinner

Melanie Martinez- Pacify Her

Bölüm şarkıları, beğendiğim ve dinlemiş olduğum şarkılardan. İsterseniz dinleyebilirsiniz diye öneri niteliğinde.

İyi okumalar🖤

___________

Jiminle yaşamaktan gayet mutluydum. Bana değer verdiğini iliklerime kadar hissediyordum. Beni sevdiğini her koşulda belli ediyordu fakat tam da şu an sevmesin istedim, bana değer vermesin ve üzülmesin. Açıkçası kelimenin tam anlamıyla yerin dibine girmek istedim. Sanki bu hastalığın ve olan kötü şeylerin sorumlusu benmişim gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyordum.

Çünkü biliyordum, çok üzülecekti. Sorumlusu ben olmasam bile benden gelecek olan bir şey yüzünden üzülecekti ve ben kötü haber vermekte pek de iyi sayılmazdım. İki gündür üzerime pek düşmüyor ve kendince bana zaman tanıyor, hazır olmamı bekliyordu. Fakat bu sabah beklemediğim bir şey olmuş ve sabrı taşan Jimin, benden önce uyanıp beni kapıda karşılamıştı.

Neler döndüğünün ve durumun ciddiyetini pek de alâ farkındaydı ama benim ona açıklamamı istiyordu. Ona danışmamı, onunla acımı kendi isteğimle paylaşmamı istiyordu. Her zamanki gibi bana destek olmaya hazırdı. En önemlisi de ciddiyetin derecesini öğrenmek isteyen ve merakla açtığı, hüzünle kaplanan gözleriydi. Benimle birlikte o da çok düşünmüş ve uykusuz kalmış olmalıydı.

Hüzün kaplanmış gözlerine bakıp derin bir nefes vermiştim. Konuşmaya cesaretim bile yoktu ve ağzımı araladığımda gözlerimin dolacağından bir haberdim. Anlatamamıştım derdimi, ama o anlasın istemiştim. Acı çekiyordum iki gündür ve bunu anlasın istemiştim.

Jimin, gözlerimin dolduğunu görünce hemen sarmaladı beni o küçük kollarıyla. Sıcacık kucağında kendime anında yer edindim ve yüzümü saklayıp, sessiz iç çekişlerimle sakinleşmeyi bekledim.

''Şştt. Tamam geçti. Ben senin yanındayım, korkma. Sorun neyse birlikte halledeceğiz, duydun mu?'' dediklerinden sonra gözyaşlarım şiddetini daha da arttırdı. Jimin de usanmadan teker teker sildi göz yaşlarımı. O sildi, yenisi eklendi ama bir an olsun bırakmadı gözyaşlarımı silmeyi. Çok şanslı olduğumu hissetmiştim. Güvende ve güçlü hissetmiştim. Benim için üzülen, benim için çabalayan ve bana destek olan birisinin var olması paha biçilmez bir ayrıcalıktı. Karalara bağlamamam gerektiğini anlatırcasına bana gülümsemişti.2

''Hem bana verdiğin sözü de tutmalısın dimi. Ben seni güçlü görmek istiyorum, aşktan gözü kör olmuş bir salak olmanı ve dünyayı siklememeni. Sadece mutlu olmanı istiyorum, anlaştık mı?'' dediklerinden sonra az da olsa gözyaşlarım durmuştu. Sırıttım, Jimin'e verdiğim söz aşık olmadan ölmemekti. Birine tutulacak, ve hayatımın en güzel zamanlarını kısa vadeli de olsa yaşayacaktım. Bu duyguyu tatmadan ölmek istemiyordum. Tabi bu sözü verdiğimiz zamanlar ölümden bahsetmek basit ve anlamsızdı. Şuan baktığımda ise, gerçekten ölmek istemiyordum.

Jimin'e Lisa'dan ayrılmak istediğimi söylediğimde, Lisa'ya aşık olmadığımı net bir dille belli etmiş olmuştum. Maalesef ki aşk denilen şey de karşımıza altın tepsiyle konulmazdı, nerede ve ne zaman bulunacağı belirsizdi. Bazılarına göre aşk aranmamalıydı bile, onu ararsan bulamazmışsın. Aşk; yeri ve zamanı geldiğine seni bulurmuş. Bu yüzden boşa kürek çekmek yerine, en azından yaşadığım müddetçe aşkın beni bulmasını bekleyecektim.

"Tutacağım tabiki sözümü. Hayatımın aşkı benden kolay kolay kurtulamayacak. Fakat bu sözü karşılıklı vermiştik diye hatırlıyorum? Hm?" Sırıtışını keyifle izlemiştim. Bazen kısa süreli de olsa her şeyi unutup gülmek iyi hissettiriyordu. En azından hala bunu yapabilme şansım vardı, sürekli gözlerim dolmasa bence gayet de iyi taşıyordum bu hastalığı. "Evet öyleydi, fakat bunu şimdi konuşmamız pek anlamlı değil çünkü eğer aşk adında bir şey hissedersem ilk sana geleceğimi biliyorsun. Birkaç ufak hoşlantı dışında sanırım ben de lanetliyim." Son cümlesine gülümsemiştim. Gerçekten lanetli olabilir miydik? Bütün kötü şeyleri yaşıyor ama güzel şeylerden mahrum gibi hissediyordum şu sıralar kendimi. Çok dillendirmesem de, bu hastalığın neden beni bulduğuna dair içimden lanetler okuyor ve asla kendime konduramıyordum.