احببتك فى انتقامى

♕ الجزء الخامس عشر ♕

التفت الجميع لهذا الصوت باستغراب الا ادم ويوسف فهم يعلمون هذا الصوت جيدا.
ادم ببرود: نعم.
جاسر: احنا لازم نتكلم.
ادم: مش وقت الكلام دلوقتى.
جاسر ببرود: ندى حياتها فى خطر ولو حصلها حاجه كلنا هنروح ورا الشمس.
ادم بعدم فهم: اكلم بوضوح اصدك ايه.
كان الجميع يستمع الى جاسر بانصات وبالاخص ادم فهو الان يريدها ولا يستطيع التخلى عنها.
جاسر: انت طبعا عارف ان ندى مش بنت رضوان.
ادم ببرود: اخلص ياجاسر.
جاسر ببرود: ندى بنت نيكولاى.
ادم ويوسف: ايييييه!!!!!
آسر: دى الحقيقه وهو بيدور عليها من زمان بس مش عارف يلقيها وهو دلوقتى عارف ان هى معاك وكمان باعت جسوس عشان يتاكد.
يوسف: جاسوس....وكمان ادم الحسينى مكتشفهوش انت عارف انت بتقول ايه.
جاسر بسخريه: اصل لسه واصل وموجود معانا.
ادم: انا عارف مين الجاسوس مش محتاج تقول بس اليهمنى دلوقتى ندى تفوق.
ياسمين: انا مش فهمه حاجه مين نيوكولاى ومين هو الجاسوس وجاى ليه.
آسر: نيكولاى ابو ندى الحقيقى اما الجاسوس فهو احمد اخوكى وجاى ليه عشان يعرف اخبار ندى بتفصيل ويوصلها لنيكولاى عشان ميخدش حياته.
ياسمين بصدمه: احمد جاسوس!!!!
احمد بتوتر واضح: اا..انتو بتقولو ايه.
جاسر: اظن دلوقتى الكل عرف حقيقتك تقدر تمشى ولا انت مستعجل على موتك😏.
احمد: انا همشى دلوقتى بس هنتقابل قريب.
كانت ياسمين ونور وساره غير مصدقين فهم يعرفون احمد جيدا ولكن هذا اخر ماكنو يتوقعونه ان يكون مساعد اكبر رجل مافيا فى العالم.....
كانت ياسمين تبكى بصمت فهى الان خسرت اشقائها هى الان وحيده ليس لديها احد.
جنى بحزن: اهدى ياحببتى خلاص الحصل حصل.
ياسمين: لارد.
نور: ياسمين حببتى لازم تهدى عشان نعرف نحل المصيبه دى.
ياسمين بانهيار: مصيبه ايه التتحل ندى بتروح منى ومش عارفه اعملها حاجه واحمد بيساعد رجل مافيا طول الوقت ده واحنا منعرفش وماما ماتت وانا بقيت لوحدى وندى مش هتسمحنى على الحصل فيها بسببنا.
ساره ببكاء: بس انتى ملكيش ذمب فى حاجه.
ياسمين: لاء ليا على القل فى نص الحصلها بسببى شافت ادم وبسببى بردو ادم اتجوزها وكسرها لو مكنتش راحت الحفله بعد الحاحى عليها مكنش كل دا حصل كله بسببى.
ساره: ياسمين مش الوقت الكلام ده انتى لازم تكونى قويه عشان تقفى جمب ندى لازم متشفكيش منهاره انتى كده هتعذبيها مش هتريحيها.
ندى وهى تمسح دموعها بضهر يدها كالاطفال: تفتكرى ندى هتسمحنى.
نور بسرعه: ايوه طبعا هو فى زى ندة😊.
كان ادم ويوسف وجاسر وآسر يراقبون كل مايحدث بصمت الا ان آسر كان يريد ان يلطف الجو ويجعله مرحا قليلا.
آسر بصوت عالى: جعاااااااااااان.
انتفض الجميع على صوت صراخه وبعد ثوانى معدوده كانت ياسمين تضحك عليه .
نور: ربنا ياخدك ياشيخ وانت لازم تجوع دلوقتى.
آسر بفخر: ايوه طبعا بجوع فاوقات صح.
نور بغيظ: تعرف انى لما بباه جعانه وساكته وحد يعصبنى باكل بنى ادمين.
آسر بصدمه: بتاكلى ايه يماما!!!
نور:تحب تجرب.
ابتلع آسر ريقه فى خوف فهذه الفتاه حقاتخيفه.
ادم: انصحك متلعبش معاها فى حكايه الاكل لان اخر مره كانت هتفتح دماغى وغير انها عضتنى.
كان جاسر وآسر يسمعان بدهشه من تلك الفتاه التى تستطيع التى تفعل بادم الحسينى هذا يالا الصدمه.
يوسف: وانا معاه فى الكلام دا وياريت محدش يجيب سيره الجوع قدامها لان حتى لو لسه مخلصه اكل وحد قال جعان هتجوع تانى.
آسر بصدمه: انا شبعت خلاص والله ياانسه نور.
انفجر الجميع ضاحكين عليهم فهم اجرجوهم من الحزن والبكاء فى اقل من ثانيه.
الطبيب: ادم بيه ندى هانم فاقت وهى دلوقتى لازم تعمل العمليه عشان اى تاخير مش فى صلحها.
ادم بلهفه: هشوفها قبل متعمل العمليه.
الطبيب بتوتر: بس...
ادم: مبسش انا هشوفها حالا.
ابتعد ادم عنهم سريعا حتى يرى من خطفت عقله وتفكيره منذ اول لقاء لهم.
بعد ثوان قد وصل الى غرفتها ودخلها كان يراها شارده الذهن لا تتكلم كان يبدو عليها التعب.
ادم: ندى انتى عامله ايه دلوقتى.
التفتت اليه ندى ونظرت اليه نظره لم يفهمها.
ندى بتعب: الحمد الله.....انا هعمل هعمل عمليه ايه
ادم: انتى عندك ثقب فى القلب ولازم تعملى العمليه عشان ترجعى زى الاول واحسن.
ندى بسخريه: ارجع زى الاول واحسن دى حاجه مستحيله.
ادم: ندى حاولى تنسى.
ندى: انسى ههههه لاء بجد ضحكتنى.
ادم: لازم تنسى ياندى.... دلوقتى انا عايزك تستعدى للعمليه.
ندى بتوتر: هو يعنى نور...
ادم مقاطعا: متقلقيش انا حكتلهم كل حاجه ونور وياسمين وساره بره وعايزن يشفوكى بس لازم تعملى العمليه الاول.
ندى: بس انا عايزه اشوفهم.
ادم: اسمعى الكلام باه.
ندى بغيظ: حاضر.
ادم ببتسامه: شطوره.
ندى بهمس: رخم.
ادم بضحك: بتقولى حاجه ياندى.
ندى: انا لاء ابدا بقول جعانه بس.
ادم: بس كدا احلى بيتزا هتلقيها عندك.
ندى باستغراب: انت تعرف منين ان انا بحب البيتزا.
ادم: عييييب دنا ادم الحسينى يابت ولا نسيتى.
ندى بضحك:معاك حق ادم الحسينى بتاع البيتزا.
كان ادم يتاملها ويتامل ضحتها انها تبدو كالملاك.
ندى باستغراب: ادم انت روحت فين.
ادم: بشرب.
ندى: بتشرب.
ادم: هو انا قلت بشرب.
ندى بضحك: لاء بتاكل.
ادم: ماشى ياست الفيلسوفه خمس دقايق والبيتزا تكون عندك بس نصيحه كليها فى الدرا.
ندى: فى الدرا!!!
ادم بضحك: اصل بعيد عنك نور كانت هتاكل آسر مجرد مقال انو جعان وبصراحه انا خايف عليكى.
ندى: حتى فى المستشفى جعانه نفسى مره القيها مش جعانه.....اه صح من آسر ده.
ادم: بصى ياندى وعد منى اول متخرجى من العمليه وتبقى كويسه هحكيلك كل حاجه بالتفصيل.
ندى بتوتر: انا عايزه اعرف ليه عملت فيا كده ومال بابا رضوان بالانت عملتو بيا.
ادم وبدا الانكسار والحزن يظهر عليه وقد لاحظته ندى لانها رغم الوقت السئ التى قضته معه الا انها عرفت عنه القليل.
ادم: هتعرفى كل حاجه قريب ياندى....عن ازنك.
كانت ندى تجلس تفكر بادم ولماذا ظهر كل هذا الحزن والانكسار على وجهه وايضا كانت تفكر فى حالها هل ستموت وهى تعمل العمليه ام ستعيش وفى هذا الوقت قطع تساؤلاتها صوت طرق الباب.
ندى: ادخل.
كانت ندى تنظر الى ادم باستغراب لانه كان يلهث كانه كان يجرى.
ندى باستغراب: مالك فى ايه.
ادم: انتى متاكده ان نور بشر زينا.
ندى: ليه يعنى.
ادم بغيظ: المجنونه وقعتنى وكانت هتسرق البيتزا دى هتموتنى قريب هى والزفت آسر.
ندى:  وماله آسر هو كمان.
ادم:  نسخه من نور تقولى بيشمو الكل من على بعد اميال دول لو اعدو مع بعض وجاعو والله ياكلو بعض.
ندى بضحك:  فى دى معاك حق انا مسدآك. 
ادم: بصى بقا البيتزا دى تتاكل كلها عشان لما تخشى العمليات متكليش الدكاتره عشان بصراحه مش مآمن من بعد الكل الوقت القعدته مع نور.
نور بدهشه: لدرجادى انا ممكن اكل الدكاتره جوه.
ادم بضحك: لاء ازاى منا جايبلك بيتزا حجم عائلى اهو انت مش مفجوعه لدرجادى انا عارف.
ندى: طب امشى من قدامى بدل ماكلك ولا اقلك اناديلك نور.
ادم: خلاص باه كفايه هزار وكلى عشان تعملى العمليه وتخفى ونرجع البيت كلنا مع المفاجيع البره ربنا يسطر.
ندى بلا مبالاه: ها عادى اتعودت عليها هاكل انا باه.....اممممممم☺️

معلش ياحبايبى بتاخر عليكو ❤+ عايزه رايكو