•| Can't Say "No" |•
N: grammatical errors ahead
Stacy's
Katapos ng ceremony ay nilibot ko ang eskwelahan para hanapin si Mei. Pinuntahan ko yung mga lugar na madalas niyang pinupuntahan, tulad nung grade, classroom namin, canteen, etc. Tinignan ko rin lahat ng banyo na nandito sa eskwelahan pero wala talaga siya eh.
I pull out my phone and dialed her number.
*trrng trrng trrng trrng*
Papatayin ko na sana dahil wala akong naririnig kundi yung phone vibration ng biglang sagutin yung tawag.
"Oh?" Tangi kong rinig kay Mei sa kabilang linya.
"Nasaan ka ba ha?" I asked her at nagposition kahit 'di naman niya ako nakikita.
"Uhh sumakit tiyan ko." Sagot niya.
"May banyo naman dito ah?" Tanong ko uli.
"Hindi ako komportable sa mga banyo dyan. Masyadong sosyal, nakakatakot umupo." Pabiro niyang sabi.
Well, it's true naman.
"So, nasa bahay ka na niyan?" I asked her again.
"Yahh, skip muna ako sa pagpasok. Okay lang kahit may cutting record na ko sa guidance hmp." Inis niyang sabi.
"Don't worry, hindi madudumihan yung record mo." I confidently said.
"Bakit? May gagawin ka?" Kinakabahan niyang tanong.
"Wala, ano ka ba. I can't do bad things here, you know. Wala kasing klase after ng ceremony, kaya you can use your bathroom any time you like without worrying your record sheet." I answered.
"Dami mo namang sinabi. Pero himala, buti walang klase." Sabi ni Mei sa kabilang linya.
"Ano pa bang aasahan mo sa eskwelahan na 'to? Anastacia ata 'to sis." Sabi ko naman.
"Oh sige na, take your time sa paglalabas ng masamang loob mo diyan. Byee~ see you lateeer!" Pagpapaalam ko sabay binaba ang tawag.
Katapos ng tawag ay dumiretso ako sa classroom ng fourth year section A. You know naman. Titignan ko lang naman kung nandun si Kyle. And luckily, andun nga siya.
"Oh Stace. Did I make you wait?" He worryingly asked.
"Not at all." I said while smiling.
"Mamaya ah? I'll just call you." Sabi niya sabay hinalikan ang noo ko. I just nodded so happy.
"Yieee sana ol, Kyle."
"SS, seperate soon! Joke lang boss."
"Sweet naman pala ni Mr. Secretary."
I waved my hands to him at umalis na. Balak kasi naming lumabas katapos ng ceremony nila. Kakainin ko siya-- I mean kakain kami sa favorite kainan namin.
Kyle Alfaro a.k.a Mr. Secretary, is my 2-and-a-half-year boyfriend. Matagal na kaming magkakilala. Bago nga maging kami ay magkaibigan kami. But as time passes, my feelings for him grew so freaking hard. Luckily, were mutual. When I confessed my feelings for him, kahit halata naman na, niligawan niya ako kaagad. Marami kaming bashers noon, kasi daw ang bata-bata namin ay nag-jojowaan na kami. Wala naman kaming paki kasi eto gusto namin eh. Eto kami ngayon, successful naman ang relationship kahit papaano. Kapag naaalala namin yung mga ibang moment namin noon at nacicringe nalang kami.
As time goes by, we're still in love to each other.
Nang makalabas na ako sa main gate ng school at nakita ko kaagad ang sundo ko. If Mei is riding a bicycle on her way to school, kotse naman ang sakin.
Actually, hindi naman ganoon kahirap sina Mei eh. She can actually enter this school without scholarship. Yeah, she's a scholarship here in Anastacia. Matalino nga naman talaga siya. Kung nagtatanong kayo kung bakit hindi siya napili as one of the members of the SC, scholarship students are an exception. She's fine with it naman. Actually she can be the rank 1 to our room, but she choose the chill-lang-dapat mode.
"Manong, diretso muna tayo sa bahay nina Mei, please?" Request ko kay daddy.
"Huwag mo kong mamanong-manong diyan Stacy ha. Minsan na nga lang tong pagsundo ko sayo." Pabirong sabi ni Daddy.
"Sorry na kasi Daddy, nasanay lang kay manong ih." I said while doing the puppy eyes.
"Bakit? Anong gagawin mo kina Mei?" Dad asked.
"Sasama ko siya sa paglibot namin ni Kyle. Tsaka you know naman na I need you kina Mei para mapapayag yung scary papa niya." I answered.
"Ah ganun ba. Sige." He just said.
Boto talaga si Daddy kay Kyle simula palang eh. He can't say no to me.
Ilang saglit lang ay nakarating na kami sa harap ng bahay nina Mei.
Bumaba na ako ng sasakyan at inantay si Daddy na makababa din, pero di ko na siya naantay at dumiretso na sa pinto nina Mei at nagsimula ng magkakakatok.
Pagkabukas ng pinto ay nakita ko si Mei na parang buhat lahat ng hirap sa mundo.
"Bakit ka nandito?" Tanong niya na medyo nabigla.
"Isasama kita." I said while smiling.
"At saan?" Pagsingit ng papa ni Mei at hinila ito papasok.
Papa na niya ang kaharap ko ngayon.
"Ah kung pwede po sana, maisama ko si Mei sa paglibot ko. Para po maginhawaan naman siya ng kaunti." Pagpapaalam ko.
"Maginhawaan? Anong tingin mo sa bahay namin? Bulok?" Galit niyang tugon.
"A-ahh hindi naman po sa ganon, tito--"
"Hindi sasama si Mei. Siguro ikaw yung nanghahawa sa anak ko na huwag mag-aral ng mabuti noh?!" Pasigaw niyang sabi.
Magsasalita na sana ako dahil sa inis ng may humawak sa braso ko.
"Pareng Feliciano, baka naman pwede nating pag-usapan 'to ng maayos, hindi ba?" Mahinahong sabi ni Daddy.
"P-pare! O-Oo naman ano ka ba! Tara, pasok kayo." Pag-aya ng papa ni Mei sa loob at binuksan na ang pinto.
Pumasok kami ni Daddy sa loob at umupo.
"Ano bang paguusapan natin pare?" Tanong ng papa ni Mei at may ibinabang mga juice sa lamesa.
"Simple lang naman eh. Sasama lang naman si Mei sa pag-libot ni Stacy." Mahinahong sabi ulit ni Daddy.
"Yun lang ba? Sus! Yun lang pala eh. Gusto niyo mag-overnight pa si Mei sainyo." He nervously said.
"Madali ka naman palang kausap Pareng Feliciano eh. Yun lang, mauna na kami." Sabi ni Daddy.
"Mimi, psst. Dito na." Bulong ko na tama lang marinig ni Mei.
Dahan-dahang tumungo si Mei saamin at lumabas na kami sa bahay nila sabay sumakay sa kotse namin.
Mei's Dad is actually really scared to my Daddy. Because one time, my Daddy saw something in their house, and Mei's Dad is so scared that this secret will spread.
If Daddy can't say "no" to me.
Mr. Feliciano can't say "no" to my Dad.
