Prologue

2 1 0
                                    

“Eng.Leviticca the car is now ready naghihintay na din po sa site si Sir Klyde kasama yung ibang Architect. ” ani Secretary ko.

“Yeah, wait.” Habang tinatapos ko pa yung pinipirmahang mga contract

Pagkatapos kung magretouch bumaba na ako at sumakay sa sasakyan shit I'm 5 minutes late gago naman kasi yung si Klyde late ng sinabi na nagkagulo sa site tapos may kasamang Architect para don.

Pagdating ko sa site madami ng andoon kaya halos lakad takbo ang ginawa ko papunta kay Klyde at hinalikan ang pisngi niya, he held my waist and kiss my forehead.

“Uhmm... Good afternoon, I'm sorry I'm late may tinapos pa kasi ako”

“Is it more important than this Eng. Leviticca? ” Bigla akong kinabahan. His eyes and expression hardened, something that's new to him.

My lips parted and looked at him.

“U-Uh..hmm. Its not like that i just finish some contract na pinipirmahan ko. So shall we start?” He nooded after that and licked his lips. Hindi ko na siya matignan dahil sa kabang nararamdaman ko.

“So yun nga po yung kasalukuyang ginagawa na building nagka problema because of some materials, there so many damages but we can fix those pero madami ang magagastos kasi babalik na naman sa una” ani isang Architect na katabi ni Caleb

“You can contact me Architect ” sabay kuha ng calling card ko sa akong sling bag at binigay sakanya “At kung ano pa ang mga kailangan ”

Madami ang pinag usapan tungol sa damages kaya ng matapos tinawag na ako ni Klyde.

“Yuna let's go”

Kaya lang hindi pa ako tapos magpaalam na sa sasakyan na si Klyde may usapan kasi kaming sabay magdinner . Kaya iniisa isa akong nakipagkamayan sa mga nandito at yung panghuli tinignan ko si Caleb.

“Mukhang naiinip na ang boyfriend mo” malamig na sabi niya, I want to laugh hard but mas nayanig ako ng kaba ko, may epekto parin talaga siya sakin hanggang ngayon. Kaya agad ko siyang inirapan at naglakad na papunta kay Klyde.

He still the most handsome man I've seen. My man but never been mine now. That was years ago I never expect na magkikita kami sa ganitong pagkakataon. Dati his the most jolly, clingy and I've always feel home when I'm with him but now, I can't even look directly at him maraming nagbago but not my feelings for him he's still the one. Time flies but my feelings still the same.

Can I win him back? O baka naman may Girlfriend or Asawa na siya? Napapikit ako ng mariin sa naisip ko.

I really want to cry pero sinong niloloko ko? Ako yung nang iwan, ako yung nanakit kaya wala akong karapatang umiyak.

Pero masama bang umasa? Na sana ako padin, sana ako na ulit. Kung pwede lang ibalik ang panahon pero kailangan kung umalis kasi yun ang alam kung tama even it brokes my young heart.

I hurt his feelings 7 years ago pero nasaktan din naman ako diba? Sobra sobra yung pighihirap ko but i dont mind those pain because I'm with my Angels, my babies.

Yes we have twins but he didn't even know. I badly want to tell him but i think its too late he's now happy, I guess?

I don't want my babies to feel unwanted.

Hey baby I badly missed you, I always loved you.

UnwantedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon