Jest takie miejsce, istny raj,
Gdzie maków rośnie cały gaj,
Gdzie słowik śpiewem ujmuje swym,
A ja nuty piosenki chwytam uchem mym.
Lecz sto lat temu nie było tak,
Jak w piosence, którą dziś śpiewa ptak.
Idą legiony, nie grają im surmy,
Nie straszne im bitwy, nie straszne im szturmy.
Idą legiony, nie gra im róg,
A co ich czeka, wie jedynie Bóg.
Idzie, idzie, idzie piechota…
To nie jest przymus, ale ochota,
By z niewoli uwolnić nasz kraj.
O zimny wietrze, pieśni im graj!
Idą w bój za chwalę ojczyzny,
Wcale, a wcale nie liczą się blizny.
Idą, wciąż idą, nie straszna im śmierć,
Choć każdy z nich swego życia przeżył tylko ćwierć.
Idą wśród ciszy, nie szumi im las,
Nadzieja w nich kwitnie, strach dawno zgasł.
Idą w dal, rogi im nie grają,
By dodać otuchy tak sobie śpiewają:
Dziś w bój idziemy,
I dobrze to wiemy,
Że życie oddamy za nasz kraj.
Wspaniały to los,
Żucim życie na stos,
To nic, bo na nas w niebie czeka raj.
Za naszą Polskę, za nasz kraj,
Za nasz wspaniały, mały raj.
Za naszą ojczyznę w bój idziemy,
Życie trzeba oddać, więc oddajemy.
Na ramię broń,
A granat w dłoń,
Tak, granat weź do ręki.
Bagnetów szczęk,
Ranionych jęk,
To melodia do tej piosenki.
CZYTASZ
Historyczne tango
PoesíaHistoryczne tango! Historia jest czasami zagmatwana, pełno w niej zawirowań, a przedewszystkim trudno za nią nadążyć. Historyczne tango to cykl wierszy, który przedstawia historię w wierszowanym wydaniu.
