Schemeful Love(MsyterySeries#1

Chapter 6- Patience

This book is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental..

Zyra Parker

Tumungo na ako sa admission office. Ito na ang pangalawang beses ko dito.

"Excuse me. Is this the admission office?" Dumiretso ako sa loob nakita ko ang isang staff nakaupo sa table niya.

"Yes, I'm Miss Umbridge. Maupo ka iha!"

Nagpakilala muna ako sa kanya. Sa dami ba naman ng studyante dito sa Dearwoods.

"How can I help you?" Tanong niya.

"Uhm gusto ko po sanang palitan ang major ko." Tila nagulat sya sa sinabi ko.

"Change your major? Alam mo ba iha nasa kalagitnaan na tayo ng semestre. I'm afraid you can't change your major now!"

Alam kong hindi yun pwede dahil kakaumpisa ko lang kahapon tapos andito ako ngayon at iniinsist na palitan ang major subject ko. I really hate Daniel! Wala akong choice kundi sundin siya.

"Ka-katransfer ko lang dito nung nakaraang araw. There must have been a mistake during the registration process." I said calmly.

Sana gumana ang alibi ko. I'm good at this.

"I remember pinili ko ang Biology as my major subject pero ang binigay sa akin Business. Please pwede po bang pakicheck Miss."

"Oh you just started yesterday. Let me have a look." Kinuha niya yung folder sa table at tinignan ang mga records doon.

Damn you Daniel. May napansin akong puting pusa sa desk nya. It was looking at me.

"Gusto mo i-take ang Biology as your major, right?" She asked suspiciously.

Tumango ako at nasa puting pusa parin ang atensyon. Napakacute naman. Naalala ko si Meow naiwan ko doon sa Manhattan. I remember ayaw na ayaw ni mom na may alaga kaming pusa. Sana naman inaalagaan iyon ni Brigita.

"This is highy irregular. But I guess pwede kong palitan ang major subject mo dito sa registration form since kakasimula mo lang pala kahapon." She explained.

Nabunutan ako ng tinik sa dibdib akala ko hindi sya papayag.

"Thank you Miss." Inabot nya sa akin ang form para fill-upan ulit. Nagpasalamat ulit ako bago umalis.

I suddenly found myself majoring in Biology. Daniel apparently had no qualms about majorly altering other people's lives para makuha lamang ang gusto niya. Ilang beses ko na bang sinasabi na I.Hate.Daniel. I had a sinking feeling that this was only the beginning.

Sumunod na araw kinakabahan ako na pumasok sa subject na Biology. Kumatok ako sa pinto dahil sarado na. Kanina pa yata nagsisimula ang klase nila. Pumasok ako sa loob at nilibot ang buong silid.

"You.must be the new transfer." He must be our Professor.

Late na nga ako. Kanina pa nagsisimula, nagdidiscuss na yung prof ng natigil lang dahil kumatok ako. Nagpaumanhin dahil nalate ako, nagdahilan ako na hindi ko mahanap-hanap itong lab. Actually tinanghali ako ng gising. Good thing naniwala sa alibi ko. Dumiretso na ako sa loob at narealized ko na isa nalang ang bakanteng upuan doon sa may dulo. It just ofcourse beside of Sin Andrei Madison, kagaya ng ipinangako sa akin ni Daniel na siya magiging lab partner kaming dalawa. Huminga ako ng malalim bago umupo sa tabi niya. Sin looked up and smiled at me, my heart skipped a beat. Gosh dalawang lalake na ang nagpapabaliw sa akin. What more sa ikatlo kong target.

As his dark eyes flickered to mine, he had a little smile on his lips. As if there was something about me that he found amusing. Tall, dark and handsome. It was quite obvious that he was incredibly well-built, even with his clothes on. He had the most incredible cheekbones, he looked like a model in a high-end fashion shoot. Naalala ko na naman noonh hinubad nya yung tshirt niya showing his sparkling abs.

But his eyes were guarded even as he gave me a friendly smile. At hindi na sya lumingon sa akin at bumalik na sya sa pagbabasa ng textbook. Kinuha ko rin yung textbook at sinubukan magbasa. Pero walang pumapasok sa utak. Masyado akong madaming iniisip. I had a feeling that It was not going to be easy, ang mapalapit kay Sin kunpara kay Kaizen na nakuha ko agad ang atensyon nya.

Lumipas ang kalahating oras busy parin si Sin sa pagbabasa at pakikinig sa lecture ng prof namin na wala naman ako maintindihan ni isa. Inaantok ako at pinipigilan ang sarili na huwag humikab bama palabasin ako ng wala sa oras nito. Biology was excruciating and my new lab partner was as taciturn as he was good-looking. Nawala bigla ang antok ko nang magtanong ang prof namik about sa nilecture niya.

"Can anyone explain what homeostasis is?"

Kinabahan ako bigla. I have a gut na ako ang tatawagin? Recitation ba ito?

"Miss Parker! Would you like to try?" Nginitian niya ako. Ngumiwi ako. Wala akong alam!

Perks of being a newbie. Have I mentioned that I freaking hate this subject?!

"Uhm!" Walang lumabas sa bibig ko.

Shit. Napansin ko na nilapit ni Sin yung textbook na hawak nya kanina at tinuro yung isang naka highlight ma paragraph. Sinulyapan ko ito ng saglit. Buti magaling ako sa memorization

"The tendency of an organism or a cell to regulate its internal conditions usually by a system of feedback controls, so as to stabilize health and functioning. Regardless of the outside changing of conditions." Confident pa ako nyan habang nirerecite ko.

Phew! Pinuri ako ng Prof namin. Sin save my ass from my Prof. Sumulyap ako sa kanya at binulungan sya ng Thank You.

He winked at me. Maybe Biology wasn't going to be so bad afterall. Nagbigay lang sa amin  ng assignment  about sa ultraradian cycle. At dinismissed nadin kami. Ito na rin yung pagkakataon para makausap ko si Sin. I also need to get his trust. Bago pa ako makapagpakilala umalis na sya bigla. He left dumbfounded. Napanganga ako sa ginawa niya. Is that it?! It was definitely going to be hard to get to know Sin. Tumunog ang cellphone ko at agad kong binasa ang text message.

Patience- D.

How?! May mata ba sya everywhere dito sa classroom? Kahit na saan ako pumunta at kung ano man ang ginagawa ko alam niya. Kailangan ko ng mapalapit kay Sin as soon as possible gusto kong matapos na ito. I had to succeed as if it was the last thing I do. Otherwise, it really might be the last thing to do.

Meanwhile in Manhattan.

"I'm waiting for you big boy."

"Kailangan ko ba itong suotin." Sabay tingin sa costume ng fireman na pinasuot kay Bill.

"I feel a bit silly." Reklamo niya pa.

"Kailangan mong gawin lahat ng gusto kong ipagawa sayo. That's how it works. Remember?" Banta ng babae kay Bill.

"Now start dancing. Make it sexy." Utos niya dito.

Agad naman itong ginawa ng lalake. At sa isip ng babae tama lang na gawin ni Bill lahat ng inuutos niya dahil binabayaran niya ito ng pera.

"You know you're lucky. Your husband sends you so much money every month." Pahayag ni Bill tinitignan ang magiging reaksyon ng babae.

"Oh luck has nothing to do with it." Ngumisi ang babae.

"But is he aware that you're keeping all the money that he's sending to his daughter for yourself."

"Mag-ingat ka sa sinasabi mo . Baka wala ka ng matanggap na pera mula sa akin."