"Hey Jhon?..Heey?"
"Ne var ya noldu yine?"
"Nerdesin sen.Şu haline bak..Of Jhon of..!"
"Noldu ya..?"
"Hazirlanmamışsın daha"
"Niye noldu ki nereye gidicez?"
Bu cocugu cidden bir gün parçalayacağım.Her defasında bir yere gidecegimiz zaman böyle yapardı.Onu tembihlememe rağmen hep unutur ve gidecegimiz ortamlara en son giden ve geç kalan biz olurduk.
Jhon kardeşim olur.Tam bir baş belası desem yeridir.Çok unutkan,üsengec ama bir okadarda nazik ve işinin ehli bi insandır.Yani demem o ki ona biseyi zorla yaptıramazsınız.O isterse yapar istemezse yapmaz.Tabi bana karsi hicbisey diyemiyo.Çünkü kücuklüğümüzden beri hayatı sırtlıyoruz.Hiç ask hayatimız olmadı yada çok rahat edebilecegimiz bi evimiz olmadı.Ama biz bu duruma yakınmıyoruz cünkü kucuk yasta ögrendik birbirimze destek olmayı,
abi-kardeş olmayı.Ortamda kardesim ve ben olursak ikimizde rahatız."Ben"demişken kendimi tanitayım.Ben Dean.Jhon'nun aksine tam bir atom karincaydım.Her yere zamanında varır,hicbir zaman geçkalmazdım.Üsengeç degilim ve işimide yarına bırakmiyorum.Bu yüzden Jhon ile birbirimizi tamamliyoruz.Ve ayrıca mutant tarikatının kuruculariyız.Liderleri biz degiliz cünkü.Yöneticek kadar asil,lider ruhlu,ve yonetici ağzı yoktu bizde.Bu yüzden en iyi arkadaşımız olan Marco Tarikat liderimiz oldu.Bizde eksik kalmayalim diye tariktın sorunlarını lidere bildiren yaverler gibiydik...
"JHON...JHON.. HADİ YA!!"
Birden kafama sert bi tokat yedim.
"Ne bağriyon salak salak ya!"
Bende ona tokat attım bu sefer.Sonucta iki erkek kardeştik.Bu her iki erkek kardeş arasinda oluyordu sanırım.
Birden gidecegimiz yeri unutup birbirimize incitmicek sekilde darbeler indiriyorduk."Ya tamam Jhon dur artık"
"Noldu ya korktunmu"
Diyerek tikime dokundu ve bende istemizce bi inilti cıkardım.
"Ya Jhon yapma şunu lütfen!"
Diye hiddetle bağırdim.
"Tamam ya..yapmam bi daha"
Hemen trip atardi zaten.Erkekmi yoksa kadinmı belli degil.
"Sadece kadınlarmı trip atar be!"
"Aklimi okumayi birakta su arabaya bin.Daha yetismemiz gerek bi dogum gunu partisi var."
Evet mutant tarikatini kuranlar biz oldugumuz icin bizde mutanttık.
Jhon bir telepat.İnsanlarin zihnini okuyabilir ve yönlendirebilirdi.Tabi beni yönlendiremez cünkü kafa tasım metaldendi.Sadece aklımı okuyabilir bana emir veremezdi.Neden metal diye sorarsanız.Biz labaratuvar insanlarıydık.Mutant oldugumuzu küçük yaşta belli ettigimiz icin ailemizi katlettiler ve bizi labaratuvarda bin türlü işkenceler yaptılar.Jhon'un beni yönlendirdigini fark ettiklerinde farklı bir metal türuyle kafa tasımı değistirdiler.Sonrada Jhon ile birlikte ordan kactik ordan kacalı tam 6 yıl oldu.Simdi ben 23,Jhon ise 22 yasında.Kafatasımin mukemmel serüveni böyle.Beni gücüm çok daha farkliydı beni ozel kılıyodu.Kardeşimde özeldi de ben daha ozeldim.Cünki ben Elementleri kontrol edebiliyordum
Ateş,Su,Toprak,Hava,Maden(metal,altın,elmas,kömur,bakir,vs.) gibi element iceren her şeyi kontrol edebiliyordum.Çok garipti.Ama su ânâ kadar Jhon gibi telepat yada benim gibi element kontrol edebilen görmedim hic.Normalde mutantlar çoklu güclere sahip olurlar yani 100 kisi arasında 4 kişi mutlaka ayni güclere sahip oluyordu.Ama benim gücume benzeyen bir guc daha hic gormedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞ İNTİKAMI
Science Fiction"Jhon bu-bunu yap-yapma?" "Ne neden şu haline bi bak heryerin kanlar içinde!" "Sa-sana yapma de-dedim" "Bana engel olamazsın Dean" "Sana yapama de-dedim.İntikam için bi sebep yok. Jhon y-yapma.Jhon-Jhon-JHON YAPMA HAYIR YAPMAA!!" KARDEŞ İNTİKAMI iy...