KARDEŞ İNTİKAMI

0.2 " KARDES BAĞI"

Lanet bir baş ağrısıyla güne gözlerimi açtım.Dün akşam Jhon ile birlikte eve kendimizi zor atmıştık.O x seviyesindeki surtuk mutant heryere buyuk hasar verdi.Ozelliklede tarikat evine.Tum tarikar tüm gece boyunca boyunca o surtuk mutantla ugraşmak zorunda kalmislardi.

Neyseki şuan Jhon ve ben iyiydik.
Gece Jhon yanında yatmamı söylemis bende kabul etmistim.22 yaşinda olsa bile hala o benim kucuk korkak ve tatlı kardeşimdi.Kafamı onun yattığı yere dogru cevirdigimde,koluma sarilmiş bir sekilde uyuyordu.Aslinda kalkıp kahvaltı hazirlamaliydim.Cunkü bu gün tarikat antrelmani var dı.Ama umrumda degildi Jhon'un huzuru kıyametten bile daha önemli.O yanimda kiprasirken yavas yavaş uyandığını anladım.Kolumu sıkı sıkı tutuyor hala...

Jhon uyanalı yarim saat olmustu.O uyaninca bende kahvalti hazirladim.Hazirlamam da yarim saat surmüştü.

Dean:Ee Jhon nasıl uyudun?

Jhon:İyi uyudum Abi.

Abi kelimesini vurgulayarak söylemişti.Bu hayatım boyunca ondan duydugum dördüncü veya beşinci abi diyişiydi.Gururum oksanmiştı.

Dean:"Abi" derken?

Jhon:Ne abim değilmisin?

Dean:Abinim ama aramizda bir yas var.

Jhon:Bir yada beş fark etmez Dean.
Sen benim abimsin, kardesimsin,
annemsin,babamsın sen benim.Sen...sen benim herseyimsin Dean.

Dean:Sey teşekkür ederim.Gurur duydum.Ama sende sunu bilmelisinki sende benim abimsin,kardeşimsin,
annemsin,babamsın.

Evet küçüklükten beri  birbirimizin ailesi olduk ve olmaya devam edecegiz.Onu hicbir zaman yanliz birakmicagima ailem katledildiği zaman yemin ettim ve yeminimdende asla dönmeyeceğim.

Jhon birden ağlamaya başladı.Ne oldugunu anlamadım sanirım dun yasadığimiz olay ve bugun konusuyor oldugumuz konunun etkisiydi bu aglama sebebi.

Dean:Hey noldu Jhon mesele nedir?

Jhon:Mesele sensin Dean.

Dean:Ne ben mi?

Jhon:Evet.

Dean:Ama neden..Anlayamiyorum acik konusurmusun Jhon.

Jhon her zaman benim saskinliklarima gulerdi bunun istemsiz oldugunu soylerdi.Ve su anda sanirim istemsiz sekilde guluyordu.Onun guldugunü gordugumde bende guldüm cunkü onun gulumsemesi paha biçilemez bir gülümsemeydi.Gamzeleri kisilan gozleri,inci tanesi kadar guzel disleri.Beni benden aliyor.

Jhon:Dean şu ana kadar her hastaligimda yamimda oldun.Olmayan annem gibi beni doyurdun giydirdin dayak attin.Olmayan babam gibi benimle top oynadin dertlerime ortak oldun.Bana tek sahip cikan sensin Dean.Bana deger veren bana oz evladi gibi bakan sensin.Sen benim ailemsin dean sen benim cocukluk kahramansin.

Dedikleri beni cok duygulandirmisti.Cok mutlu oldum ama agliyordum.Kardeşim beni duygulandirmis ve bir okadarda onurlandirmisti.Su an dunyada benden mutlu abi yoktu.

Ayaga kalktim ve yanina gittim o da ayaga kalkti ve birbirimize sarildik.
Bana"Eger beni birakıp gidersen senin minik beynini patlatirim,Hatta bunu ben degil sen yaparsin" dedi tehtikar ve bir okadarda korkutucu bir sesle.

Onu boynundan optum ve ayrildik. Bugun antrelmana gidememistik.Marco ve Star dan birsuru mesaj ve cevapsiz aramalar vardi.Hicbiri umrumda değildi.Sadece kardeşim umrumdaydi.

Jhon ile birlikte kahvaltidan sonra sofrayı topladik ve playstation 4 oynamaya oturduk.

Jhon:Blur oynayalim.

Dean:Hayir Mortal Kombat.

Jhon:Tamam yine ayni mesele o zaman tas kagıt makas...

Ve herzamanki gibi Jhon yine beni yendi.Bin bir hevesle aldigim mortal kombatı tas kagit makasta kaybederek bir turlu oynayamiyordum.

Ben bunlari dusunurken Jhon'da cd'yi yerlestiriyordu.
Ana menu geldiginde oyunu actik ve oyun blur değildi.Oyun beni istedigim olan mortal kombat 5 serisiydi.
Ben Jhon a bakarken o da bana ceavp verdi.

Jhon:Hatirlatirim Dean akil okuyabiliyorum.Madem oyle binbir hevesle aldıgin oyunu oynayalim bakalim.

Bu cocuk her gecen gun beni sasırtmaya devam ediyordu.

Ustümdeki saskinlıgı atarak oyuna basladim."KARDEŞİMLE"

©®©®©®©®©®©®©®©®©®©®©

EVET ARKADASLAR BU BÖLÜMDE ANA KARAKTERLERİ TANİYIN DİYE KISA VE GÜZEL BİR BÖLÜM HAZIRLADIM.UMARIM BEGENİRSİNİZ.

SEVGİLİ OKUYUCULAR
OYLARİNİZI VE YORUMLARINIZI
EKSİK ETMEYİN.

(X SEVİYESİNDEKİ GARİP MUTANT DİGER BOLUMDE MULTİ MEDYADA OLUCAK)