Chapter 2

30 1 0
                                    


Just Realize

Kaloka talaga tong babaeng to. Naalala ko pa tuloy. Sakit niya sa bangs! Kidding.

"Best ang galing natin kanina no? Imagine natalo natin yung mga yon," pagmamalaki ni Kurtney. Edi siya na madaming points kanina! Haha.

"Haha. Oo na! Magaling na tayo. Kaya pwede mo bilisan mong maglakad ateng at baka nakauwi na yung parents ko," sagot ko.

Yeah! Tama ang narinig niyo, PARENTS. Ang aga pamandin umuwi ng mga yun.

As if namang may gaawin akong mean. Parents ko nga naman. Mahal na mahal talaga nila ko. Ganda ko kase. Lels! Aish! Nevermind.

Tapos na kami magshower ni best kaya naman naglalakad na kami sa hall way ngayon para makauwi na.

Kailangan ko kayang mag beauty rest. Nakakastress din yung game kanina. Dedicated talaga silang manalo.

"You should have seen their faces habang inaawardan tayo. PRICELESS!" sabi niya ng nayatawa. Natawa nalang rin ako.

"Pero sorry sila, we have the title," i said and smirked with matching chin up.

We both giggled. Bestfriend ko nga talaga to. Connected ang utak namin eh. Hahaha!

Nasa tapat na kami ng garden before the gate, when i saw a familiar figure with someone.

I turned to see who was that.

And to my surprise, my fvckin' ex-boyfriend with another woman.

And she's no other than..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Havannah Fuentes.

Kurtney's POV

Uh oh. Tigan mo tong si best. Move on na daw pero kung makatingin sa dalawang basurang to parang lion eh. Nyahaha! Maasar nga to mamaya.

Nagulat ako ng may makita akong kumislap sa kanyang mata. Bago ba bumagsak yon ay tinawag ko na siya at nagsimulang maglakad palabas ng school gate.

After a few minutes I decided na pumunta muna kami sa coffee shop near their house.

"Bes, ayus ka lang ba?" concerned kong sabi. But she didn't had a response.

Maybe because she was crying so hard. Medyo kanina parin siya umiiyak.

Minsan naaawa nga ako dito kay bes eh. Hindi niya magawang tulungan yun sarili niya na kalimutan yung jerk na yon.

Ako na nga yung nasasaktan para sa kanya. Kapag bigla nalang siyang naluluha. Kapag nalulungkot siya.

Like, srlsy?! Sa perfect niyang yan? Lolokohin pa siya ng bwisit na tipaklong na yun.

Urrrgh! I just want to land my oh-so-precious fist on his friggin' face.

I really hate him for playing with my bestfriend's feelings! No. Scratch that. I loathe hiiiiiiim! -_-

Buti pa yung crush ko. Good boy. Unlike the jerk. *breathe in, breathe out* Chill Kurtney. Kumukulo na talaga ang dugo ko dun kay Renz.

At sa napakaraming babae.  Yung bitch na si Havannah pa. Tch! Magsama sila!

Tinapik tapik ko nalang yung likod niya as a sign of concern. Hindi niya kasi magawang magsalita dahil sa iyak.

"Beeeesssss naman! Wag ka na umiyak, pabayaan mo sila. Andito naman ako. I'll help you forget about that freakin' jerk. He's not the oy guy existing, hello? You can still find someone more more more better than him. Okay?" sabi ko.

"Huhuhuhu. Beeesssss! Nakakainis ka naman eh. Pinapaiyak mo ko lalo. Kelan ka pa natuto ng ganyang lines? Huhuhuhu," she said while wiping her tears. And forced to keep smiling.

"Alam mo basag trip ka eh no?" sabi ko. Binatukan ko nga! Loka loka to eh. Ang ganda ng pagcocomfort ko tapos ganun sasabihin niya.

"Hahaha. *sniffs* Pero thank you bes ha? Kasi lagi kang nandiyan. For always listening to my great pain. For making me laugh when I'm not even in the mood to smile," she said with a real smile.

Aww! I was touched. "I love you bestfriend!" And higged her until...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"B-bes! *coughs*" niluwagan ko yung yakap ko. At saka naman siya naghabol ng hangin.

After getting enough oxygen, i guess. Hahaha. Tumawa siya ng pagkalas lakas. Tignan mo tong si bes. Kung hindi ko to kaibigan, kanina ko pa napagkamalang baliw.

Kanina lang umiiyak siya ngayon naman parang bata tumawa.

Pero I guess, I just have to let her be like that. I'm the person who should be strong for her.

It's nice to see her like that. Hindi man gaanong totoo yung mga laughters niya. Atleast ginagawa niya ang best niya to be happy.

Okay na ako na makita si bes na ganun.

Haha. Emote ko syems! Tinawanan ko nalang siya. "I love you too bestfriend!" sabi niya as we both sipped our favorite milktea flavor. TARO!

Yay!

---

Hi guys!  Chapter 2, done! Sorry, it took so long since my last update. Busy for the exams eh. But thank you for waiting. Please continue supporting my very first story. Thank you. Lovelots! :* Toodles! :)

Follow me on twitter:

@mariansanityyy

On instagram:

@mariansanity_

~Marian

Strings of FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon