Poppy

VI

Our conversation keep running in my head.

Hindi si Lena ang gusto ko.

Wag kana magselos.

Sumabay kana ulit samin.

Napahigpit ang hawak ko sa ballpen. I'm trying my best to keep myself busy by reviewing and reading advance lessons. Nanikip ang dibdibko sa inis. Who don't, right? Umepal sya sa grupo namin, kami pa ang out of place. He's giving me uncomfortable stare and even his actions make me uncomfortable. Tapos, sasabihin nya na nagseselos ako? How insensitive of him to think it that way!

Wala sa sarili akong napa ub-ob sa study table. I wish Lena didn't met him. I wish he is not our classmate.

Narealize ko na nakatulog ako nang marinig ang huni ng ibon. I guess I'm back here in someone else dream.

"Ang sama ng tingin mo. Para kang papatay" napalingon ako sa nagsalita. The guy I always met in dreams again. He is smirking at me.

"Ako? Masama ang tingin? Kararating ko lang dito" saad ko.

"Kanina ka pa dyan nakatayo, masama ang tingin.Bakit?" Nagiwas ako ng tingin.

Wala akong mapagsabihan ng problema. Kapag nag rant ako kay Shak, mas lalo lang sya maiinis kay Arvan at kay Lena. Ayaw ko na gatungan ang nararamdaman nya. Si Wyea naman may iba iyong problema at ayaw ko ng problemahin itong pambatang issue.

"I don't think you'll understand" Kumunot ang kilay nya. Puno ng pagtataka. Wait, I forgot his name!

"Why?"

"Cause you're a guy?" mahina syang natawa. I don't know pero pakiramdam ko parang sya itong may problema samin. Nakangiti sya sakin pero yung mga mata nya hindi.

"Really? I think mas maiintindihan ko" I pouted. Nagdadalwang isip kung sasabihin.

"Boyfriend? Manliligaw?"

At the end, kinuwento ko rin. Ayos lang naman, hindi naman kami ganoong magkakilala at....panaginip lang ito. Im still not sure if he's real. I feel like I can trust him and maybe at least matulungan ako sa problema na ito.

"Nakakapikon lang kasi parang ang kapal ng mukha nya'ng sabihin na nagseselos ako? Diba?"

"Wow, una palang may gusto na sya sayo at nagpakita agad ng motibo. And on behalf of him, as a guy, sorry for making you feel uncomfortable" saad nya kaya tinaasan ko sya ng kilay. He don't need to apologize.

"Alam mo ngayon ko lang rin naintindihan ang sides ng mga babae kapag dumidiskarte kami. Akala ko kapag gwapo natutuwa kayo at kumakagat agad" pinanliitan ko sya ng mata. He sounds like a playboy!

"Well, normal lang yung tingin nya sayo, okay? May gusto sya eh, saka hindi naman nya mapipigilan yun. Hindi nya ginusto na mainis ka sa actions nya. He likes you"

"Yes, pero sana nakiramdam siya. Obyus naman na hindi kami komportable na nandun sya. Bigla nalang siyang sumulpot!"

"Sabi mo diba inimbitahan sya. Malamang, sasama talaga yon sa inyo! He likes you! Maybe he thinks that you might like him kapag naging friends kayo or close by eating with your group every break, right?"

"But yeah you're right. Dapat nakiramdam siya, pero hindi kasi natin masasabi. Baka he's desperate na mapansin mo? At kinapalan lang ang mukha kasi gusto ka niya. Oh baka naman hindi siya yung tipo na mabilis makaramdam?" Dagdag nya pa.

Diretsyo ang tingin ko sa paru paro na kanina lang ay gumagalaw, ngayon ay nakatigil na sa ere. Medyo naiintindihan ko na ang sinasabi ni....Sandro? At parang nababawasan ang inis kay Arvan.  He is right, though. It's normal and not his fault for having feelings for me.

"Normal lang yun, Elizabeth. Try to understand it a little bit. Ang ganda mo kasi eh" he chuckled.

Bigla akong nakaramdam ng kaba nang marinig iyon. Nagtama ang paningin namin at ilang beses ako napakurap. Halata ang gulat sa mata nya na parang may nasabi. It was an awkward moment.

"W-wala namang ginawa si Lord na pangit" siya ang nagiwas ng tingin. May kaba pa na kaonti sa sakin.

"That's not my name. It's Celly" saad ko.

"What if ikaw ako. And let say, I'am the who likes you and popped in your group and might be the reason na masira ang friendship nyo? Ha?"

"Well, Celly, I don't care. Hindi na ako magtataka, you are a pretty lady" nahihimigan ko ang pang aasar sa boses nya. Halatang sanay siya sa pambobola. Mukha palang naman nya, makikita mo na may potential sya na maging playboy. And from what I heard earlier, he must had courted a lot of girls.

He laughed when I rolled my eyes.

"Honestly, speaking. Yes, I don't care if you popped up and tried to be friends with us. Pero kung aware ako na sisirain mo ang friendship then didiretsyohin kita. Sasabihin ko agad sayo"

"Ang ano?" tanong ko, naghihintay sa sasabihin nya.

"That I don't like you, and to distance from us" tumango lang ako. Seryoso na ang boses nya at tingin, hindi tulad kanina.

"The best solution to your problem is to talk to that guy. So he will be aware"

Bumuntong hininga ako. Kinakabahan sa narinig. Galit ako kay Arvan pero ayaw ko manakit ng tao. May trauma na ako kapag nambabasted. Pero kapag hindi ko naman nasabi, malamang magpapatuloy ito. Shak is mad at him, ako naman hindi komportable sa kanya. Hayst. Bahala na.

"What's your name again?" Wala sa sarili kong tanong.

"Sandy"

"Did you have problems with girls?" Tanong ko habang nakatingin sa kawalan. I was waiting for his reply but it was a long paused. Kumunot ang noo ko sa pagtataka ng katahimikan nya.

Is that a wrong question? Naisip ko tuloy kung bakit sya natahimik sa tanong ko ay dahil na-broken hearted sya.

"M-Madami pa namang ibang babae" saad ko, medyo kinakabahan. Naramdaman ko kasi ang pagbabago ng mood nya.

I glanced at him. I only see his face on the side. He has a aristocrat nose and long eye lashes. His eyes are sad while staring at the grass. Narinig ko ang mahina at malungkot nya'ng pagtawa. It was only for a short of time.

Napalunok ako. Kinakabahan ako kasi para'ng mali na naman iyong nasabi ko. From good mood to bad mood real quick! Hindi naman sa bad mood talaga pero hindi na kasi sya good mood at parang anytime ay iiyak na sya.Bakit ko ba sya kasi natanong? Well, I didn't know na may problema sya sa mga babae dahil base sa naririnig ko ay wala! Kaya siguro broken hearted. Una palang naman, napansin ko na  na malungkot siya and he is just trying to hide it sa pang aasar.

"Yeah, you're right. There's lot of girls out there.....but" he paused. I see how his eyes and jaw moved. Tutuk na tutok ako sa kanya, gustong marinig ang sasabihin. He licked his lips and I saw how its trembling. Nagulat ako dahil namula ang mata nya.

Pinaiyak ko sya!

"I cannot replace her. I cannot replace my mother" tumulo na ang luha nya.

"This is so not cool" saad nya at agad na pinunasan ang luha. Napalunok ako, kinakahaban, hindi alam ang sasabihin. Bigla kasi sya'ng nag open ng problema!

Napakagat ako ng labi. So he is a real person.

"Wag mong pansinin yung sinabi ko. Wala naman ako naging problema sa babae, except for my mother" tumango na lang ako, napipe.

"And about the guy, don't be too hard on him"

Nilingon ko sya at agad nakita ang ngiti nya pero malungkot ang mata. 

"What happened?" Napanguso ako sa kaba. I don't know if it's okay to ask him about his problem because I'm a stranger. Pero nagsabi rin naman ako sa kanya diba.

Binigyan nya ako ng tingin na nagpapahiwatig na hindi nya maintindihan ang sinasabi ko.

"About...your mother" napayuko ako sa sinabi.

"It's fine kung ayaw mo sabihin. I understand. Ang alam ko kasi kapag may problema, hindi dapat kinikimkim at dapat sinasabi para mabawasan yung bigat" mahaba kong paliwanag. Binigyan nya lang ako ng ngiti.

"She's......sick