Just me. -Hermelien Griffel- Dutch

Hoofdstuk 13.

'HERMELIEN!' Schreeuwde Ron van beneden.

We gaan vandaag naar Zweinsveld, als date. Dus ik wil er mooi uitzien, en dat duurt even.

'VERDOMME HERMELIEN SCHIET OP!' Riep hij na een paar minuten weer.

Ik weet dat Ron niet van wachten houd en dat hij dat ook duidelijk laat merken.

'Is ze al bijna klaar?' Hoorde ik een andere stem vragen.

'Jut haar niet zo op Ron, ze is een vrouw. Die hebben veel tijd nodig.' Zei een meisjes stem. Ginny.

Dan was die andere stem van Harry, wat doen zij hier?

We zouden toch met z'n tweeën naar Zweinsveld toe gaan?

'Ik kom eraan.' Ik loop rustig van de trap af.

'Hey Ron. Harry, Ginny.' Zei ik.

Ik weet dar ik Harry en Ginny niet zo vriendelijk begroet maar ik wil eigenlijk ook niet dat ze meegaan.

'Zullen we gaan?' Vroeg Harry na een paar minuten stilte.

Ginny begreep mijn wanhopige blik niet en liep door. Verdorie wat had je aan een vriendin die je hints niet begreep

'Ron?' Hoe maakte ik dit hem duidelijk, aangezien Ron en Ginny familie waren zou het Hints ontwijken wel in de familie zitten.

'Wat is er?'

'We zouden toch samen naar Zweinsveld gaan?' Vroeg ik.

Godd, please laat me niet zo wanhopig klinken zoals ik in mijn hoofd.

'We gaan toch samen Herm?' Snapte hij dan niet dat samen met nog een stel erbij niet samen, zoals met z'n tweeën is.

'Ik bedoel met z'n tweeën.' Probeer ik hem duidelijk te maken.

'We zijn toch met z'n tweeën?'

(Eenmaal in Zweinsveld.)  

'Potter en Wemel?' Klonk een ijzige stem.

'Hoe diep kun je zinken.' Het was Draco. Waarom moest ik gekwetst zijn zoals Ginny,Harry en Ron. Hij had het toch niet over mij? 'Nou Wemel, ik zou blij zijn.' En hij keek Ron aan. Ww-wat ging hij zeggen. 'Als tweede keus bedoel ik.' Antwoorden hij na Rons verbaasde gezicht.

'Hou je mond Malfidus.' Kaatste Ginny terug. Ik had medelijden met hem. 'Bemoei je er niet mee Ginny.' Zei ik. 'Hiervan kreeg ik niet alleen een verbaasde blik van Ginny maar ook van Ron, Harry en zelfs van Draco zelf. 'Waarom neem je het voor die slijmbal op?' Zei Ron boos. 'Gaat je niks aan!' Riep ik en ik rende weg.

'Fuck!' Riep ik boos.

'Zozo, heb je een paar nieuwe scheldwoorden geleerd in de vakantie.'

'Huh?' Verbaasd keek ik om. 'Wat doe jij nou weer hier?'

'Nou.' Begon hij, Bloosde hij nu? 'We zouden toch samen naar Zweinsveld gaan. Hier zijn we dus.'

'Je bent een schat Ron.' Blij rende ik naar hem toe en gaf hem een kus op de wang.

POV. DRACO MALFIDUS.

'Nou Wemel, ik zou blij zijn.' Als je dat gezicht van hem zou zien. GEWELDIG.

'Als tweede keus bedoel ik.'

'Hou je mond Malfidus.' Antwoorden de vrouwelijke versie van Wemel.

'Bemoei je er niet mee Ginny.' Zei Hermelien zachtjes.

Nam, nam ze het nu voor me op?

'Waarom neem je het voor die slijmbal op?' Krijste Wemel.

'Gaat je niks aan.' En ze rende weg.

Verdomme. Zij moest niet weg gaan.

Fijn, heel fijn. Net op het moment dat je denkt dat alles mee zit, gaat alles fout.

Net op het moment dat ik weg wilde lopen houd de vrouwelijke Wemel me beet.

'Wat.' Sis ik.

'Wat is er met jou en Hermelien?' Vraagt ze meteen bemoeierig.

'Gaat je niks aan Wezel.' En ik loop weg.

Weg van alles hier, gatver. Snel Hermelien zoeken.

'Je bent een schat Ron!' Hoor ik de stem van Hermelien. Fuck. Hij heeft haar gevonden.

Ik zie ze in de verte lopen, met z'n tweeën.

'Meneer Malfidus?'

Snel draai ik me om.

'Professor Snow.' Wat is er aan de hand. 'Wat is er?'

'Niks.' Zegt ze lief. 'Ik vraag me gewoon af wat je hier zo in je eentje doet.'

'Ik. Ik.' Moet ik dit aan haar vertellen, uh NEE. Dag snow.

En ik liep weg, voor de hoeveelste keer vandaag ook alweer?

Te vaak om te tellen.