Hoofdstuk 18

2.3K 97 30
                                    

POV. HERMELIEN GRIFFEL.

'Uh.' Zucht Imke luid. 'Ik ben er nu al overuit dat Zweinstein meer pauzes nodig heeft.'

Zachtjes lach ik. En ik ben er al over uit waarom zij niet in Ravenklauw zit. Ze heeft de hele les zitten tekenen.

'Hermelien, welke les heb je nu?' Vroeg Imke.

'Ow dar heb ik niet.' En ze liep weg.

Toen stond ik alleen in dit gang.

IN DE PAUZE.

'Hoi Ron.' Zei ik toen hij naast me kwam zitten. 'Hoe ging je les?'.

'Verschrikkelijk.' Riep hij. 'Ik moet nablijven.'

'Waarom dan?' Vroeg ik weer.

'Omdat ik in slaap viel, bij professor Snow.' Mompelde hij.

'Welke de man of de vrouw?'.

'De man. Hij is echt gemeen.'

'Meneer Wemel.' Klonk een lijzige stem achter ons. Mijn eerste gok was Draco, maar het was professor Snow.

'Vanavond acht uur in mijn lokaal, en kom niet te laat.' En hij was weg.

'Wat een engerd.' Zei Ginny die ondertussen samen met Harry ook was aangekomen.

'Zeg dat wel.'

'Hebben jullie al les gehad van professor Potter?' Vroeg Harry.

'Nee, jij wel dan?' Zei ik.

'Ja. Alleen ik weet niet precies wat er ik van moet vinden, hij ontweek me de hele les.'

Ow Harry toch. Vind je eindelijk iemand met de zelfde achternaam, misschien zijn ze wel familie. Maar zou hij er in dit geval veel aan hebben?

Ze begonnen al snel te praten over Zwerkbal, het enige onderwerp waarover ik niet kon meepraten.

'Griffel.' Zei ineens een stem achter mij.

Snel keek ik om. Het was Draco. 'Wat.' Vroeg ik onbeleefd.

We deden alleen maar zo tegen elkaar omdat Ron, Ginny en Harry erbij zaten.

'Professor Anderling verwacht ons.' En hij liep weg.

'Wat een chagarijn.' Zei Ginny.

Ze snappen het niet, ze kennen hem niet echt. Je kunt mensen niet beoordelen als je ze niet echt kent.

Zou hij liegen? Maar toch liep ik hem achterna.

POV. DRACO MALFIDUS.

'Draco?' Ik begon sneller te lopen. 'Draco, loop nu niet zo snel.'

Ze moest rennen om me bij te houden, maar ik kan het niet. Ik kan het niet gewoon zeggen.

'DRACO MALFIDUS!' Schreeuwde ze keihard. 'JIJ BLIJFT NU VERDORIE GEWOON STAAN!'

'Wat moet je Griffel?' Zei ik boos.

'Ik? Wat moet ik? Je zei zelf dat ik moest komen.'

Ik begon heel hard te lachen, wat was het toch een Grif.

'Je begrijpt er niets van hé Griffel.' Zei ik.

'Griffel? Sinds wanneer noemen wij elkaar weer bij de achternamen?' Vroeg ze verbaasd.

'Het is weer gebeurd.' Antwoorden ik alleen.

'Wat is weer gebeurd?'

Hoe, ik kan het niet zeggen.

En als ik het niet kan zeggen moet ik het maar laten zien

Snel keek ik om me heen, niemand in de buurt. Voorzichtig begon ik aan mijn mouw te friemelen, maar volgens Hermelien ging het te langzaam. Ze rukte ruw mijn mouw omhoog, en ze zag wat ze zo verafschuwde.

*WHAAAAA. Wat denken jullie dat ze ziet? Eigenlijk heb ik zelf ook geen idee, ik typ gewoon wat me te binnen schiet.* (LACHSMILEY)

Just me. -Hermelien Griffel- DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu