3 | Zaman sen olmayınca geçmiyor

67 12 4
                                    

"Zaman sen olmayınca geçmiyor,sen olunca da yetmiyor..."

Yanağına bir öpücük kondurdum ve kahvaltısı hazırlamak için aşağıya indim.Hazırlayınca da onu çağıracaktım.

Onun için kaç aydan sonra dışarı çıktım ve markete gidip kahvaltı için birçok malzeme aldım.Normalde annem bana marketten malzemeler alıp eve getirirdi.

Elimdeki poşetlerle eve doğru yola koyulduğumda,yolda yeni yapılan binaları gördüm."Bunlar 3 yıl önce yoktu." dedim kendi kendime hüzünlü bir sesle.

Eve vardığımda o hâlâ uyuyordu.kahvaltıyı hazırladım ve onu uyandırmak için yukarıya çıktım.yanağına bir öpücük kondurduktan sonra;

"Taehyung...uyan hadi...özledim seni." dedim hafifçe kıkırdayarak.

yavaşça gözlerini araladı ve
"günaydın" dedi."Günaydınnn.Bu arada kahvaltıdan sonra seni doktora götürüyorum.Hazırlan.Olur mu?" dedim tebessüm ederek."Biraz korkuyorum...ama olur gibi." dedi tereddütlü bir sesle."Merak etme dedim.Her zaman yanındayım.Kimse sana zarar veremez bir daha.Seni kaybedemem..."

"Bir daha gitmeyeceğim.Söz veriyorum.Hadi aşağıya inelim"dedim mutlu bir sesle."Peki.Sen git başla.Ben de hazırlanıp geliyorum." dedi.Kalkıp kapıdan çıktım.

Merdivenlerden inerken birden nasıl değiştiğimi düşündüm.Dünya elimdeydi sanki.Her şeyi,herkesi yönetebilecek güçte olduğumu düşündüm.Bu hayat için tanrıya hayatım boyunca şükredebilirdim.

Mutfağa gidip masaya oturdum.O gelmeden çayları doldurdum.Tam kendi bardağımı dolduruyordum ki merdivenlerden harika cüssesi göründü.

saçlarını özene bözene yapmıştı.Ona gülümsedim ve masaya oturması için kaş işareti yaptım.

"Çok iyi görünüyorsun sevgilim.Buna mutlu oldum." dedim sevinerek.

"Sayende sevgilim.Bana yardımcı oldun...fakat ben seni üzmekten başka bir şey yapmadım" üzgündü.Öyle görünüyordu.Çökmüştü sanki.

"Bir tanem yeter artık.Bu tür şeylerden konuşmak hoşuma gitmiyor.Lütfen yapma.Artık kötü şeyler geride kaldı." Dediğimde aslında içimde fırtınalar kopuyordu.

Yarım saat sonra kahvaltıyı bitirmiştik ve hastaneye gitmek için yola koyulduk.Taehyung etrafına o kadar tedirgin bir şekilde bakıyordu ki kalbim eridi...1 saat sonra hastaneye vardık.Ben işlemleri yaparken Taehyung'a kafede oturmasını,bilgisayarlarda sorun olduğunu ve uzun süreceğini söyledim.O da hastane kafesine gitti.

20 dakika sonra işlemleri yaptım ve Taehyung'a haber vermek için hastane kafesine gittim.Fakat bir terslik vardı.

Taehyung orada değildi...

Lavabo'ya gittiğini düşündüm.Bir kaç dakika orada oturup gelmesini bekledim.Fakat 15 dakika geçti ve hâlâ gelmedi.Korkmaya başladım.

Ayağa kalktım ve kız olduğumu umursamadan telaşla erkekler tuvaletine girdim.'Taehyung' diye bağırmaya başladım fakat kimse yoktu ve Taehyung'da...

Dışarı omuzum çökmüş bir şekilde çıktım ve diz çöküp elimle yüzümü kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

EVET.YİNE KAYBETMİŞTİM ONU!FAKAT BU SEFER BULACAKTIM...

İyi gittiğimi umuyorum.

-Vante

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 17, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

STARS | Kim TaehyungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin