çilekli limonata | tk

rêver

(Rüya.)

-

Nefes alamıyordum. Gözlerimi açmaya korkuyordum ve gördüğüm her şeyin hayal ürünü olmasından...

Tekrardan Taehyung'u kapıda karşılamak istiyordum. Parmak uçlarıma yükselip yanağına sulu bir öpücük kondurmak istiyordum.

Limon ağacımızın çürüyüp gittiği gerçeğini unutmak istiyordum. Ne yazık ki bazı şeyler pek mümkün olmuyordu.

Gözlerimi gerçekliğe açtığımda kör olmayı diledim.

"Keşke,

Tanrım keşke bacaklarımı almak yerine gözlerimi alsaydın."

Yavaşça yatağımda dikleşmeye çalıştığımda kendimi çok güçsüz hissettim. Yavaşça sırtımı başlığa yaslayıp etrafıma bakındım. Yanı başımda duran tekerlekli sandalyede takılı kaldı gözlerim. Her saniye daha çok acı veriyordu. Artık acı her yerdeydi.

En sonunda yatağın sol tarafına baktığımda Taehyung'un uyurken saçlarıyla kutsadığı yastığın boş olduğunu gördüm. Sanırım bugün okula erkenden gitmişti ve eminim ki mutfağa girdiğimde mükemmel bir kahvaltı sofrası ile karşılaşacaktım.

Ayaklarımı tutarak yataktan aşağı sarkıttığımda önümdeki tekerlekli sandalyeye oturmak çok zor gelmişti. Neyseki üzerinden 2 yıl geçmişti. Alışmak zordu, alışamamıştım.

Binbir zorlukla tekerlekli sandalyeye geçtiğimde yatak odasından çıkıp mutfağa doğru yavaş yavaş gidiyordum.

Mutfağa girer girmez burnuma dolan pankek kokusuyla gülümsemiştim. Taehyung beni asla şaşırtmıyordu.

Masayı boyuma göre yaptırmıştık böylelikle tekrardan tekerlekli sandalyemden inip sandalyeye oturmama gerek kalmıyordu.

Tabi bazı zamanlar Taehyung'un kucağında yemek yiyordum. Orası ayrı.

Ağır ağır pankekimi yerken bir anda duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı. Nefes alamıyor, göğüs kafesim içime doğru çekiliyordu sanki. Kriz geçireceğimi anladığımda mutfaktaki telefona doğru elimi uzatmıştım ama ne yazık ki kendimde tekerlekleri sürüyecek gücü bulamamıştım. Olduğum yerde kriz geçirirken uyandığımda neden ilaçlarımı almayı unuttuğumu düşünüyordum.

Rüyanın etkisindeydim, aklıma gelmemişti.

Gözlerim kararmaya başladığında korkmaya başlamıştım. Ölmekten korkuyordum. Taehyung'un acı çekmesinden korkuyordum.

Gözlerimi karanlığa kapatmadan önce duyduğum son ses kapının kilit sesiydi.

"Taehyung..."

"mon amour,"

(Aşkım.)

"ölüyorum."

-

_s