12:51 P.M ( My Tragic Time ) Complete

12:51 P.M First part

           🍁The First Part 🍁

Nandito ako sa madilim na bahagi ng silid ko, nakahiga habang nakatingin sa larawan ng boyfriend ko sa social media - mean ex-boyfriend ko pala.

It almost one year since naghiwalay kami but still mahal ko parin siya.

Diba ang galing naghiwalay na kami pero ito parin ako hinahabol siya, pilit inaayos yung relasyon namin na matagal ng tapos na.

Ako na siguro yung pinakatangang babae sa mundong lupa dahil naghahabol ako sa lalaking may mahal ng iba..

( Flashback to the time you decide to end up our love story. )

"Cystal, pwede ba tayong mag-usap kahit sandali lang?"-sambit ni John na boyfriend ko

"Sige love! Besh wait lang ha.. mag-uusap lang kami ng boyfriend ko."-ani ko sa best friend kong si Mitch

Mukhang seryoso ang pag-uusapan namin ng boyfriend ko ha.-ani ko sa isip ko.

Dinala kaming dalawa ng aming mga paa sa school fied ng paaralan namin kung saang lugar ko sinagot si jonh at naging kami.

Naalala ko yung ginawa niya dati para mapasagot lang ako. Hayss tudo effort siya noon, mapatunayan lang na totoo yung pagmamahal niya saakin.

Tapos ako naman si choosey, pinahirapan ko talaga siya sa pagliligaw saakin. But look at as now. We end up together.

"Love, mukhang seryoso ang pag-uusapan natin ha? ano ba kasi yun?"-nakangiting sambit ko

Bumuntong hininga lang muna ito bago magsalita..

"Cystal, maghiwalay na tayo."seryosong sabi ni John saakin

M-maghiwalay na tayo. Mali naman siguro yung narining ko diba? Nagbibiro lang ito saakin diba?

Parang tumigil ang mundo ko pangkatapos kung marining yung salitang maghiwalay na tayo.

"A-ano love, seryoso ka ba? Siguro pina-prank mo na naman ako diba?"-naluluhang sambit ko kay john

"No cystal.. I'm not pranking you, seryoso ako maghiwalay na tayo."-basang na boses na sambit nito

"Pero bakit? kaya ba lately na paka-cold mo na saakin. Wala naman akong ginawang masama ha?. bakit tayo maghiwalay."-paiyak na sabi ko

"Pagod na ako cystal, pagod na pagod naako sa relasyon natin ngayon. Lumaban naman ako para sa pagmamahalan natin pero lately hindi na ako sigurado kung mahal pa kita."-sambit niya saakin

Hindi ko maiwasang humagulgul sa iyak dahil sa narining ko.

Paanong napagod siya? Paanong lumaban siya kung susuko lang naman ito?

Ang hirap yung feeling na gustong-gusto mo ng sumigaw dahil sa sakit at sikip ng dibdib ko dahil sa bigat ng naramdaman mo pero pinipigilan mo para magmukha kang matapag, sa harap ng taong mahal mo.

Kahit ang totoo wasak na wasak ka na.

"I'm sorry cystal dahil nasasaktan kita. I'm sorry, I'm really sorry but I'm tired."

Ang sakit, ang sakit sakit. Ang dali lang niyang sabihin ang salitang sorry na parang hindi niya sinasadya makasakit ng naramdaman.

"John paanong sorry? Anong magagawa ng sorry mo. Yung sorry ay para sa mga bagay na hindi sinasadya hindi para sa mga bayay na paulit-ulit mong ginagawa."-sambit ko na may inis sa boses

"Isang beses lang kitang sinaktan csytal."-ani mo niya saakin habang umiiyak

Tumawa lang ako ng mapakla dahil sa sinabi nito saakin

"Anong isang beses? Hindi lang isang beses mo akong sinaktan john, paulit-ulit mo akong sinaktan. Nagawa mo akong tiisin na hindi pansinin, nagawang mong kalimutan yung mga importanting araw natin, sa tingin mo hindi ako nasaktan- Nasaktan ako john sobra. At ngayon double yung sakit naramdaman ko hindi lang isang karayom ang tumusok saakin milyong karayom john, tapos sasabihin mo lang na isang beses mo lang ako sinaktan."-sigaw na sumbat ko sakanya

"Isang beses, isang beses lang. Anong sa tingin mo ang ginagawa mo saakin, Yung sinabi mong pagod ka na hindi mo na ako mahal, Hindi ba ako nasasaktan. Yung makikipaghiwalay ka saakin hindi ba ako nasasaktan. Pagod na pagod na ako john."-umiiyak kong sabi

"Pero hindi ibig sabihin na pagod na ako, sususko na ako hindi kasi ako'y ikaw na susuko na lang kasi na pagod na."

"I'm sorry cystal, I'm sorry."-paulit-ulit nitong sabi saakin

"Just stop saying sorry of you don't mean it."

( End of flashback )

Pangkatapos ng araw na yun ng panghihiwalay namin. Ang lahat ng masasayang alaala naming dalawa bilang na tapos na parang bula.

Kahit isang taon na ang nakalipas nandito parin sa puso ko yung sakit.

Pero tama nga sila, sino bang nagmamahal na hindi na sasaktan.

Pero hindi ka akalain na kaya pala siya na pagod saakin kasi may iba na siyang mahal.

At ang masakit pa dun sa dinadaming-dami ng babaeng pweding niyang mahalin ang kaibigan ko pa.

Bakit ganon ako yung niligawan pero yung puso niya nakalaan nasa iba, at sa kaibigan ko pa talaga.

_______

A/N: Paano ba ang magmahal?.. Hindi ko kasi alam?