Love Untold (COMPLETED)

Chapter 11

Since it's already December, we are already expecting our Christmas break. Two weeks more and it's our break again. I'm kinda excited, I'm going to celebrate Christmas and New Year with my family.

"Jia" tawag pansin saakin ni Christine. Yes, si Christine. "Why?" Sabi ko rito. Ngumisi ito saakin, ano na naman kaya pinuputok ng butchi nito. "I'm excited to see you devastated." Sabi niya sakin sabay tawa. Baliw. Nagkibit balikat lang ako at hindi na siya pinansin pang muli.

"Jia" tawag sakin ni Cassy. Bakas sa mukha niya ang pag-aalala at the same time I knew she's mad about something and I don't know why.

"Bakit ganyan mukha mo?" Takang tanong ko sakanya. Pagpasok ni Lexine, ganon din ang mukha niya. May pag-aalala at the same time may halong galit. Ano ba nangyayari sa mga tao?

"Katarina's back"
"Yeah, I saw her earlier."
"That means, Katarina is her for Jayce."
"Kawawa naman si Jia."
"True. Pinakitaan ng motibo pero feeling ko mas pipiliin ni Jayce si Kat."
"Sana hindi. Nakita natin kong paano maging masaya si Jayce kay Jia."
"Let's root for Jayce and Jia."

I heard my classmates talking about Jayce and me. And may isa pang involve na babae. Kat? Katarina? I don't know.

"Sabay tayong lalabas mamaya ha? Kahit anong makita mo or kahit na anong gawin ni Jayce, 'wag kang mag papaapekto." Sabi ni Lexine. Tumango na lang ako. But i'm bothered. Our class started pero yong dalawa parang wala sa sarili. Iniisip ko din yong mga sinabi ng mga kaklase namin. Anong meron? Bakit ganon sila? After class we decided to eat at our school canteen. Sabi ni Lexine andon na daw sila Anton. While we are walking, I can see students looking at me. Uh? What's happening ba kasi? Gulong-gulo na ako ha.

"Just walk, Jia." Inis na sabi ni Cassy. Gaya nag sabi niya nagpatuloy na lang ako sa paglalakad. Nang makarating kami sa canteen nakita agad namin sila Anton. Jayce's there too but it seems like something is not right.

Tahimik kaming umupo sa upuan. Nagpapakiramdaman. When I can't take it anymore, tinanong ko na sila.

"Guys, what's with you ba? Bakit tahimik kayo?" I asked. Hindi ako sanay. Sobrang nakakapaninago. Hindi sila ganyan eh. Sobrang ingay nila kapag magkakasama kami.

"Uhm, it's nothing Jia." Alex smiled at me. I sighed. Mukhang ayaw nilang sabihin saakin kong anong meron. Fine, tumayo ako to order food and sumunod sila saakin. But I heard students murmured.

"Jayce's off. Mukhang apektado sa pagbalik ni Kat."
"Malamang, mahal niya yon eh."
"Kawawa si Jia, pre."
"Mukhang walang alam si Jia."

Nilingon ko ang table ng mga nagkwekwentuhan about doon. Hindi sila nagpatuloy sa pagkwekwentuhan nang makita nila akong nakatingin sakanila. Ano ba talagang meron? I just order my food na lang, then bumalik sa table namin. May food na sila Jayce, kaya kami na lang nila Lexine ang nag-order ng food.

We started eating silently. Ayaw nilang magsalita. Bakit ba kasi? Anong meron? I'm bothered, but all of a sudden there's girl na lumapit saamin. Mukhang gulat pa sila ang mga kasama ko, even Jayce.

"Hi, do you need anything?" I asked. Kasi mukhang ayaw magsalita ng mga kasama ko. "Can I eat with you?" She asked me smiling. Tumango ako bilang sagot. I look around and I saw my schoolmates looking at me with pity. Why?

"Hi, Alex and Anton. Long time no see." Sabi ng babae. Tumango lang ang dalawa bago tumingin saakin. "Jayce, hi." Sabi ng babae. Pero si Jayce, nakatingin lang sa babae. Okay?

"Do you know them?" I asked the girl. Tumango siya. "By the way, I'm Katarina." Pakilala niya. I accepted her hand. "I'm Jiannah. And this is Lexine and Cassandra." Turo ko sa mga kasama ko. Ngumiti ito saakin at binalingan ng tingin si Jayce.

"How are you?" She asked. But Jayce didn't answer. He just look away and look at me, bothered.

"How did you know them?" Rinig ko ang pagsinghap nila Lexine sa tanong ko. Hinawakan ni Lexine ang kamay ko, samantalang si Cassy nag reready na para umalis, kinuha niya na ang bag ko.

"Alex and Anton is my childhood friends." Sagot nito. "And Jayce, is my boyfriend."

"And Jayce, is my boyfriend."
"And Jayce, is my boyfriend."
"And Jayce, is my boyfriend."

Para akong nabingi sa sinabi niya. Napatingin ako kay Jayce but before he could say a word. Nahila na ako nila Lexine paalis doon. It's his girlfriend. Katarina is Jayce's girlfriend. What am I? His mistress? Fuck.

Inuwi ako nila Lexine sa condo. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko. Hindi ko alam kong bakit ganito kasakit. Bakit kong kailan mahal kon a, tsaka pa nagkaroom ng ganito? Bakit kong kailan aminado na akong gusto ko na siya, ngayon ko pa malalaman ang totoo? Fuck, ang sakit.

"Jia" tawag pansin sakin ni Lexine. I just smiled at her. "I"m fine, Lex." Tumayo ako sa sofa at pumasok sa kwarto ko. Too much pain. Too much disappoinment. Too much, Jayce.

"Jayce, is my boyfriend" paulit-ulit pa rin nagrereplay sa utak ko yong sinabi ng girlfriend ni Jayce. May girlfriend siya, pero bakit niya ako pinakitaan ng motibo? Why all of people, bakit si Katarina? Why her? Fuck.