Healing embrace

Chapter 5

"Akin ka... ngayon" He whispered.

We're now at Dapitan, this is my favorite place since when I started studying at UST. I like eating street foods here with my friends.

"Let's go." I pulled him in his arm at nagpatangay naman siya. Sabi niya sakin kanina ay nagugutom siya at dalhin ko daw siya sa favorite place ko that's why I bring him here.

I looked at him while he's looking at the whole place, like a predator scanning at the whole area while waiting for his prey. I smirk. He looks so out of place. Sobrang tangkad naman kasi nitong lalaki na 'to kaya maraming napapatingin sa kaniyang nakakasalubong namin, yung iba nga ay napapalingon pa. Gwapo talaga!

"I'm hungry." Nilingon niya ako habang naka pout ang lips. Pota. Ba't may pag ganiyan? Napahawak ako bigla sa dibdib ko.

Hinila ko siya sa stall ng favorite namin na puntahan nila keziah, sa mamihan. Masarap ang mami na tinda nila, dito pa lang, busog na agad ako. That's why we really like to eat here ever since. Nakakatipid pa kami.

"Manang dalawang mami po! Dalawang fried rice din po and padagdag ng dalawang extra, thank you po!" I cheerfully said. Gosh, I miss eating this! Oh my god! Sayang lang at hindi si Keziah at Elisha ang kasama ko, this time I'm with the bar guy.

Napatingin ako sa kaniya at nakita kong nakatingin siya sakin. Ngumisi ako.

"How did you know this place by the way?" Curious ang lolo mo!

"Ano ka ba, malapit 'to sa school namin duh? Tambay ako lagi dito sa dapitan that's why." I rolled my eyes and looked at the boy who's walking to us, serving our food.

"Oh my god! Ayan naaa!" Kakain na sana ako ng makita ko na tinititigan lang niya yung pagkain. Taga bundok ata 'to.

"Tsk, taga sierra madre ka ba?" I asked him, a little bit annoyed.

"No. I'm from QC." 'Di uso joke sa kaniya. Okay. Kalma.

Peri natigilan ako ng maalala na sinabi niya sakin kung saan siya nakatira, well not the exact adress, but it's okay... mamaya nalang siguro ako magtatanong.

"Ang ibig ko pong sabihin, taga bundok ka ba? Hindi mo alam 'to? Ang tawag sa pagkain na 'to ay mami, masarap 'yan try mo!" Nilapit ko sa kaniya ang mangkok ng mami.

"I thought it's a pasta with a soup." Putang.

"Parang ganon na nga." Sige agree na lang ng agree girl!

Tinuruan ko muna siya kung pano magtimpla ng mami para magkalasa yung sabaw niya at halata naman nakikinig siya infairness ha.

"Ayan, sige na kain ka na. Masarap 'yan oy baka kala mo! Baka makalimutan mo pangalan mo pag nakatikim ka n'yan ha!" I proudly said, aba dapat nga siyang matuwa sakin kasi may natutunan siya sakin.

"I never thought that you like eating in this kind of place. It's not bad, I like it here actually." He said while looking at me.

Uminom muna ako sa baso ko at inirapan siya. Aba, ang judgmental ah!

"Hoy, diba sabi ko sa'yo tambay ako lagi dito? Saka anong I never thought I never thought? Utot mo!" He laugh so hard because of that, nahawa na rin ako sa tawa niya kaya parehas kaming nagtawanan. Baliw ampota.

"Because you look maarte kasi" he said na ginaya yung pananalita ko. Gusto kong matawa pero pinigilan ko sarili ko because he looks serious.

"I'm not. Duh. I can even eat with my bare hands, so please, 'wag judgmental ha!" I rolled my eyes, again.