8

2.6K 291 3
                                    

Hoseok အမောသကောပြေးလာပြီး

"လုပ်ပါဦး...seokjinမရှိတော့ဘူး"

"ဟမ် ဘယ်သွားလို့လဲ"

"ခြံထဲဆင်းသွားတာကြာလို့ငါလိုက်ကြည့်တော့ခြံထဲမှာမရှိတော့ဘူး....ဘယ်များသွားနေလဲလို့ ငါလိုက်ရှာကြည့်တော့လည်း ရှာရတဲ့ငါပဲမောသွားတယ် သူ့ရဲ့အရိပ်အယောင်မတွေ့ရဘူး...phဆက်ကြည့်တော့လည်းစက်ပိတ်ထားတယ်"

"ဘာ"
Taeသိလိုက်ပါပြီဟိုကောင့်လက်ချက်ဆိုတာ ဒါကြောင့်တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ

"ဘယ်သွားမို့လဲTaehyung ဒီလောက်နေပူနေတာကို"

"ငါSeok jinဘယ်သွားလဲသိတယ် ငါသွားမှဖြစ်မယ်...Seok Jinကိုခေါ်ပြီး ပြန်လာခဲ့မယ် "

ထိုသို့ပြောကာ ဖျက်ကနဲပျောက်သွားသော Taeကြောင့် ကျန်ခဲ့တဲ့သူများမျက်လုံးအပြူးသားနှင့်အံ့သြနေကြတော့သည်။အဓိကအကြောင်းအရင်းကိုမသိကြတော့ သူတို့ Taeလောက်စိတ်ပူပန်မှုမရှိကြ

--------------

"ကျတော်ဘာအပြစ်မှမလုပ်ထားပါဘူး ကျတော့်ကိုမသတ်ကြပါနဲ့...ကျတော့်ကိုလွှတ်ပေးကြပါ"
မျက်နှာငယ်လေးဖြင့်အသနားခံနေသောဆော့ဂျင်ရဲ့မျက်နှာကိုအကြမ်းပတမ်းကိုင်ပြီး

"မသတ်သေးပါဘူးကွာ စောပါသေးတယ်"

"ကျတော့်ကို... ဘာလို့ဖမ်းထားကြတာလဲဟင်"

"သူ့ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက်ကြစမ်း...နားညီးလာပြီ"

Tae's pov ခလေးလေးကြောက်နေတော့မှာပဲလူသားမဟုတ်တဲ့သူတွေလက်ထဲမှာ ခဏပဲစောင့်ပါ ကိုယ့်အသက်နဲ့လဲပြီးမင်းကိုစောင့်ရှောက်ပေးမှာမလို့

Taeလည်းသူ့ရဲ့လျင်မြန်မှုကိုအသုံးချ၍သူ့မသွားချင်သောအရပ်ဆီသို့

"ခလေးလေးတောင်းပန်ပါတယ်ကွာကိုယ့်ကြောင့်မင်းဒုက္ခရောက်ရပြီ"

ချစ်တယ်seokjin

နောက်ဆုံးတော့တွေ့ခဲ့ပြီ နန်းတော်ရဲ့
တိုင်တွင်းကြိုးတုပ်ခံထားရရုံသာမကပါးစပ်ကိုပါ အဝတ်ဖြင့်ချည်နှောင်ထားကြသည် seokjinကတော့သူ့ကိုမြင်ပုံမပေါ်

The Vampire Boy-Taejin[Complete]Onde histórias criam vida. Descubra agora