"Sevgilim hadi seni odana çıkarayım da giyin."
"Neden?"
"Kaç gündür evdesin güzelim biraz gezelim dedim hava almak iyi gelir ama önce egzersizlerini yapalım."
Sadece kafa salladım.
•Flas Back•
"Yuta biliyorsun ben öyle bişi yapmam."
"Yapmışsın ama işte."
"Yuta ben senin sevgilinim bana inanacağına gidip başka bir kıza inanmam çok saçma."
"Bunca zaman evet sana güvendim ama videoyu izledikten sonra sana inancım kalmadı!"
Gözlerim dolmuştu. Yapmadığım bişi yüzünden her zamanki gibi yine suçlanmıştım HEMDE CANIMDAN ÇOK SEVDİĞİM SEVGİLİME. BANA İNANMIYORDU.
"Yuta bana inanmıyorsun ama gerçeği öğrenince geç olucak"
Kısık bir ses ile söylemiş ve ağlayarak evden çıkmıştım. O kızın benim ile ne alıp veremediği var ki? Arabamın kapısını açtım ve hep suçlu yere düşmenin,kimsenin de bana inanmamasının, ve o kıza olan sinirlerim birleşince arabayı daha da hızlandırıyordum. Gelen aracı son anda görmüş ve arabayı sağa çevirmiştim ama hesaba katmadığım bişi vardı o da duvardı. Arabayı sağa çevirmen ile duvara sert bir şekilde çarpmıştım. Ve bilincim kapanmaya başlamıştı.
^Yuta'Nın Ağızından^
Y/N gözleri dolu bir şekilde evden çıktı. Yaptığı şey affedilmezdi.
Bir tarafım o senin sevgilin ona inanmalısın diyordu bir tarafım ise tam tersini videoyu izledin yalan atıyo diyordu. Ama evet o benim sevgilim ilerdeki karım çocuklarımın annesiydi onun böyle birşey yapmayacağını biliyordum. Peki niye öyle davrandım?
Bilmiyorum...
İçim el vermedi ve Y/N'yi bulmak için evden dışarı çıktım. Arabası yoktu. Büyük ihtimalle arkadaşına gitmişti. Bende arabama bindim ve arkadaşı Hana'nın evine sürdüm. Hana'nın evine geldim kapıyı çaldım. Kapıyı açar açmaz
"Bir insan sevgilisine nasıl inanmaz ya"
Diyip kapıyı yüzüme kapatıyordu ki kapıyı ittirerek kaplamasını engelledim.
"Y/N burada mı?"
"Hayır kim bilir kız ne haldedir pislik!"
"Tamam ona inanmayacak hata yaptım tam bir şrefsizim. Nereye gitmiştir?"
"Bilmem böyle durumlarda sadece bana gelirdi ki bırak kız kafasını dinlesin... Hayır ya başına bişi gelmişse!"
"Ne! Ben bunu nasıl düşünmedim!"
O sırada telefonum çaldı.
"Merhaba Yuta bey?"
"Evet benim?"
"Y/N hanımın nesi oluyorsunuz?"
"Sevgilisi,sevgilisiyim bişi mi oldu?"
Sesim titriyordu. Korkuyordum başına bişi gelmiştir diye. Hana da bana kim? dermişçenisine bakıyordu.
