*Smut yerleri atlayacağım çünküüü utanıyoruummm hihihi*
Sabah uyandığımda yanımda o çocuk vardı. Onu görmem ile çığlık attım ve yataktan aşağıya ittim o da kafasını vurdu ve acıyla inledi oh iyi oldu.(deme lan öyle günah)
"Sabah sabah ne yaptığını sanıyorsun sen!"
"Sence ne yapıyorum ah ben sizi bir daha dinlersem ölümü...neyse ya"
Diyip tam kapıyı açıp gidecektim ki bileğinden tutup
"Nereye gidiyorsun izin veren mi oldu"
"Peki izin alan mı oldu bırak gidiyorum bu lanet yerden"
"Gidemezsin"
"Dedim ya izin almadım bırak beni"
"Sevgilinden izin almak zorundasın"
"Neyden bahsediyorsun sevgilim yok benim"
Tam yine gitmeye niyetlenmiştim ki bu sefer kucağına oturtup
"Sevgilin tam yanında şimdi önce kahvaltı yapacağız sonra da seninle biraz gezeriz"
"Gerçekten bunların olacağını mı sanıyorsun?"
"Sanmıyorum öyle olacak çünkü"
"Farkında mısın bilmiyorum ama bana zorla bişiler yaptırıyorsun ve bu bir suç!"
"Sevdiğim kadına zorla bişi yaptırmak suç değil evet zorla ama tamamen benim ol diye yaptım"
"Seni tanımıyorum bile"
"Ama ben seni tanıyorum ve seviyorum,sevgilim"
Dedi ve kalkıp beni kucağına aldı
"Bırak beni!"
"Az sus yaa nasıl birini sevdim ben ya"
Dışarı çıkınca siyah bir arabaya bindik. Sonra da kahvaltı yapmak için benim bilmediğim ilk defa gittiğim bir cafeydi.
Boş bir masaya oturduk daha doğrusu zorla oturttu.
"Evet ne yermiş benim sevgilim"
"Ah ben senin sevgilin değilim"
"Geceyi hatırlarsan"
Diyip gülmüştü ah ben bu çocuğu cidden döverim
"Kapa çeneni"
"Bir şartla"
"Neymiş?"
"Sevgilim olduğunu kabul et"
"Hayır ya"
