Konser

455 26 3
                                    

Herkese Sel-lam! Tek #SinMan hikayem bu olmayacak ancak bu ilk olduğu için mini bir hikaye yapmak istedim.
Çok uzun olmayacak ama tatmin olacağınız şekilde yapacağım,,çok konuşmadan size iyi okumalarr!

Eh bu arada,konser bölümünden başlıyorum.O zamana kadar bütün kurgu aynıı.

🌰                            🌰                            🌰

YAZARDAN

Eda ve Işık Burcu Hoca ile konser alanına geldiklerinde gözleri hemen Osman,Sinan ve Kerem'i aramaya başladı.

Konser çoktan başlamıştı,içeri girme sırası onlara geldiğinde Eda biletleri uzatırken Işık tekrardan endişeli şekilde etrafa bakındı.Kısa bir süre sonra,Kerem ve Osman ile göz göze geldi.

Eda'ya söylemek için döndüğünde Eda çoktan görmüş,onlara içeri de buluşuruz diye bağırıyordu.

Bir kaç dakika sonra konsere girip boş bir yere oturmuşlardı,Eda çocuklara bakma bahanesi ile Işık'ı yanına alıp hızlıca oradan uzaklaştı.
Biraz dolaştıktan sonra Kerem ve Osman'ı görüp yanlarına yaklaştılar.
Herkes tamamdı.

Sinan hariç.

Sessizlik bir kaç dakikadır korunurken bunu bozan Osman oldu.

"Oğlum,bu Sinan nerde? Gelmedi bir türlü."

Kerem hızlıca cevapladı.

"İçip içip sızmıştır,gelir birazdan."

OSMAN

Susup etrafa bakındım,bu saate kadar gelmemesi garipti,içimdeki güvensizlikle bize yaklaşan Kemal Hocaya baktım.Eda dans ediyordu,Kerem ise,Kemal Hoca bize ulaşmadan yanına gitmiş ve oyalamak için başını ağrıtıyordu.

Işık ile bizde kapıya doğru bakıyorduk.

Ta ki Sinan'ı görene kadar.

Her zaman ki soğuk ve duygusuz ifadesi ile yanımıza geldi,elinden hiç düşmeyen birasından yudum alıp bitip bitmediğini kontrol etti.Bitmiş olduğunu görüp şişeyi umursamadan yere attı ve Kerem'e baktı, bağırdı.

"Ulan gerizekalı,neden orda tek başına boş boş duruyorsun?Gel ve ne olduğunu anlat."

Kerem şaşkınlıkla Sinan'a dönüp odaklandığı bakışlarını bozdu.Yavaş yavaş yanımıza yaklaşıp bize baktı.

"Kemal Hoca döndü gene bizimkinin yanına,şimdi ne yapacağız?"

Eda'nın da yanımıza gelmesiyle herkes birbirine baktı.Hiç kimseden bir bok çıkmayacağı belliydi,Sinan oflayarak konuştu.

"Hiç biriniz bir bok bilmiyorsunuz,konser alanından çıkın.Size yetişeceğim."

Kimse ne sormuştu ne de sorgulamıştı,hepimiz Sinan'ın dediklerini uygulayıp konser alanından çıkmak için arkamızı dönüp gitmeye yeltendiğimizde tekrar konuştu.

"Osman,sen kal.Lazımsın."

🌰                           🌰                             🌰
 
ilk bölümü kısa yaptım,nedeni bu bölümde çok moment vermek yerine hikayenin nasıl gideceğini belli etmek,hemen konuya girmeyip kafanızda bir plan oluşturmaktı,yeni bölümü bu bölümle aynı anda paylaşacağım ki kısa yazdığımın telafisi olsun..

Vote atıp yorum yaparsanız diğer bölümleri daha sık ve uzun atacağım,motive istiyoruummm🥺💭

Hepinizi -Osman ve Sinan'ı daha çok- seviyorum!

hand in hand|SİNMANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin