OSMAN
Kemal'in dedikleri ile dudaklarımı ısırdım.
"Hassiktir."
Sinan etrafa bakıp fısıldadı.
"Yanlış anladı."
Omuz silkip bizi görmediğini umarak kabinden çıktım,Sinan olduğu yerde duruyordu,bir kaç saniye olayları idrak edemediğini düşünüp bekledim.Kalkıp yanıma geldi.Gelmesiyle tuvaletten çıkıp konser alanına geri döndüm.
"Osman,gidelim mi artık?"
Yüzüme bakıp bir süredir tuttuğu nefesini bıraktı ve konuşmasına devam etti.
"Yeterince rezil olduk zaten."
Kısık sesle -konserde ne kadar çok duyuluyorsa?-güldüm.Ağzıma cebimden bir kaç fındık atıp yemeye başladım.
🌰 🌰 🌰
Yol boyunca bir kaç şey sorup söylememe rağmen Sinan beni bir kere bile olsun takmamıştı.
Eve geldiğimizde hızla kapıyı çalıp Eda'nın açmasıyla ışık hızıyla içeri girdim.
Bizimkileri gördüğümde Kerem'in yanına rastgele oturup bakındım.
"Garip garip şeyler oldu."
"Ne gibi?"
Soluksuz şekilde olanları anlatıp yüzlerine baktım.Tam tahmin ettiğim gibi "Ne diyor bu mal?" bakışları ile yüzüme bakıyorlardı.
SİNAN
Osman'ın ne kadar anlatmasını istemesemde anlatmıştı,herkes bir bana bir Osman'a bakıp gülüp şaşırma arası bir yüz ifadesiyle gözlerini kaçırıyordu.Konu değiştirmek amacıyla atladım.
"Ee,Işık nerde?"
Eda merakla beni süzdü.
"Eve gitti,onun kalması imkansız zaten."
Işık'ın ailesinin durumunu bildiğimiz için susup etrafı inceledim,benim izin alabileceğim veya kızarlarsa diye korkacağım bir ailem yoktu.
Ve hiç bir zaman olmayacaktı. (sen öyle san görücem bi kaç bölüm sonra seni Sinan'cm.)
Düşüncelere dalıp giderken Osman'ın sesi böldü bütün saçmalıkları.
"Bende boşum,boş boş oturmak yerine bir şey yapsak?"
"Osman,oğlum.Sen boş boş oturmuyorsun,oturduğun yerden para kazanıyorsun sen.Boş olsa duramazsın."
Osman Kerem'in dediklerine alaycı bir şekilde gülüp Eda'ya döndü.
"Yok mu hiç bir şey burda?"
"Ailem yok bir kaç gün,takılsak mı?"
Ben istemesem de eninde sonunda onlara uyacağım için bir şey demeden kabul ettim,benim kabulümün peşinden diğerleride onay verince başımı koltuğa tekrar yasladım.
Kendi kendilerine konuşmaya başladıklarında tekrar başka konulara odaklandım,burda vakit çalacağımıza Kemal'in bizi anladığını anlatmam daha iyi olurdu.
"Bir şey deme-"
Sesimi bölen Kerem'in abur cubur ve içmek için bir şeyler alma isteğiydi.
Sinirlenip çıkıştım.
"Şu lafımı kesmeyin önemli bir şey diye-"
Osman'ın bana bakıp bilerek sözümü kesmesi ile elimi sıktım.
