2

30 4 0
                                    


NANDITO NA TAYO sabi ni Angie sabay para ng jeep at nagbayad.

Kating-kati na talaga kaming makababa. Pano lahat nang mga tao especially mga Nanay na kasama namin sa jeep ang sama ng tingin sa amin. Kung nakapagsasalita pa lang ang mukha kanina niya pa kami sinabihan na sinasayang namin ang pera ng aming mga magulang dahil sa pagcucuting.

It's quarter to one in the afternoon and were on our uniforms that's why. Plus the fact that were carrying a big cellophane full of junkfoods na parang mag pipiknik. Kung maka tingin parang ang sama naming anak.

Tangina! with all due respect wla kaming klase. Mga judger!

Ng makababa di ko mapigilang mapairap. "Czah ikaw naman magdala nito" reklamo ni Macey.

Napatawa ako ng maalala ko nangyari kanina. Hindi maipinta ang kanyang mukha nang natalo siya sa rock-paper-scissor. At dahil ako'y isang dakilang matulungin. I help her carry it.

We stop at the private property somewhere in the city, I don't know the exact place cause I've never been to Eli's house. But they said it's near the shore with their famous spot , The Sanctuary. And that excites me, though I also live near the sea but I've never been to a sanctuary.

"Lead the way madam" pabirong sabi ni Queen kai Angie sabay bow. She'd been here twice so i think we won't lost our way.

"Malayo ba?" sabi ni Macey na parang ni-rape ng sampong kapre sa sobrang hagard, weak talaga.

Angie nodded and started walking. May dalawang daan yung isa sa manggahan tapos yung isa ewan ko kung saan patungo.

Malayo layo din ang nilakad namin bago kami makarating. Hinihingal kaming napaupo sa mga batong malapit sa mga bahay. Kung wla si Kane 'di talaga ako magsasayang ng oras pumunta dito.

"Di naman ako na-inform na dadaan pa tayo sa bangin para makarating dito" reklamo ni Macey habang pinagsisipa ang mga maliliit na bato and glared at Angie na tahimik sa gilid ko.

"Sareh not sareh" sabay peace sign ni Angie.

Inirapan namin siya at tinawanan niya lang kami. Nagpatuloy na kaming maglakad.

Nang makarating sinalubong kami ni Eli. "Oh anyare? Bakit nakabusangot kayo?" Natatawang bungad ni Eli.

Si Eli nga pala classmate ko rin since freshman year, up until now. Were good friends 'cause she's not the type of person that would stab at your back. So yeah. Cool right? Having a true friend surrounds you.

"Ang layo nang nilakad namin. Hoh!" reklamo ni Queen. Gone the excited Queen, it was replaced with a tired and exhausted Queen.

"Luh! dumaan ba kaayo sa may bangin?" tumungo kami sa kanya "Doon sana kayo dumaan sa manggahan malapit lang yun dito" were stun on Eli's revelation.

I cursed Angie in my mind.

"Anyways nangdon na sila sa Sanctuary kayo nalang ang kulang. Tara na!" sabi ni Eli. Lalakad na naman! hay buhay.

I was amazed by the view. Daming mga mangrove sa gilid ng dagat. Ang ganda.

Malayo palang kami tanaw na namin sila at rinig na rinig na nami ang kanilang mga tawanan. Myghad, malayo palang tanaw ko na ang kagwapuhan ni Kane.

Naramdaman niya sigurong may nakatitig sa kanya lumingon sya sa gawi ko at kumaway. Lumundag ang puso ko. Kaya walang pagalinlangang kumaway ako na parang wla nang bukas, na parang di kami nag kita kanina at sa mga nakaraang taon.

I saw him smile, naaninag ko na kasi malapit na kami sa kanila. I stopped myself. Czah get a grip of yourself nakakahiya ka!

I smile back then look away at nagkukunwaring parang tumitingin-tingin lang sa paligid while continue walking.

ISTLINYOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon