BÜYÜCÜLER OKULU

Yeni Okul

Gözlerimi açtığımda ilk bi kaç dakika nerde olduğumu anlamaya çalıştım heryer faklıyıdı nasıl buraya geldiğimi düşünürken aklıma Büyücüler Okulunda olduğum geldi. Evet yeni bir gün yeni bir başlangıç.

İlk iş duş alıp bay David'in yanına gitmekti.
Kendimi zar zor duşa attıktan sonra en sonunda odadan çıka bilmek için hamle yapa bilmiştim.

Ne kadar heyecanlı davranmasam da heyecanlı değilim diyemezdim.
Aklımda hâlâ yeni okulun getirdiği sorumluluklar vardı çünkü bu okula herhes gidemezdi sadece yetenekliler ve soylular.

Adımlarımı hızlandırdım çünkü çabucak bay David'i bulmak istiyordum.

Bi anda sert bir cisme çarpmanın etkisiyle şok oldum burnum feci anlamda acımıştı karşımdakinin ne olduğunu merak edip kafamı kaldırdığımda koca bi gövde ile karşılaştım,üstünde siyah bi tişört siyah pantolon ve beyaz spor ayakkabıları vardı.

Yavaş yavaş bakışlarım yüzüne kaydığında sinirli sinirli yüzüme bakan bir çift mavi göz gördüm.
Çocuğu göz hapsine tutmayı bırakıp kendime geldim.

"Özür dile çabuk bekliyorum." dedi. Haklı olmama rağmen bende özür bekliyordu ha çok beklerdi hemen kendimi savunmaya aldım.

"Sen bana çarptın asıl sen özür dile!"sesim onunkine nazaran biraz fazla çıkmıştı ama altta kalamazdım. Bu benim doğama aykırıydı.
Çocuğun gözleri bedenimi süzdü ve tanımaya çalışır gibi yüzüme uzun uzun baktı.

"Seni hiç görmemiştim yenisin galiba." Bunu anlayacak kadar beyni olmasına sevindim.

"Evet yeniyim."dedim.

"Belli,bu okulun kurallarından haberin yok,canının yanmasını istemiyorsan bir daha karşıma çıkma."
Deyip anında arkasını bana dönüp, hızlı adımlarla gitti. Bu neydi yani? Ah! ne kadarda korktum bilemezsin.

Daha ilk günden başıma bi olay aldım. Günün ilerleyen vakitlerinde olay çıkartmama sözü verdim kendime.
Yoksa bu yeni okul benim için dahada çekilmez bir hal almaya başlıycaktı.

Uzun arayışlarımın sonunda aradığım yeri buldum. Bay David'in odası.
Kapıyı iki kere tıklayıp"Gir"sözüyle içeri girdim.

Karşımda en fazla kırk elli yaşlarında bir adam vardı. Beni görür görmez üstüne çeki düzen verdi.

"Senmi geldin Melodi."dedi.Ne yani gelip gelmediğimi görmüyormuydu?
B

ozuntuyo vermeden;

"Evet benim bay David."dedim.

"Hoşgeldin işlemlerin tamam eşyalarını yardım için bi arkaşın gelicek ama ilk olarak sana bir şey hatırlatmam lazım. Biliyorsun ki bu okula girmek herkesin hayali ve sen o hayali gerçekleştiriyosun. Ne kadar yetenekli olduğunu biliyorum ve yeteneğinin seninde farkına varman için sana yardımda bulunacak arkadaşın yani okulun en iyi büyücülerinden biri sana kendini geliştirmen adına yardımcı olucak."

Nerdeyse bunların hepsini tek solukta söyledi ve yüzüne samimi bir gülümseme bıraktı. Aynı şekilde bende gülümsedim tabi ne kadar becere bildiğim bu tartışılırdı.

Kapının tıklatılmasıyla giren öğrenci bay David'in bahsettiği yani kısacası benim sürekli yanında olacağım kişi odaya girdi.
Kim olduğuna bakmak için döndüğümde şok içinde yüzüne baktım.Oda benden farklı olarak yüzüne çarpık bi gülümseme takmıştı . Daha yeni çarpıştığımız çocuktu.

Bay David araya girip"Sana bahsettiğim büyücü ismi James."

Ah. Ne kadarda şanslıyım.Okula gelir gelmez biriyle tartışıyorum ve bu tartıştığım kişinin sürekli etrafında bulunmak zorunda bırakılıyorum.
İçimden aklıma gelen bütün lanetlerı savurdum.

Bana iki adım attı ve boynuma doğru eğilip sadece benim duyacağım sekilde;
" Seninle çok eğleneceğim, baş belası."dedi nefesi ensemden aşağı inerken benim nefesim kesilmişti.Ben hâlâ onun benim eğitmenin olacağına şaşkınken bide bu cümleyi kullanması beni bi hayli terletmeye yetmişti.
Bu okul şimdiden beni şaşırtmaya başlamıştı.Gelecek zamanda beni nelerin karşılayacağını şimdiden çok merak ediyordum.

Bölüm sonuuuuuuu!!!

Beğendinizmi?

Bazı yerlerde yazım ve noktalama işaretlerine hatam olabilir kusura bakmayın.

Çok bekletmeden yeni bölümleri yazıcağm.

Sizede bol bol yorum atmak gerekiyor.

Hepinizi çoooooook seviyorummmmmmmm..