YÜREĞİNE DOKUNMAMA İZİN VER (ŞİİR)

BİR İNSAN TANIYORUM

🌬BENDEN❄
Bazı insanlar var

İyi ki varlar dediğin
Bazı insanlarsa iyi ki yok
Zihnime, yüreğime uğrayıveren biri

Oturdum bir parkta
Saat ögleden sonra
Sıcakta bir güneş var
Aklima, kalbime düşüveren biri

Oturdum bir bankta
Saat gecenin kaçı
Soğukta bir ay var
Fikrime, üşüyen içime geliveren biri

Bir insan tanıyorum
Derdime dert ekleyen,
Bir insan vardı
Gururumu, güvenimi yok eden

Bir insan tanıyorum
Beni bana getiren,
Bir insan vardı
Sevgimi, aşkımı var eden.

                                                           Müzeyyen

Can Yücel – Bağlanmayacaksın

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…