0.7

636 70 25
                                    

Cidden bu çocuğun benimle ne alıp veremediği var bilmiyorum ama yinede çizim yeteneğini küçümsüyor olmalı çünkü bakarak çizdiğini iddia etmesine rağmen gayet güzeldi

Çizimde üzerinde çokca kez dikkat ettiğim hatları o da dikkate almıştı aslında bir tasarımcı olabilirmiş

Yüzümde gereksiz ve gereğinden fazla olan sırıtışı bir kenara bırakıp bilgisayardaki işlerime döndüm ama öncesinde o kağıdı katlayıp bel çantama koydum tasarımlarımı beğenen ve yapmaya çalışan biri beni mutlu etmişti bunu hep yanımda taşıyacaktım

.........

Uzun süredir bilgisayarlara bakmadığım için daha geçen yarım saatte direk yorulmuştum kendi kendime acilen bilgisayara alışmam gerektiğinin uyarasını yaparken yandan gelen küçük ekran aynı zamanda ekranıma giriş yapmamış bana bir elektronik posta getirmişti

Köşedeki 10 saniyelik süre dolupta ekranın köşesinden gitmeyen mesaja sonunda basabilmiştim hızlı bir şekilde sayfa açılmış ben de yeni gelen postanın üzerine tıklamıştım.

Elimi alnıma vurup kafamı sandalyenin gerisine attım bu çocuğun işi gücü yok  muydu? Niye sadece benle uğraşıyordu? Acaba uğraşılacak bir tipim vardı da ben mi bilmiyorum

E-postayı gönderen kişiyi gördüğüm anda okuma isteğim kaçtığı için sayfayı kapatacaktım ama meraklı bir insan olarak son anda o kırmızı tuşa basmaktan vazgeçtim

Mesajın içeriğine bakarken mesajı gönderen kişiden dolayı kaşlarım çatık bir şekilde okuyordum

"Bilgisayardan çizim yapmak daha kolaymış neden kendini yoruyorsun"

Altında bulunan 6 resmi de kendi yaptığı belli olsun diye imzalayarak atmıştı doğru söylüyordu bilgisayardan resim çizmek daha kolaydı ama ben kalem kullanarak çizmek istiyordum hem ona ne ki!

......

Bilgisayarla olan işlerim nihayet bitince gözlerimi ovuşturdum. Gözlerimi açık bile tutucak gücüm kalmamıştı halbuki hala yapılması gereken işlerim vardı şirket yönetmek ne zormuş be

Kafamı kollarım arasına alarak 10 dakikalık bir kestirme yaptım buna ihtiyacım vardı iyiki bay ..... teklifini bugüne değilde yarına istemiştim

Abimin ofisine girdiğimde koltukta uyuduğunu görmem sinirlerimi zıplatmıştı ben burda saatlerdir çalışarak kendimi harap ediyorum o yatıyo oh ne âlâ

Onu dürterek uyandırmaya çalışsam da bana sırtını dönmüş uyanmıyordu. Bu yüzden sırtına bir şaplak geçirdim elim ağır olduğu için sonunda uyanmış ve bana mal gibi bakıyordu

"Yah birisi odaya dalsa ne olacak haberin var mı senin?"

"Ne olcak?"

"Ben şirketi kurtarmaya çalışırken sen batırcaksın o olcak"

Sinirle odadan çıkıp otoparka indim şoförlerden birini alıp ortak çalıştığım bir mağazaya sürmesini istedim bugün son işim buydu mağazada ki kıyafetleri kontrol etmek

En yakın Avm' ye geldiğimizde şoför kapımı açtı ben de arabadan indim ona aradığım zaman gelmesini söyleyip içeri girdim

İçeride mağazaya doğru yol alırken aniden omzum da hissettiğim kol artık bardağı taşıran son damla olmuştu

Kim olduğunu anlamak için kafamı çevirirken aynı zaman da o kolu omzumdan atıyordum

Saçımı düzelttikten sonra o kişiye döndüm tanrım.. cidden ben ne yaptım da beni sınıyorsun?

"Ben senin oyuncağın mıyım ya?"

"Arkadaşıma dostça yaklaşmakta suç oldu iyi mi?"

"Evet senin için her şey suç. Sen niye hep benim karşıma çıkıyorsun?"

"Beraber çalıştığımız için olabilir mi?"

"Neyse bana karışma ne yapıyorsan yap işim var"

"Sana yardım etmek için geldim"

Böyle bir şey yaptığım için pişman olacağıma eminim

"Benim yerime işleri hallet"

"Tamam"

"Ya da boşver sen batırırsın şimdi"

Ben önden o arkadan gidiyorduk mağazaya gelince tüm çalışanlar bizi selamladı depo ile ilgili dosyalara bakarken önümüzde duran bir kaç çalışanın gizlice bir şeyler konuştuğunu gördüm

"Ne konuşuyorsunuz?"

"Biz mi efendim?"

"Evet siz"

"Önemli bir şey değil efendim"

"O sana önemli olup olmadığını sormadı ne konuştuğunuzu sordu"

Elimdeki dosyayı alıp incelerken bu sözleri söyleyen Jungkook ilk defa doğru dürüst bir şey söylemişti

Dosyayı incelediğim kadarıyla bırakarak depoya yöneldim dosyadakilerin gerçek olup olmadığını kontrol edecektim

Deponun önüne gelince kapıyı açmaya çalıştım ancak açılmadı çalışanlardan birine kapıyı açmasını söyleyince açmadı

"Neden açmıyorsunuz?" Dedim tek kaşımı kaldırarak

"Kapımızda sorun var" inanmalı mıydım? "Bu kapıda mı sorun var?" Dedi Jungkook kapıyı açarken yalan söylemişlerdi

İçeri girdiğim de gördüğüm manzara beni sinirlendirmişti

"Verdiğim işleri neden yapmadınız?" Dedim sinirle soluyarak

"Efendim yetişme-"

"Yetişmedi diye bir şey yok! Verdiğim işi yapmak zorundasınız! 1 hafta sonra defile var ve siz kıyafetleri hazırlamamışsınız bile! O kıyafetler zor hazırlanıyor. Biliyorsunuz değil mi?"

"Biliyoruz. Ayrıca özür dileriz efendim"

"Bugün sabaha kadar çalışacaksınız! O kıyafetler bitecek"

"Peki efendim" sinirle depodan çıktıktan sonra mağazadan da çıktım

"Ne bu sinir güzellik?"

"Jungkook bak bana bulaşma sinirimi senden çıkartırım ona göre!" Parmağımla tehdit edercesine onu gösteriyordum ama o ciddi olmayıp gülüyordu

"Bir kerede ciddi olsan şaşarım zaten" Awm' den çıkıp arabaya ilerledim şoför benim bindiğimi görünce arabayı çalıştırıp sürmeye başladı ona eve sürmesini söylemiştim

_____________________________

Hiyya ben geldim. Son kısımda güzel mi güzel Rosé' mizi sinirlendiren akıllı(!) avm çalışanlarına sinir kusabilirsiniz.

Sınır: 16oy 20 yorum

By;Yenda

black swan |rosekook|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin