Değişmez Dünyam

Değişik Bir Başlangıç

Olaydan sonrası
Eve dönene kadar ne araba aynasından göz göze gelmeye ve onun boş imalı sözlerini duymaya niyetim vardı. Bir işi daha aynı beceriksizlikle sonlandırmanın utancını yaşıyordum zaten ve annemle de ekstra olarak uğraşamazdım. Gider gitmez uyuyup biraz kendime gelmeyi umut ediyordum ama yarına yetiştirmem gereken sunum ödevi aklıma gelmişti ki, bu zaten beni daha şimdiden sinirlendirmişti. Daha taslak bile hazırlamamıştım ve intihar ettiğimi kimsenin bilmesini istemediğimden bunu bahane edip sıyrılamazdım hemen. Anlaşılan inat olsun diye arka koltuklta oturup başımı cama gömmüşken bu durum annemin dikkatini çok çekmişti ki sözleriyle tekrar ana dönmüştüm.
"Gergin görünüyorsun Nefes. Canını sıkan bir şey mi var canım?"
Gözlerim bir onda bir dışarıda dönüp geliyordu, ne diyeceğimi bilememiştim.
"Yarın sunum ödevi var da onu nasıl yapacağımı düşünüyorum."
"Saçmalama, daha yeni hastaneden dönüyorsun. Ders çalışacak durumda değilsin, öğretmeninle konuş. İzin iste."
"Asıl sen saçmalıyorsun anne, eğer bunu söylersem zaten Okan daha da işkillenir ve bir anda bu mükemmel teşebbüsümü bütün okula yayar. Son sene tekrar aynı travmayı yaşayıp okul değiştirmeyi göze alamam anne. Yapmak zorundayım.
" Nasıl istersen. "
Hafif alaycı sırıtmayla aynadaki göz temasını kesti ve tüm dikkatini yola çevirdi tekrardan.
Okan ilk erkek erkek arkadaşım olmaya aday bir çocuktu. Yani en azından bu şansa sahip olabilirdi ama yaptığı skandallarla beni büyük bir korku kuyusuna düşürmüştü sanki. Onunla bir ilişki yaşamak istemeyen bir kızın fotoğrafını müstehcen videoya shoplayıp şimdiki erkek arkadaşına göndermiş. Çocukta buna inanmamıştı zeka belirtisi göstererek ama kızın psikolojisi çok bozulmuştu. Erkek arkadaşının yanında olmasında teselli bulsa da okulundaki tüm erkeklerin telefonlarında bu fotoğrafların gezdiğini bildiğinden ve her Allah'ın günü artık uğradığı tacizlerden bıkmasına rağmen okuldaki idarecilerin bu duruma sessiz kalması onu okul değiştirmeye sürüklemişti maalesef.
Bu olaylar olduğunda onunla aynı okuldaydık, bana da defalarca kabul etmememe rağmen sürekli yakınlaşması ve gösterdiği anlam veremediğim ilgi beni onu düşünmeye sürüklemiyor değildi. Komiğime gitse de aynı zamanda hoşuma giden beni görünce anında saçını ve gömleğini düzeltmesi ve duruşunu değiştirmesinden bahsetmiyorum bile.
Neyse ki işleri o noktaya kadar götürmedim. Başına dert açtığı kız (Özge) bir sene sonra benimde yeni öğrenci olarak gittiğim okulda bana bunların hepsinden bahsedecekti ki ben de her şeyin farkında olacaktım

Eve vardık.

Sözel dersleri aslında severdim, sevmiyor değildim. Okulumuza yeni gelen her öğretmenler beni biraz daha edebiyata yakınlaştırıyor ve başka hikayelerde kaybolmaktan zevk almamı sağlıyordu. Hatta bazen kendimi o kadar kaptırıyordum ki, bir kaç gün kitap okumak dışında başka bir şey yapmıyor ayna karşısına geçip bunun tartışmasını ve özetini geçiyordum. Ama yine de o kadar da iyi değildim. Özge benim gibi değildi mesela. O çok daha iyiydi benden. Önceden çok nezih semtlerde iyi bir ailenin biricik kızı olarak büyüdüğü için eğitim konusunda da şanslı olmuştu. Öyle ki yazdığı en anlamsız şeyler bile benim için çok anlamlı gelebiliyordu. Bunu kullanmasını da iyi biliyordu. Ama sayısalcı değildi benim gibi tabii ki, arada derede kaldığı yerlerde problemlerini ben çözüyordum.
Şimdi gidiyor buralardan. Kendini daha gösterebileceği, ona benden daha değer gösterecek biricik erkek arkadaşı olacak belki. Kendi okyanusunda boğulan bir Nefes olmayacak hayatında. Kim bilir.

İlk dönemin sonundayız, ikinci dönem benim için çok farklı olacak buna eminim. O olmayacak.

Başım çok dönüyor, göz kapaklarım istemsizce bütün zorlamam rağmen düşüyordu. Önümde yapabileceğim en iyi sunumu yapmam için bekleyen bir çok ezber kağıdı ve taslak yazılarım duruyordu. Şikayetçi olmadım ilk defa ödev yapmaktan, hatta ilgimi bile çekmeye başlamıştı. Yapacağım sunumun konusunu bana bırakmıştı hoca, istediğim bir konu hakkında açıklayıcı bir sunum yapıp Ama dayanabilmem için önce bir kahve yapmamın daha iyi olacağına karar verdim. Başımı gömdüğüm masamdan kaldırdım, mutfağa doğru hızla ilerledim.
Annem evden çıkalı baya olmuştu. Buzdolabının üzerine bıraktığı mektuptan anlamıştım, çıkmadan önce neredeyse bir paket sigara da bitirmişti. Çıkmadan önce bu olanların onu az da olsa üzmüş olabileceğini düşündüm, gergin ve mutsuz çıkmış olmalıydı. Hatta be..
Elimi dolaba uzatmışken aşağı kattan gelen kavga sesleri tüm dikkatimi dağıtıvermişti. İlk taşındıkları zaman birlikte takıldığımız ama sonrasında nedensizce birbirimizin yüzüne bile bakmadığımız arkadaşım Selen'in büyük ihtimalle annesiyle olan kavga sesleriydi. Sükunetimi hiç bozmadan kahvemi hazırlarken bir kulağım da onlardaydı.
"O öve öve bitiremediğin kız şimdi nasıl bir hayat yaşıyor biliyorsum değil mi?
" Aklın fikrin orospulukta Selen! Seni okumak için gönderiyoruz üniversiteye, yetmiyormuş gibi para da ödüyoruz kızımız ileride ayakları üzerinde dursun diye. Hocalarından gelen aramalar durmak bilmiyor. Baban bunları duysa ne diyeceksin?"
"Hiçbir şey!