DAĞLARIN LEYDİSİ (ÖN OKUMA )

3-Leydinin Gayreti

Danelya korkuyla çığlık atınca iki nedimesinin gözleri de fal taşı gibi açılıp, refleks olarak birbirlerine sokuldular. Dışarıdan bağırışlar, birbirine değen kılıçların sesleri ve atların huzursuz kişnemeleri duyuluyordu.

Her şey keşif için gönderilen iki askerin geri gelip, komutanın karşısına dikildiği an başlamıştı. Asker kıyafeti giyenlerden biri komutana yeterince yaklaşınca elinde tuttuğu mızrağı hızla komutanın boğazına uzatmıştı. Diğeri de hızla eline aldığı yaya bir ok gerip, komutanın yanındaki diğer askere doğrultmuştu. Komutan gelen iki kişinin kendi askeri olmadığını anladığında artık çok geçti. Ve aynı anda yolun iki tarafından birçok kişi kafileye doğru koşmaya başlamıştı. Oklar atılmış, mızraklar havada uçuşmuş ve askerlerle saldırganlar birbirine girmişti kısa bir süre içinde.

Danelya, Aymin'e bakıp,

''Ne olursa olsun, kim sorarsa sorsun leydi sensin? Anlaşıldı mı? Leydi sensin?''

Aymin korkuyla ve kekeleyerek,

''Aama bben...''

''Aymin sana dediğimi yap. Hayatta kalacaksın korkma. Bir leydiye zarar vermezler. En kötü ihtimalle seni fidye karşılığında babama veya krala geri gönderirler. Lelina! Sen de sakin ol.''

Danelya bunları söyleyip, nedimelerini sakinleştirmeye çalışıyordu ama kendisi de en az onlar kadar korkuyordu aslında. Dışarıdaki seslerden anlaşıldığı üzere bir sürü saldırgan vardı ve niyetlerini bilmiyordu. Kadınlara tecavüz eden haydutları duymuştu. Ya kendilerini de kaçırıp hatta kaçırmadan şuracıkta tecavüz ederlerse ne yapardı Danelya? Düşüncesi bile tüylerini diken diken etmeye yetti.

Kızlar arabanın içinde korkuyla bekleşirken, arabanın ön tarafında bir sarsıntı oldu ve seslerden anlaşıldığı üzere, biri arabacıya saldırdı. Danelya, korkuyla tahta perdeyi kenara çekip, ucundan dışarıya baktı ama bir şey göremedi. Araba sarsılmaya devam ederken korku kızların bedenini iyice sarmıştı. Sonra canı yanan bir erkek sesi duyuldu ve sarsıntı kesildi. Biri diğerini yaralamış veya öldürmüştü. Nedimeler tir tir titriyor, Danelya ise bu durumda ne yapabileceğini düşünüp duruyordu.

Onlar içeride böyle kapana kısılmış gibi dururken, birden arabanın kapısı açıldı ve yüzünde sadece gözleri açıkta kalacak şekilde sargı olan bir adam hızla içeriyi kontrol etti. Gözleri kızları taradıktan sonra diğerlerinden daha iyi giyinmiş olan Aymin'i bulunca parladı.

Danelya bacağındaki hançeri hatırladı birden. Annesinin hançeriydi bu. Dadısı Danelya'nın silahlara olan tutkusunu bildiği için ona vermişti iki sene önce. Danelya da o günden beri hep bacağına sarılı olarak yanında taşıyordu bu hançeri. Kabarık eteğinin altında hiç belli olmayan bıçağı aradı eli. Yavaşça çıkardı takılı olduğu banttan ve saldırmaya hazır halde adamın bir boş anını bekledi. Adam Aymin'e odakladığı dikkati yüzünden Lelina ve kendisine o kadar bakmıyordu. Sonra sert bir sesle,

''Dışarı çıkın!'' diye bağırdı.

Nedimeler korkuyla bir adama, bir Danelya'ya baktılar ama yerlerinden hareket edemediler. Adam bu kez,

''Size dışarı çıkın dedim! Leydi hanginiz?'' diye kükredi.

Danelya, ''Leydi Danelya'ya zarar vermeyin lütfen.'' derken Aymin'i gösterdi.

Adam kızları kolay lokma olarak gördüğü için arabanın içine dalarken,

''Sizi kendim çıkarayım o halde Leydim.'' dedi alaycı bir sesle ve içeri girer girmez kolunu Aymin'e uzattı.