Κεφαλαιο 1 Η Κατνις ξυπνησε

306 14 3
                                    

Ειμαι ξαπλωμενη και νιωθω χαμενη σε εναν τοπο που δεν γνωριζω.Που βρισκομαι;Ειμαι ακομη στους ατελειωτους αγωνες πεινας προσπαθοντας απλα να γυρισω πισω;Ή μήπως είμαι στην περιοχή 12,με την φροντιδα της μητερας και της αδελφης μου Πριμ και την αναμνηση του πατερα μου;Δεν ξερω.Αισθανομαι πονο.Οχι,δεν μιλαω για τα επιφανειακα τραυματα που αφησαν οι αγωνες πεινας σαν σφραγιδα στο σωμα μου.Ποναω στην ψυχη μου,αισθανομαι τα κοκαλα μου να σπανε,καθως και κατι ανελεητο να με πνιγει.Το μυαλο μου στεκεται αδυνατο να σκεφτει.Μονο μια σκεψη επικρατει.Ο Πιτα.Που ειναι ο Πιτα;Γιατι δεν βρισκομαστε ακομη αγκαλιασμενοι στην σπηλια των πρωτων αγωνων;Επιβαλλω στον εαυτο μου να την διωξει απο το κρανιο μου για να μην υποστω καποια εσωτερικη ζημια.Θελω να σηκωθω.Αλλα μου ειναι αδυνατον.Σε καθε μου κινηση ο οργανισμος μου βαραινει και ποναει αργα.Θα κοιμηθω...θα κοιμηθω για να αφησω το μυαλο μου να ξεφυγει και να επανελθει οταν θα ειμαι κι εγω ικανη να κουνηθω.Χανομαι ξανα...ενα πραγμα δεν ξεχνω:"Με λενε Κατνις Εβερντιν,ημουν στους αγωνες πεινας 2 φορες,ερχομαι απο την περιοχη 12..."μισο λεπτο κατι επανερχεται στη μνημη μου,κατι για να συμπληρωσω:"δεν υπαρχει περιοχη 12..."

MockingjayOù les histoires vivent. Découvrez maintenant