"Condolence,Devon.I'm so sorry about what happened to your mom." One of my parent's friend told me.
I just nod at Ms.Castro and excuse myself.
My mom died in states.Cause of death? Heart attack.Iyon ang sinabi ni Dad sakin.They both in the states for business that time.Hindi ko alam na iyon na pala ang huli.
Dad decided na ipacrimate na lang ang katawan niya.Hindi niya daw kasi maatim na tignan ang walang buhay na katawan ni mom.
"Sweetie,take a rest.Kagabi ka pa walang tulog.Umuwi muna kayo ni Yaya Joy sa bahay." My Dad suggested.Tumango ako.Kailangan ko munang magpahinga.Then I'll go again tomorrow.
"Hey,mom.I have to take a rest.Don't worry,babalik ako bukas." I stare at my mom's jar.Hindi ko mapigilang lumuha sa harap ng jar na pinaglagyan ng abo niya.
Parang nung isang linggo lang masaya pa kami.I wiped my tears.Nagpaalam na ako sa mga relatives ko at kay Dad.
Nang makarating ako sa bahay namin ay agad akong nagbihis at natulog.I need to regain my energy.
Hanggang sa araw ng libing ni Mom, walang tigil ang pagtulo ng mga luha ko.Hindi ko kaya,hindi ko pa tanggap na wala na ang babaeng pinanghuhugutan ko ng lakas.My number one idol.My lovely mom.
Lumapit ang bestfriend ko upang aluin ako.I hugged her tight.
"Shh...tahan na,Dev.Your mom will be sad kapag nakita ka niyang umiiyak."
"L-Leslie..I c-can't.."
After the funeral nagkulong ako sa kwarto ko.Hinayaan muna nila akong mapag-isa.This is what I need.I need to be alone.Ayaw kong makita ang mga mukaha ng mga taong kinakaawaan ako dahil sa sinapit ng mama ko.
Ilang buwan na rin ang lumipas buhat ang nangyari.My Dad came back again to work.Most of the time nasa states siya.Naiiwan na lang ako palagi with our maids and drivers.Somehow,unti-unti ko na ring natatanggap na wala na siya.Ang kinahihinayangan ko lang ay hindi ko man lang nasilayan ang mukha niya nung nawalan na siya ng hininga.
"Hey,Mom.I Wish that you're happy wherever you are.Always watch over us.I love you and I miss you always." Inilapag ko na sa bedside table ko ang litrato ni Mom.
Humiga na ako sa kama.I stared the ceiling then outside.Malalim na ang gabi.Marami ring mga bituin.
"Tomorrow is another day,Dev.Good luck,"
~
"Miss Devon,gumising na po kayo,pinapatawag na po kayo ni Sir."
I groaned in annoyance.Bwisit.Ang aga-aga.Is that important? Ang sarap sarap ng tulog ko,e.
"Tell him i'm coming." Bagot kong sabi.
I check my phone.The heck,it's just 6:30 in the morning! Excited masyado si Dad.Psh.
Bumangon na ako.Niligpit ko muna yung higaan ko.After that, I did my morning rituals.
Pagkatapos koong gawin yung ritwal ko ay lumabas na ako ng kwarto at bumaba na.
Naririnig ko ang mga boses na parang nagkakatuwaan.I heard dad's voice and a woman.They're like happy chit-chatting in our living room.
Nang makalapit na ako ay nakikita ko na yung mga tao.Dad is with two woman.'Yung isa ay parang kaedad ko lang.Mag-ina siguro sila.
Tsk.
I sense something bad will happen today.
"Oh,there she is! come here sweetie."
Lumapit na ako do'n at umupo sa kaharap nilang sofa.I crossed my arms and examined the two.
Todo ngiti naman ang dalawa.The woman is like dad's age or mas bata pa.Yung anak naman niya kasing edad ko lang o mas matanda sakin ng konti. They both look pretty.But, I don't care.Why are they here?
BINABASA MO ANG
White Lies
RandomSi Devon Lopez-Dee ay isang matapang at palaban na babae.Kapag ayaw niya,ayaw niya.Kung gusto,gusto niya.Kapag kanya,kanya lang.Ngunit hanggang saan ang katapangan kung ang katotohanan na mismo ang makakalaban?