Anonimim

2. Bölüm

        Medya; Arda, Ömer, Ediz
        
        Gerçek isimleri; Karolis, Maciej, Ömer'in gerçek ismini de bulamadım biliyosanız bana yazın.

     Öğle arası cüzdanını alıp kantine giderken karşıma abimin arkadaşı olan Ömer abi çıktı.  Saçlarımı karıştırıp "nasılsın cimcime?" dedi. Bende "iyi" dediğimde " ne        reye gidiyorsun? " diye sorunca cüzdanını gösterip " kantine " dedim. Bu sırada arkamdan biri " İz " diye seslendi. Sinirle bana seslenen Ediz'e döndüm çünkü bana İz diye seslenilmesinden hiç hoşlanmazdım. Kafasına vurup sinirle ona bakmaya devam ettim. " Ne vuruyorsun!!" diye bağırınca " bana bir daha İz deme " dedim. Sonra ikisinede hitaben " hadi ben kantine kaçar " deyip oradan uzaklaştım. Kantinden çikolata ve kek alıp boş masa aradım. Bu sırada, cam kenarında oturan Umut' u  gördüm. Umut un yanına gidip " naber ne yapıyorsun?" diye sordum. Umut" iyidir ne olsun" deyince sandalyeyi çekip oturdum. Kekimi ona verdim. Ben de çikolatamı açıp bir ısırık aldım. Umut bana bakıyordu. Bende " kekini yesene" dediğimde hemen gözlerini keke çevirip ambalajı açıp yemeye başladı. Ben çikolatamı bitirip çöpe attım. Umut a baktım o da kekini bitirmiş ambalajıyla oynuyordu. " Ne oldu niye dalgınsın " deyince kafasını kaldırdı. Umut " sence ben çok sert biri miyim?" bu nereden çıkmıştı şimdi " hayır " dediğimde yüzüne gülümseme yerleştirip " öyle düşünmemene sevindim" deyip elimi tuttuğunda Umut un ne yaptığını anlamadım ama elimi de çekmedim. Telefonumdan mesaj sesi gelince telefonumu cebimden çıkarıp mesaja baktım. Abimdendi. Nerede olduğumu soruyordu.  Şaşırdım çünkü abim bana genellikle acil bir şey olmadığında mesajla ulaşmazdı. Ona kantindeyim diye mesaj attım . Aradan iki dakika geçmeden abim nefes nefese karşımda dikiliyordu. Ayağa kalkıp "ne oldu? " diye sordum . Gözlerini kaçırıp " bir şey olmadı hadi bizimkilerin yanına gidelim. " deyip beni peşinden sürüklemeye başladı. Bende ona yetişebilmek için hızlandım . Bizimkileri gördüğümde ilk  beni fark eden Ömer abiyle göz göze geldik. O daha sonra abime dönüp " Ne sürüklüyosun İz'imi" deyince abim  "nerden senin İz'in oluyomuş." dedi. Onların atışmalarına hepberaber gülüp Esila'nın yanına oturdum. Bu sırada abim " ben gidiyorum gençlik" deyip arkasını dönmüştü ki Utku abiyle karşılaştı . Ben kendimi bildim bileli abim ve Utku abi yanyanaydı. Utku abi " hayırdır kardeşim nereye?" diye sorunca abim " Annem hastaneye gidecekmiş bugün bakıcı izinli olduğu için Rüzgar'ı alacağım." dedi. Abim öyle deyince ben " niye ne olmuş?" diye sıraladım. Abim bana dönüp " acil bi hastası gelmiş." dedi ve Utku'ya geri döndü. Utku'da ona " o zaman bende seninle geleyim Rüzgar'ı anneme bırakırız . Hem Gökçe'nin de evde canı sıkılıyordu oynarlar beraber." dedi. Gökçe Utku abinin Rüzgarla yaşıt olan kardeşiydi. Abim " tamam hadi gel gidelim o zaman " dedi ve bize arkalarını dönüp gittiler.

Daha ilk bölümler olduğu için kısa ve daha olaya girmediği için sıkılıyor olabilirsiniz. İlerleyen bölümlerde daha çok eğleneceğinizi düşünüyorum . Ayrıca yarın bayram hepinizin bayramı kutlu olsunnn🎉🎉🎉💖💖💖

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum...