Sabah gözlerimi yüzümde oynayan küçük parmaklar ve kıkırdama sesiyle açtım. Rüzgar beni gıdıklamaya çalışıyordu, gülen yüzüne sevindim çünkü dün ağlamaktan helak olmuştu. "Güyaydın abya" diye bağırdığında gülüp "günaydın küçük prens siz büyüdünüzde ablanızı mı uyandırmaya başladınız. " deyip onu gıdıklamaya başladım . Kahkahalarımız birbirine karışırken kapıdan gelen " bensiz haa çok kırıldım çok " sesiyle durup oraya döndük abim elini yüzüne koymuş bize bakıyordu. Yavaş yavaş bizden tarafa yürümeye başlayınca ayağa kalkıp kenara çekildim artık kurban Rüzgar'dı. Ama onada kıyamıyordum o yüzden Rüzgar'ın üzerine eğilen abimi yatağa ittim Rüzgar'da kucağına çıkıp onu gıdıklamaya başladı güldüm buradaki işim bitmişti. Telefonumu masadan aldım çıkarken arkamdan abimin " hain!" diye bağırdığını duydum . Arkam dönükken ona el sallayıp odama geçtim. Banyoda rutin işlerimi halledip üzerime siyah pantolon ve sarı tişörtünü giydim. Saçımı at kuyruğu yapıp çoraplarımı giydim. Çantamı almıştım ki telefonumdan mesaj sesini duydum ve telefonumu aldım. Dün bana anonim olarak yazan kişiden gelmişti.
Anonim: Günaydın güzelim♥️
Anonim: Nasılsın dün bir anda çevrimdışı oldun bir soru yok değil mi?
İzel: Sanada günaydın
İzel: Sen neden bana yazıp duruyorsun. Dün sana cevap vermiş olabilirim ama bu seninle konuşacağım anlamına gelmiyor. Ya bana mesaj atma.Hem ben seni tanımıyorum bile bana bir şey söyleyeceksen çık karşıma söyle. Yada bir daha mesaj atma!
Bu anonim canımı sıkmaya başlamıştı. Ne yapabilirdim ki onu tanımıyordum şu hayatta en sevmediğim şey insanları üzgün görmekti, eğer gerçekten seviyorsa üzülüyordu fakat bende herkese güvenemezdim. Ben düşüncelere dalmış giderken tekrar mesaj sesi gelmişti.
Anonim:Farkındayım beni tanımıyosun bu yüzden güvenemezsin ama sevgime inan çünkü benim senin sevgime inanmana ihtiyacım var. Çünkü sen benim nefes alma sebebimsin. Tamam sana kendimi hemen açık edemem ama günlük ipucu veririm ben hazır hissedene kadar beni tanımaya çalışırsın. Olmaz mı?
İzel:Peki anonim senin dediğin gibi olsun ilk ipucumu şimdi istiyorum ama haberin olsun.
Hayır diyememe huyumdan nefret ediyordum.
Anonim:Teşekkür ederim güzel kalplim benim.
Anonim:Peki ilk ipucunu veriyorum sıkı dur
Anonim:Söylemeden sende karşılığında bana bir resim gönderir misin?
İzel:Sende göndereceksen neden olmasın.
Anonim: Tc numaramı da vereyim mi güzelim
İzel:Ona gerek yok ya resim yeter
Anonim:Zorlama istersen güzelim.
İzel: Tamam tamam hadi ver ipucumu
Anonim:Aynı okuldayız veGözlerim kahverengi
İzel:Aaa gerçekten mi çok şaşırdım ben bu bildiyle seni iki güne bulurum.Sen şaka mısın çocuk, zaten okulun yüzde sekseni kahverengi gözlü.
Anonim: Daha yeni başlıyoruz güzelim, hem gayette iyi bilgilerdi, beni ilçede arayabilirdin neyse ben fotoğrafımı istiyorum.
İzel:Bekle atayım.
İzel:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anonim:Ama oluyormu böyle güzelim bu ne şimdi..
İzel: Eee anonim bey o bilgilere ancak bu foto işine gelirse...
Anonim:Ama ama ama 😭😭😭😭
İzel:Görüşürüz anonim 🖐🖐
Anonim:Görüşürüz dimiiii😍😍😍♥️♥️
Gülerek uygulamadan çıktım. Tanımıyordum ama beni güldürmeyi başarmıştı. Telefonumu cebime koyup çantamı omzuma taktım ve aşağıya indim. Annem de kahvaltı masasındaydı " ooo mom seni böyle görmek ne büyük bir şeref " deyip yerime oturdum."sanada günaydın kızım kahvaltını çabuk yap yoksa geç kalacaksın" deyip önüme portakal suyu koydu. Kafamı sallayıp elime tostumu alıp hızlıca yemeye başladım, bir yandan da portakal suyunu içmeye çalışırken canım abim "kardeşim annem çabuk ol dedi insanlıktan çık demedi" deyip güldü. Ona ' hı sen çok biliyon ' bakışımı atıp yemeye devam ettim.
***** "Hadi kantine gidelim " diyen Mert'le ayağa kalkıp koluna girdim. Kapıdan çıkarken sınıfa abim ve Utku girdi. Abim" nereye?" diye sorunca Mert" kantine, bişey istiyor musunuz?" diye sordu. Onlar hayır diye cevap verdikleri sırada arkadan Umut atlayarak " bende sizinle geleyim" dedi .Gel işareti yapıp diğer tarafıma da onu alıp koluna girdim. Bir kolumda Mert bir kolumda Umut kantine giderken çoğu kişinin bakışı bizdeydi bu doğaldı çünkü iki kolumda da yakışıklı çocuk vardı. Ehh kimin benim ki gibi kankaları vardı ki bakanlara sırıttım.
