Memorable Goodbye

Kabanata Labing Dalawa

Kabanata 12

May nag Ring nang Phone kaya sinagot ko ito. Unknown number ang nakalagay kaya hindi ko alam kong sino ang tunatawag. Naiisip ko nanaman ang nagyari. I realize that. Urghhhhhhh! 

"Hello?" Nagtatakang sabi ko sa tumawag. 

"Hello.Haha" Boses babae ang tumawag. Tumawa pa siya nang mahina. Pamilyar sakin yung boses. Its Raffy Oclarino. My best friend. 

"Raffy?" Natatawang tanong ko sa kanya. 

"The one and only. Haha" Tumawa ulit siya. Damn i miss this girl so much. 

"I miss you so much" Saad ko dito. 

"I miss you too and best Gelly. How is she?" Tanong niya sakin. 

"Haha! okay naman siya. Ganun pa din ugali" Saad ko dito. Tunawa ulit siya. 

"By the way, Paano mo nakuha number ko?" Dagdag na tanong ko sa kanya. 

"Secret" she replied. 

"Hahaha. Kahit kailan nga naman" Natatawang sabi ko. 

"Sunduin mo ako sa Airport dun sa Main branch niyo. 7:30 pm dont be late" saad niya. 

Naiisip ko nanaman yung nangyari. Urghhhhhhh! Bakit iba yung pakiramdam ko? I Feel so something. Bakit ba kanito kaapekto ang sinabi sakin ni Miko. 

*flash back*

"Nadine!" Nakita ko si Miko ay nakaseryosong mukha. 

"Baki--" Bago ko pa matapos yung sasabihin ko ay bigla na nya ako hinila. Yung hila na marahas.

Nang pumunta na kami sa may garden ng bahay nila. 

"Bakit?" Iritadong tanong ko. 

"Sa saturady na yung Tour" Walang ka emosyong sabi niya. 

"Oh?" Walang kanang sagot ko dito. 

"Sa Cebu yun Nads" Sabi niya sakin.

"Pupuinta tayo." Sabi niya na nakasimangot. 

"Okay." Aambang tatayo na ako Nang HAWAKAN NIYA ANG BRASO KO. 

"I want you Nadine, Kahit isang oras lang ay masuklian mo yung pagmamahal na yun"Tapos siya na ang unang lumabas at umalis sa may Garden. 

*End of flash back* 

Nakatingin lang ako dun sa langit nasa rooftop kasi ako nang bahay namin at gamit ko ang laptop ko at iniunom ko yung kape. Napagisip ako. Ganito ako pag nagiisip. Nang makita ko si Dad nakatayo at titignan ako. 

"D-Dad?" Patangon na saad ko sa kanya. 

"Ria,Ilang sabi ko na sayo na wag kang sasali sa mga beauty contest na yan" Sabi ni Daddy. 

Masakit kasi yung pinapalayo sayo ay dun ka lang magaling at dun mo lang napapakita ang best mo. Masakit sakin iwan ang contest na yun.

"No Daddy" Pagmatigas na sabi ko dito. 

"How manny times to tell you na ikaw na ang susunod na magiging CEO, Ria, You should focus to your study." Sabi niya nang madiin. 

Lahat na lang ay kinokonrol niya, Pati ang sarili kong buhay, Inisip ko nga kung anak niya ba talaga ako. Dahil lagi ang kompanya ang iniisip niya. 

"Dad, Last na ito." 

Tapos iknuwento niya yung mga sinabi ng principal namin. OmoO naman siya, Nakakahiya daw kasi kay Ma'am Principal atsaka sabi ko sa kanya last na ito pagkatapos wala na. Stop na. 

[A/N:Sinadya kong maikli kasi, parng Flash back pa lang yan,Enjoy Reading,God bless :) Sorry for typo and grammatically erros]