Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|jungkook'un bakış açısı
okuldan eve doğru istekle koştuktan sonra, chaeyoung'ın yazdığı mektupları okumak için heyecanlı ve aynı zamanda da gergindim. merak ediyordum, neden bana mektuplar yazmıştı ki?
üst kattaki odama koşarak çıktım, arkamdan adımı seslenen annemi umursamadan.
çantamı yere atıp hızla yatağıma oturdum, elimdeki kutuyla. kutuyu açmadan önce hızlı bir bakış attım.
işte, chaeyoung'ın bana yazdığı mektuplar buradalardı. merakım beni ele geçiriyordu, bu yüzden satırlarda göz gezdirdim.
"sevgili jungkook,
genelde okulun ilk günlerinden nefret ederim ama,derslerinin üçünün benim sınıfımda olduğunu öğrendim.ne kadar mutlu olduğum hakkında hiçbir fikrin yok,hâlâ mutluyum.belki,sonunda beni fark edersin.
xx,p.chaeyoung"
beni tanıyordu?
ben onun kim olduğunu bilmezken, beni nasıl tanıyabilirdi?
en çok merak ettiğim şey ise, neden mutluydu?
ardından sonraki mektuba geçtim.
"sevgili jungkook,
bugün tekrar mutlu hissettim.seni mutlu gördüğüme çok sevindim.neden çok mutlu olduğunu merak ediyorum.beni henüz fark etmediğinden dolayı hâlâ aşırı üzgünüm...ama belki bu gerçekten hiçbir şey yapmadığım içindir.tüm istediğim bana bakman. fakat, en azından mutlusun, değil mi?
xx,p.chaeyoung"
onu fark etmemi istiyordu... kafam karışmıştı.
benden hoşlanıyor muydu?
tanrım jeon, çok aptalsın. işaretler her yerdeler.
ilk iki mektup halihazırda ilgimi çekmişti. bu yüzden diğerlerine geçmeye karar verdim, belki yanıtları bulabilirdim.
"sevgili jungkook,
bugün çok yakışıklı görünüyordun.ne diyorum?her zaman yakışıklısın zaten. ama gülümsemen seni daha yakışıklı gösteriyordu. neden bugün gülümsemedin?dün gülümsüyordun...jungkook-ah,iyi misin?
