Marry Me | JEON Jungkook

"31": Bir Bebek Mevzusu

Uyudunuz mu lo!?

Arkideşler aklımda daha bir sürü şey vardı. Ama artık uzatmak istemiyorum. Finale yaklaşıyoruz.

Son bölümler yorum yapmayı unutmayın!

Keyifli okumalar~

-----

2 ay sonra;

"Hazır mısın?"

Onaylayacak şekilde başımı salladığımda hızlı adımlarla odamdan çıkıp Jungkook'un yanına gittim.

Ayakkabılarımı da giyip doğrulduktan sonra parmaklarını parmaklarıma geçirdi ve evden çıktık. Jungkook'un aldığı yeni arabaya doğru yürürken hafif esen rüzgârla titremiştim. Mont giymiştim ama sonbahar mevsimindeki rüzgarlar genellikle şiddetli ve soğuk oluyordu.

"Üşüyor musun?"

Kafamı Jungkook'a çevirerek başımı iki yana salladım. "Çok değil."

Arabanın önüne geldiğimizde kapımı açıp benim oturmamı bekledi. Ona hafif gülümseyerek koltuğa oturdum. Kendi de arabanın etrafında dolaşıp sürücü koltuğuna bindi.

Üniversite tatil olduğu için rahatça gezebiliyorduk. Jungkook da yıllık iznini kullanmak için benim tatilimi bekliyordu. Jungkook artık kafede değil de bizim şirkette çalışıyordu. Bir nevi abimin yerinde şu an o vardı. Jungkook bunu ilk başta abime ayıp olur diye kabul etmek istemese de abimin ve babamın ısrarlarıyla kabul etmişti.

Abim iki hafta önce dünya turuna çıkmıştı. Bu tur avrupa ülkelerini kapsıyordu. Bizden uzak kalacağı için gitmeden önce bir süre bizde kalmıştı.

Ayrıca bu süreçte Eun Bi ile Jimin hafiften çıkmaya başlamışlardı. Gerçekten o nasıl oldu bilmiyorum ama Seo Mi ve Yoongi oppa gibi net değillerdi. Aslında şu an Seo Mi ve Yoongi oppanın çıktıklarını hiç kimse bilmiyor çünkü daha yeniydi.

İki gün önce Seo Mi annesiyle kavga ettiği için bizde kalmıştı. Bizde kaldığı gece su içmek için mutfağa gitmiştim. Suyumu içtikten sonra odamıza gidip uyuyacağım sırada balkonda bulunan ikili ile adımlarımı durdurup onları dinlemeye başlamıştım.

---

"Ne diyeceksen de işte Yoongi oppa."

"Oppa deme lazım olur."

"Ne?"

Aralarındaki garip diyalog daha da garipleşmeye başlıyordu. Şu an onları dinlemem yanlış olabilirdi ama merak ediyordum. Hem nasıl olsa Seo Mi eninde sonunda anlatacaktı. Ben biraz önceden öğrensem bir sorun olmazdı.

"Ben galiba senden hoşlanıyorum Seo Mi. Uzun zamandır böyle bir şeyler hissetmiyordum. Eğer sende evet dersen çıkalım mı?"

Olduğum yerde gözlerimi açabildiğim kadar açmıştım. Seo Mi benden daha sakin gözüküyordu.

"Şey... benim biraz düşünmem lazım."

Seo Mi'nin miyavlamasıyla gözlerimle beraber bu sefer ağzımda 'o' şeklini almıştı. Bu kız bizim yanımızda kaplan iken burada bildiğin kedi olmuştu. Sanırım yanında daha baskın olan bir aslan olduğu içindi.